Βγαίνεις από τα ρούχα σου

Κωνσταντίνος Μάγνης

Πράγματι, βγαίνεις από τα ρούχα σου. Είναι δυνατόν να είναι κάποιος κατά της αξιολόγησης; Την αφορμή για την αγανάκτηση αυτή μας τη δίνουν σταθερά κάποιοι- και όχι λίγοι- υπάλληλοι και συνδικαλιστές του δημοσίου, με τη γνωστή τους, μπετόν- αρνητική
στάση, η οποία ευλόγως, εκλαμβάνεται ως ανασφάλεια και απωθητική στάση απέναντι στην ιδέα της δια βίου βελτίωσης.

Η αξιολόγηση μπορεί να σε εκθέσει για μειωμένα προσόντα, η δε καθιέρωση της ανταγωνιστικότητας ως επίσημης παραμέτρου του εργασιακού βίου, είναι εφιάλτης. Δεν φτάνουν τα επαγγελματικά σου καθήκοντα, πρέπει να έχεις τον νου σου για σεμινάρια, μετεκπαίδευση, εκμάθηση νέων τεχνολογιών, μεταπτυχιακά και κόντρα μεταπτυχιακά, συμμετοχή σε εργασίες και συνέδρια, και δεν συμμαζεύεται: Αν μπουν στη μέση κλιματικές αλλαγές, κοινωνικά δίκτυα, νέα κοινωνικά ρεύματα και φαινόμενα, μπούλινγκ, νέο-
φυλετικές καταστάσεις, μεταναστευτικές ροές, νέες εκπαιδευτικές θεωρίες και τεχνικές, νέες τεχνολογίες, ρομποτικές, τεχνητές νοημοσύνες, και τα ρέστα, δεν θα κάνει άλλη δουλειά ένας εκπαιδευτικός από το να εκπαιδεύεται και πάλι να μην προκάνει τον
συνάδελφό του, που θα έχει εντρυφήσει στο κάτι παραπάνω και θα τον ξεπεράσει στη βαθμίδα.

Βγαίνεις λοιπόν από τα ρούχα σου. Τους βολεύει, δηλαδή, η στατικότητα, η μετριότητα, η συγκάλυψη αδυναμιών, η συνδικαλιστική προστασία, η άρνηση του καινούργιου, για να
έχουν την ησυχία τους και να καταδικάζουν με τη στάση τους τα παιδιά μας σε μια παιδεία χαμηλών ταχυτήτων, εκπαιδεύοντάς τα στο βαθύτερο νόημα: Εάν ο δάσκαλος αποστρέφεται τη βελτίωση, γιατί να την υιοθετήσει σαν ιδέα και ανάγκη ο μαθητής; Είναι
αλήθεια ότι το ελληνικό αφήγημα κατά τις δεκαετίες που προηγήθηκαν της κρίσης- αν δεν ήταν η κύρια αιτία της- ήταν ακριβώς αυτό: Τσάτρα πάτρα φοίτηση, αποφοίτηση, ενασχόληση με ένα αντικείμενο, και αφήστε με να κουρνιάσω στα ίδια και τα ίδια.

Ενας λόγος που αποστρεφόμαστε τις συσκέψεις είναι ότι κάποιος ανώτερος θα μας σύρει χειροπόδαρα σε κάτι διαφορετικό από τη ρουτίνα μας, ενώ εμείς αυτό που θέλουμε είναι να φάμε τον χειμώνα μας ονειρευόμενοι ένα καινούργιο νησί, όπου θα κάνουμε τα ίδια
πράγματα με πέρυσι.

Βγαίνεις από τα ρούχα σου. Ακούς εκεί να μη θέλουν την αξιολόγηση. Λες και τη θέλεις εσύ, στη δική σου τη δουλειά. Εχουμε μάθει να κάνουμε σάκο του μποξ τους άλλους, αλλά με τα
δικά μας τα κουσούρια δεν θέλουμε να ασχολείται κανείς, και πρωτίστως ο προϊστάμενός μας αλλά βέβαια ούτε και ο εαυτός μας.

Ναι, κακώς την αρνούνται την αξιολόγηση. Αλλά τι βλέπουν γύρω τους, για να τους σιγουρεύει ότι η αξιολόγηση δεν είναι ο φερετζές της ευνοιοκρατίας και της κομματοκρατίας; Βασιλεύει παντού η αξιοκρατία και η αντικειμενική ζύγιση προσόντων και ικανοτήτων; Για βόλεμα και προώθηση ημετέρων δώθε κείθε, έχει ακούσει κανείς τίποτα;

Αν δεν θεραπεύσουν οι κυβερνήσεις τον εαυτό τους και τις παρατάξεις τους από την τάση αυτή, ας μην εκπλήσσονται και να μην φαρισαϊζουν εάν κλωτσάει η κοινωνία.

Ναι, είναι αναγκαία η αξιολόγηση. Να δούμε όμως ποιος αξιολογεί και πώς βρέθηκε εκείνος στη θέση που κατέχει.

Βγήκες από τα ρούχα σου; Ξαναφόρα τα, για να έχεις τα μισά.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω