Ζαρουχλέικα-Εργατικές Κατοικίες: Μία γειτονιά σε παρακμή
Η καθημερινότητα των κατοίκων επιβαρύνεται και από παραβατικές συμπεριφορές. Στρατηγική αναβάθμιση και ποιότητα ζωής τα ζητούμενα. Εγκαταλελειμμένη στη μοίρα της μοιάζει η περιοχή
Η εικόνα που συναντά ο επισκέπτης στις Εργατικές Κατοικίες της οδού Ευβοίας στα Ζαρουχλέικα Πατρών αποπνέει θλίψη. Η περιοχή μοιάζει εγκαταλελειμμένη στη μοίρα της, με διάσπαρτες εστίες σκουπιδιών που σχηματίζουν μικρές χωματερές ανάμεσα σε πολυκατοικίες και ανοιχτούς χώρους.
Σπασμένα παγκάκια, ξεχαρβαλωμένες κούνιες και τσουλήθρες επικίνδυνες για τη σωματική ακεραιότητα των παιδιών συνθέτουν την εικόνα των παιδικών χαρών, που αντί να φιλοξενούν παιχνίδι και γέλια, αποπνέουν παρακμή και αίσθηση εγκατάλειψης.
Στην αυτοψία μας, συναντήσαμε κατοίκους που μίλησαν με αγανάκτηση αλλά και με έντονη αγωνία για το μέλλον της γειτονιάς τους. «Δεν είναι μόνο ότι το πράσινο έχει ξεραθεί. Μαζί έχει ξεραθεί και η ελπίδα μας ότι κάτι θα αλλάξει. Οι παιδικές χαρές είναι παγίδες. Τα παιδιά μας κινδυνεύουν να χτυπήσουν» λέει η κ. Μαρία, μητέρα δύο μικρών παιδιών, δείχνοντας την τσουλήθρα με τα σπασμένα κομμάτια στην πλατεία Τρίτση.
Η καθημερινότητα των κατοίκων επιβαρύνεται και από παραβατικές συμπεριφορές. Σύμφωνα με μαρτυρίες, παιδιά Ρομά που διαμένουν στην περιοχή προκαλούν συχνά επεισόδια, με φωνές, μικροκλοπές ή ακόμη και τραμπουκισμούς σε συνομήλικους.
«Δεν θέλουμε να στοχοποιήσουμε κανέναν, αλλά υπάρχει πρόβλημα. Τα παιδιά μας φοβούνται να βγουν να παίξουν. Χρειάζεται παρουσία, έλεγχος, να ξέρει ο καθένας ότι υπάρχει ένα πλαίσιο» σημειώνει ο κ. Δημήτρης, συνταξιούχος εργάτης που μένει εδώ και τρεις δεκαετίες στις εργατικές κατοικίες.
Οι κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου, που κάποτε προσέφεραν μια ανάσα στους κατοίκους, έχουν πλέον μετατραπεί σε ξερότοπους.
Τα δέντρα παραμένουν απεριποίητα, το χορτάρι πεθαμένο, ενώ ο φωτισμός σε ορισμένα σημεία είναι υποτυπώδης. «Το βράδυ επικρατεί σκοτάδι. Ελάχιστοι τολμούν να κυκλοφορήσουν μετά τις δέκα» περιγράφει η κ. Ελένη, που μένει στην οδό Ευβοίας.
Οι κάτοικοι υπογραμμίζουν ότι η περιοχή δεν χρειάζεται μόνο παρεμβάσεις καθαριότητας ή ευκαιριακά μπαλώματα. Χρειάζεται στρατηγικό σχέδιο αναβάθμισης, με μακροπρόθεσμο ορίζοντα και ουσιαστικές παρεμβάσεις σε υποδομές και κοινωνικές δομές.
Η αντίφαση είναι έντονη: από τη μία πλευρά ανακοινώνονται έργα ανάπλασης και αντικατάστασης δικτύων, από την άλλη η καθημερινότητα δείχνει εικόνα διάλυσης. Οι κάτοικοι αμφιβάλλουν αν τα έργα θα φτάσουν ποτέ σε ουσιαστικό αποτέλεσμα.
«Ακούμε για αναπλάσεις, για ΕΣΠΑ, για εκατομμύρια ευρώ. Αλλά τι βλέπουμε εμείς εδώ; Σκουπίδια, σπασμένα παγκάκια, παρατημένες πλατείες» λέει ο κ. Γιώργος, ιδιωτικός υπάλληλος.
Παρά την απογοήτευση, η τοπική κοινωνία κρατάει ακόμα ψήγματα ελπίδας. Η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη μεταξύ γειτόνων δίνουν μια δύναμη στους κατοίκους να παραμένουν ενεργοί, όπως λέει ο κ. Σταθόπουλος: «Ευτυχώς, ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος είναι ενεργός, αλλά σίγουρα δεν φθάνει αυτό…».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
