Το φαινόμενο του συναγωνισμού στη συνηγορία

Το κύριο άρθρο της «Π»

ΛΟΓΟΙ ηθικής και πολιτικής τάξης επιβάλλουν να υπάρχει σύγκλιση των αυτοδιοικητικών δυνάμεων σε μια κοινή θέση και πολιτική στα ζητήματα της εποχικής απασχόλησης και της εργασίας περιορισμένου χρόνου.

ΝΑ ΕΚΛΕΙΨΕΙ το φαινόμενο των εύκολων δεσμεύσεων από όσους δεν έχουν την ευθύνη για την ικανοποίηση των δεσμεύσεων αυτών, αλλά και τη δωρεάν μετακύλιση του κόστους του προβλήματος στην κεντρική εξουσία, όταν είναι προφανές ότι τα περιθώρια -νομικά και οικονομικά- είναι ισχνά.

ΣΥΜΦΩΝΟΙ, να ασκούμε πιέσεις προς τις κυβερνήσεις, αλλά ομόθυμα και χωρίς συναγωνισμούς στην κολακεία των υπαλλήλων και φθηνή συνηγορία στις επιδιώξεις τους.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ότι τις υποθέσεις αυτές τις παρακολουθεί και άλλος κόσμος που δεν έχει απασχόληση, αλλά στερείται συνηγόρων που θα ξιφουλκήσουν υπέρ του σε συνεδριάσεις. Και δεν σχηματίζει τις καλύτερες εντυπώσεις για το φαινόμενο αυτό που μάλλον ψηφοθηρική σκοπιμότητα έχει παρά τη δικαιοσύνη υπηρετεί.

 

ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΕΣ

ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ σεισμικές δονήσεις τελευταία στην τοπική ΝΔ, με επίκεντρο παρεμβάσεις, αντιδράσεις και συμπεριφορές, που μερικώς μόνο αποτελούν ζητήματα χαρακτήρα, στην ουσία όμως δίνουν μια αίσθηση νευρικότητας και πίεσης. Το σκηνικό είναι δυσανάλογο προς τη δημοσκοπική ευφορία που απολαμβάνει αδιατάρακτα το κόμμα. Φαίνεται ότι οι συνθήκες, παρά την κυβερνητική υπεροχή, είναι δύσκολες για όλο τον κόσμο και αυτό συνεπάγεται φορτίσεις. Δεν είμαστε βέβαια σε εποχές όπου μπορεί κανείς να τραβήξει χαλινάρια με την άνεση και τη στιβαρότητα του παρελθόντος. Είναι πάντως αναγκαίο να εκδηλωθεί μια πιο ισχυρή αίσθηση του από κοινού ανήκειν σε μια παράταξη, με όρους αλληλεγγύης και εσωτερικής δεοντολογίας.