Νικόλαος Γιαβάσης: «Ετσι έσωσα το έξι μηνών βρέφος» – Συγκλονιστική ιστορία
Ο Πατρινός Νικόλαος Γιαβάσης μέλος του πληρώματος όταν το πλοίο «ΕΛΕΑΝΝΑ» το 1971 έπιασε φωτιά, μας περιγράφει τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε στην προσπάθειά του να σώσει ένα βρέφος έξι μηνών.
Αύγουστος 1971
Το επιβατηγό / οχηματαγωγό «ΕΛΕΑΝΝΑ», χωρητικότητας 23.500 τόνων, μετασκευάστηκε ριζικώς το 1967 -ηλικίας 17 ετών- πριν δρομολογηθεί στη γραμμή Πάτρα – Αγκόνα.
Την Παρασκευή 27 Αυγούστου 1971 αναχωρεί στις 10:00 π.μ. από το λιμάνι της Πάτρας με πλοίαρχο τον καπετάν – Δημήτρη Αντύπα, με προορισμό το λιμάνι της Αγκόνα. Το πλοίο μετέφερε 1.119 επιβάτες, 185 επιβατηγά αυτοκίνητα και 20 φορτηγά.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της επομένης μέρας εκδηλώθηκε πυρκαγιά επί του πλοίου, ενώ αυτό βρισκόταν νότια του Μπάρι. Οι επιβάτες παρελήφθησαν από τα παραπλέοντα πλοία και τα δύο ιταλικά ελικόπτερα.
Αρκετοί επιβάτες έπεσαν στη θάλασσα για να σωθούν.
Από τους 1.119 επιβαίνοντες διεσώθησαν οι 1.089, ενώ 36 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Αυτά αναγράφονταν στο ένθετο «Επιλογές» της «Π», στις 23 Ιανουαρίου που είχε αφιέρωμα στο λιμάνι της Πάτρας. Το ένθετο αυτό, που επιμελείται ο συνάδελφος Τάσος Σταθόπουλος, αποτέλεσε αφορμή για να εντοπίσουμε τον Νικόλαο Γιαβάση, ο οποίος ήταν μέλος του πληρώματος του πλοίου «Ελεάννα» εκείνη την μοιραία νύχτα. Είναι ο άνθρωπος που έζησε εφιαλτικές ώρες μέσα στη θάλασσα, προσπαθώντας να σώσει ένα βρέφος, που άρπαξε μέσα από τη θάλασσα την ώρα που πνιγόταν.
Ο κ. Γιαβάσης είναι αδελφός της γνωστής, συνταξιούχου πλέον καθηγήτριας του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας του πρώην ΤΕΙ Πάτρας, Κικής Γιαβάση.
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
«Ημουν πλήρωμα στο πλοίο ”Ελεάννα” που ξεκίνησε το ταξίδι του από το λιμάνι της Πάτρας για την Ιταλία. Ηταν πέντε τα ξημερώματα, όταν το πλοίο έπιασε φωτιά. Αρχισαν να καίγονται τα πάντα γύρω μας. Εγώ μπήκα σε μία από τις τελευταίες βάρκες που είχαν μείνει. Αυτή, όμως, είχε υπερφορτωθεί με τους τελευταίους επιβαίνοντες, με αποτέλεσμα να σπάσουν τα συρματόσχοινα και να βρεθούμε στον αέρα. Μπόρεσα και πήδησα σε ένα κεφαλόσκαλο του πλοίου και μετά από εκεί έκανα βουτιά στη θάλασσα», μας περιγράφει ο κ. Γιαβάσης και συνεχίζει:
«Οταν έβγαλα το κεφάλι μου μέσα από τη θάλασσα, η φλόγα του πλοίου φώτιζε τα πάντα γύρω μας. Κοιτάζοντας να δω αν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι γύρω μου, είδα ένα χεράκι που σιγά – σιγά βυθίζονταν. Κολύμπησα γρήγορα το πλησίασα και το τράβηξα στην επιφάνεια. Ηταν ένα βρέφος. Κι όπως έμαθα μετά ήταν ένα βρέφος έξι μηνών. Είχε πιει νερό. Του πρόσφερα τις πρώτες βοήθειες και το κράτησα στη ζωή. Το είχα στην αγκαλιά αγωνιώντας, όχι πλέον για τη ζωή μου, αλλά για τη ζωή αυτού του παιδιού. Το μόνο που με ενδιέφερε εκείνες τις στιγμές ήταν να παραδώσω το βρέφος αυτό σώο. Οι ώρες ήταν εφιαλτικές αν σκεφτείτε τι επικρατούσε γύρω μας. Μετά από αρκετές ώρες μας πλησίασε ένα καΐκι και μας μάζεψε από τη θάλασσα».
Η ΔΙΑΣΩΣΗ
Ο Νικόλαος Γιαβάσης είχε καταφέρει να κρατήσει ζωντανό το μικρό παιδί. «Οταν ανεβήκαμε στο καΐκι, ήταν αρκετές γυναίκες και μόλις είδαν το μωρό ανέλαβαν τη φροντίδα του. Οταν είδα ότι ήταν υγιές παρά τη δύσκολη περιπέτειά μας, ανέπνευσα με ανακούφιση. Κάποια στιγμή ακούσαμε έναν άνδρα να φωνάζει ότι είχε χάσει το μωρό του και ρωτούσε με αγωνία αν είχαμε δει κάτι. Τότε, πήρα το μωρό και το παρέδωσα στον πατέρα του. Το έλεγαν Σίλβιο και ήταν από τη Γερμανία. Ο πατέρας του ήταν Ελληνας και η μητέρα του Γερμανίδα. Ηταν συγκλονιστική η στιγμή που του έδωσε το μωρό. Αποβιβαστήκαμε από το καΐκι στο λιμάνι του Μπρίντιζι. Με ευχαρίστησε θερμά και χωρίσαμε».
Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Δεν ήταν, όμως, η τελευταία επικοινωνία του κ. Γιαβάση με την οικογένεια του μικρού Σίλβιου. «Μετά από ένα χρόνο, κάποιος γείτονας που ήταν στη Γερμανία, μου έφερε τη σελίδα ενός Γερμανικού περιοδικού, μέσω του οποίου η οικογένεια του μωρού ζητούσε επικοινωνία με τον Ελληνα, που έσωσε το παιδί τους. Ο γείτονας, όμως, είχε κάνει λάθος και δεν μου είχε φέρει τη διεύθυνση, με αποτέλεσμα να μην καταφέρω τότε να ανταποκριθώ στο κάλεσμά του για επικοινωνία. Πριν από τρία χρόνια, όμως, βρήκα έναν δίαυλο επικοινωνίας ηλεκτρονικά και του έστειλα τις εφημερίδες της εποχής εκείνης και τις φωτογραφίες».
ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΝΔΡΕΙΑΣ
Για τη γενναία πράξη του, ο κ. Γιαβάσης, του είχε απονεμηθεί την περίοδο εκείνη από το Σώμα των Προσκόπων, όπου ανήκε το παράσημο ανδρείας.
«Αυτό το γεγονός με σημάδεψε βαθειά. Ηταν μία συγκλονιστική εμπειρία. Δεν σας κρύβω, ότι παρακολουθώντας πρόσφατα την πυρκαγιά στο πλοίο «Euroferry Olympia» ξύπνησαν αυτές οι άσχημες μνήμες».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
