Πάτρα – Αιματολογικό Τμήμα Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου: Ιστορία 41 χρόνων πίσω από ένα μικροσκόπιο – ΦΩΤΟ

Στο πλαίσιο του 11ου Σεμιναρίου Αιματολογίας τιμήθηκαν οι αφυπηρετήσαντες αιματολόγοι, καθηγητής Νικόλαος Ζούμπος, η αείμνηστη καθηγήτρια Παναγιώτα Ματσουκά, και η διευθύντρια ΕΣΥ Μαρία Τηνιακού.

Πάτρα Ο Νικόλαος Ζούμπος σε παλαιότερο στιγμιότυπο πλαισιωμένος από την ομάδα της Αιματολογικής Κλινικής
«Από την πρώτη μέρα που λειτούργησε η Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική λειτούργησε και το Αιματολογικό Τμήμα, ως μονάδα τότε. Είχα ένα μικροσκόπιο στο γραφείο και εξέταζα τα πλακάκια που μου έφερναν οι συνάδελφοι».

Αυτή είναι η αρχή μιας λαμπρής ιστορίας που ξεκίνησε πριν από 41 χρόνια και αφορά το Αιματολογικό Τμήμα της Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών με ιδρυτή τον ομότιμο σήμερα καθηγητή και πρώην πρύτανη Νικόλαο Ζούμπο.

Αφορμή για να γυρίσουμε 41 χρόνια πίσω αποτέλεσε το 11ο Σεμινάριο Αιματολογίας με θέμα: «Από το κλινικοεργαστηριακό εύρημα στην αιματολογική διάγνωση και θεραπεία» που διοργάνωσε στις 18 – 20 Νοεμβρίου το Αιματολογικό Τμήμα της Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Πατρών και η Αιματολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων σε συνεργασία με την Ιατρική Εταιρεία Αθηνών.

Ενας από τους στόχους αυτού του σεμιναρίου ήταν η αναγνώριση του έργου και η απότιση φόρου τιμής στους αφυπηρετήσαντες αιματολόγους, καθηγητή Νικόλαο Ζούμπο, ιδρυτή και πρώτου διευθυντή του Τμήματος, την αείμνηστη καθηγήτρια Παναγιώτα Ματσουκά, και τη διευθύντρια ΕΣΥ Μαρία Τηνιακού. «Και οι τρεις με το έργο τους, όχι μόνον υπηρέτησαν και εξυπηρέτησαν τον αιματολογικό ασθενή, τους φοιτητές του Πανεπιστημίου και τους γιατρούς συνεργάτες του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και όλης της περιοχής, αλλά τίμησαν το Πανεπιστήμιο Πατρών, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και την ιατρική παιδεία και φροντίδα στην περιοχή» επισημαίνει ο καθηγητής και νυν διευθυντής του Τμήματος Αργύρης Συμεωνίδης.

Πάτρα

Στο αμφιθέατρο οι καθηγητές: Α. Συμεωνίδης, Χ. Γώγος, Μ. Μαραγκός

Η απόδοση τιμής έγινε σε κλίμα συγκίνησης την περασμένη Παρασκευή στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών.

Τον κ. Ζούμπο παρουσίασε ο κ. Συμεωνίδης περιγράφοντας το πολύπλευρο έργο και την πορεία του.

Πάτρα

Ο Νικόλαος Ζούμπος παραλαμβάνει βραβείο από τον Αργύρη Συμεωνίδη

Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ

Οπως ανέφερε ήταν ο ιδρυτής του Αιματολογικού Τμήματος στην Πάτρα στο οποίο έχουν εκπαιδευτεί και εργάζονται 28 νέοι Ελληνες αιματολόγοι από τους οποίους 5 είναι μέλη ΔΕΠ, 4 διευθυντές αιμοδοσίας, 14 γιατροί του ΕΣΥ (7 διευθυντές) και 5 ιδιώτες αιματολόγοι. Εκπονήθηκαν συνολικά 22 διδακτορικές διατριβές οι περισσότερες υπό την επίβλεψη του κ. Ζούμπου. Επίσης ανέπτυξε την 4η Μονάδα Μεταμόσχευσης Αιμοποιητικών Κυττάρων στην Ελλάδα το 1999 που αναγνωρίστηκε το 2001 και εντάχθηκε στο ΕΒΜΤ με πρώτους συντονιστές τον κ. Συμεωνίδη, την κ. Τυνιακού και με πραγματοποίηση της πρώτης αυτόλογης μεταμόσχευσης στην Πάτρα το 1997 και της πρώτης αλλογενούς το 1999.

ΜΕ ΑΠ. ΒΑΓΕΝΑΚΗ

Από την πλευρά του ο κ. Ζούμπος γυρίζοντας στα πρώτα βήματα του Τμήματος ανέφερε: «Η Παθολογική Κλινική τότε που ξεκίνησε είχε στην κεφαλή της τον Απόστολο Βαγενάκη. Ημασταν μαζί τους τρεις επικεφαλής εγώ ο Νίκος Κούνης και ο Ανδρέας Αντωνόπουλος. Μαζί μας ήταν επίσης η Χρυσούλα Καρατζά, ο Κώστας Χρυσανθόπουλος και ο Κώστας Μαλλιώρας. Πάντα θα θυμάμαι την πρώτη εφημερία της Κλινικής που ήταν ιστορική ήταν μαζί μας σε όλη την εφημερία ο κ. Βαγενάκης και περίμενε μαζί μας τους ασθενείς. Ως ειδικευόμενοι ήταν η Βενετσάνα Κυριαζοπούλου, ο Γιώργος Ασημακόπουλος, ο Στέλιος Νικολάου, η Μαρία Περδίκη και Παναγιώτης Πετρόπουλος. Ηταν ένα περιβάλλον που δεν το ξαναζήσαμε ποτέ».

Σε ότι αφορά το Αιματολογικό Τμήμα, ο κ. Ζούμπος σημείωσε: «Το Αιματολογικό υπήρχε από την πρώτη μέρα της Παθολογικής Κλινικής. Υπήρχε ένα μικροσκόπιο κι έβλεπα όλα τα πλακίδια που μου έφερναν οι συνάδελφοι. Οι πρώτοι ασθενείς που αντιμετωπίσαμε ήταν οι ασθενείς με μεσογειακή αναιμία. Αυτοί ήταν ο πρώτος πυρήνας του Αιματολογικού Τμήματος. Από το 1981 υπάρχει Αιματολογικό Τμήμα 41 χρόνια τώρα. Ημασταν σε ένα κτίριο πίσω από τον «Αγιο Ανδρέα» μετά μας έδωσαν χώρο στο κτίριο του ταχύρυθμου και μετά πήγαμε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο».

ΜΑΡΙΑ ΤΥΝΙΑΚΟΥ

«Η Μαρία Τυνιακού ήταν δασκάλα της ιατρικής τέχνης και της ηθικής» ανέφερε η διευθύντρια ΕΣΥ του Αιματολογικού Τμήματος Αλεξάνδρα Κουράκλη παρουσιάζοντας το πορτρέτο της Μαρίας Τυνιακού. Την περιέγραψε σαν επιστήμονα αλλά και σαν άνθρωπο καθώς ο ρόλος της στο Τμήμα έχει μείνει χαραγμένος στη μνήμη όλων. Ακόμα κι όταν εξελίχθηκε βαθμολογικά εργάζονταν με το ίδιο πάθος όπως ένας ειδικευόμενος. Είχε εξαιρετική συνεργασία με όλο το προσωπικό του Τμήματος.

Πάτρα

Η Μαρία Τυνιακού παρέλαβε πλακέτα από την Αλεξάνδρα Κουράκλη

 

«Είμαι εδώ γιατί υπάρχει αυτή η ομάδα στο Τμήμα. Κι όταν λέω ομάδα δεν αναφέρομαι μόνον στους γιατρούς αλλά και στο νοσηλευτικό προσωπικό και σε όλους τους άλλους που ήταν δίπλα μας. Ο καθένας μας θα ήταν μικρότερος αν είχε να κάνει αυτά που είχε να κάνει χωρίς να έχει δίπλα του αυτή την ομάδα. Στην ομάδα των γιατρών περιλαμβάνω όλες τις ειδικότητες και τους ανθρώπους που συνεργαστήκαμε και υπηρετήσαμε τους ασθενείς μας.  Είχαμε τον κ. Ζούμπο που μας ανέπνεε και μας δίδαξε να αντιμετωπίζουμε τον ασθενή μας ολιστικά. Σε αυτή την ομάδα και στους ανθρώπους του Τμήματος αφιερώνω αυτό το βραβείο».

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ

Ιδιαίτερη συγκίνηση επικράτησε στην αίθουσα όταν η αιματολόγος, συντονίστρια – διευθύντρια νοσοκομειακής Αιμοδοσίας του «Αγίου Σάββα», Ελισάβετ Γουρζή αναφέρθηκε στην αείμνηστη καθηγήτρια Παναγιώτα Ματσουκά. Η αγαπητή καθηγήτρια δημιούργησε μία ολόκληρη σχολή καθώς ενέπνευσε και δίδαξε με τον παραδειγματικό τρόπο που λειτουργούσε για τους ασθενείς.

Πάτρα

Ο καθηγητής Θ. Αλεξανδρίδης παρέλαβε βραβείο για την αείμνηστη σύζυγό του καθηγήτρια Παναγιώτα Ματσουκά από την Ελισάβετ Γρουζή

«Η Παναγιώτα Ματσουκά υπήρξε για όλους μας ένα φωτεινό παράδειγμα. Είχε αισιοδοξία, διάθεση για εργασία και κυρίως όραμα. Υπήρξε άνθρωπος λιτός χωρίς ματαιοδοξίες, πίστευε στις πραγματικές αξίες της ζωής. Ξεπερνούσε τα εσκαμμένα της επιστήμης και διεύρυνε τους ορίζοντές της ενώ δεν δίσταζε να συγκρούεται όταν έπρεπε.  Δεν ασκούσε την ιατρική μόνο με πάθος αλλά ήθελε να πηγαίνει ένα βήμα μπροστά να ψάχνει και να ερευνά το καλύτερο θεραπευτικό μέσο για τους ασθενείς της. Αθόρυβα και χωρίς κομπασμό έκανε το καθήκον της κι αυτό είχαν την ευκαιρία να το διαπιστώνουν καθημερινά οι συνάδελφοί τους σε όλους τους χώρους που κινούνταν. Αντιμετώπιζε με την ίδια καλοσύνη και αξιοπρέπεια όλους τους ασθενείς. Ηταν μάχιμη γιατρός ακόμα κι όταν έφτασε στις υψηλότερες βαθμίδες της ιεραρχίας».