Στην «εποχή των θαυμάτων»
Ο Γεώργιος Παπασίμος είναι δικηγόρος.
Σε μια περίοδο που η παγκόσμια ρευστότητα επιταχύνεται με απρόβλεπτες συνέπειες για την ισορροπία και ειρήνη κι εν μέσω αρνητικών εξελίξεων για την πορεία της χώρας, σε αριθμούς αλλά και ποιότητα εν σχέσει με τη διόγκωση των κοινωνικών ανισοτήτων, στο δημόσιο πολιτικό λόγο κυριαρχεί ο τοξικός άναρθρος και ανορθολογικός λόγος -μέσω της σκανδαλολογίας- του κουτσομπολιού και των προσωπικών επιθέσεων επιχειρείται να αποκρυβεί η τεράστια πολιτική γύμνια και το αδιέξοδο της νοσηρής κομματοκρατίας, που έχει επικαθίσει, ως γάγγραινα, πάνω στη χώρα.
Δεν είναι μόνο η τοξικότητα και οι ευτελείς εκφράσεις, που τείνουν να αποκτήσουν κεντρικό χαρακτήρα στη πολιτική αντιπαράθεση, αλλά η έλλειψη συνείδησης για την ανάγκη εφαρμογής ριζοσπαστικού σχεδίου, που θα ανακόψει την παρακμή και θα αποτρέψει κινδύνους για τον Ελληνισμό.
Η Ελλάδα, με την κυριαρχία του παρασιτικού μαυραγοριτισμού είναι βέβαιο ότι οδεύει -με τον αυτόματο πιλότο- στα τάρταρα. Πρόκειται για οξύ σύμπτωμα μιας μακρόχρονης παρακμιακής πορείας, λόγω δραματικής σύγκλισης κομμάτων επί κεντρικών ζητημάτων, ανεξαρτήτως επιφανειακών ιδεολογικών διαφορών, στη Μεταπολίτευση, απέκτησε σταθερά χαρακτηριστικά την περίοδο του μνημονιακού οδοστρωτήρα και παγιώθηκε στη μεταμνημονιακή κηδεμονία με τη μορφή αναθεωρημένου τοξικού δικομματισμού, μετά τις εκλογές του ’19 και του ασθενικού – επικίνδυνου μονοπολισμού της ΝΔ, στις εκλογές του ’23.
Πενήντα χρόνια η χώρα πορεύεται στον παρακμιακό δρόμο, χωρίς ουσιαστική αντίδραση. Οσο κι αν ένας αντικειμενικός παρατηρητής θελήσει να αποφύγει την πεσιμιστική προσέγγιση, η πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια για κάτι άλλο.
Η πλήρης κυριαρχία και αναπαραγωγή ενός κομματικού συστήματος, μεταξύ μετριοκρατίας, χαμηλών προσδοκιών και ατομικής ή συντεχνιακής εξυπηρέτησης, πλακώνει τα πάντα. Κανένα όραμα αναδημιουργίας, αυτογνωσίας και προστασίας του ελληνισμού, στις τελευταίες παγκόσμιες ανακατατάξεις, δεν φαίνεται στο προσκήνιο. Τα κυρίαρχα θέματα, αλλά και τον ρόλο της αδύναμης οιονεί μονεταριστικής Ευρώπης, απουσιάζουν από τον δημόσιο λόγο και την παρούσα προεκλογική περίοδο.
Η άμεση ανάγκη για ανασυγκρότηση του πρωτογενούς και βιομηχανικού τομέα, με στόχο τη διατροφική επάρκεια, η σοβαρή ανάγκη ανάπτυξης της αμυντικής βιομηχανίας – ζωτικής σημασίας παράγοντα επιβίωσης του ελληνισμού για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής, που είναι παρούσα παρά το επιφανειακό μορατόριουμ με τους καταστρεπτικούς σεισμούς, η συστηματική υπονόμευση Θράκης και Κύπρου, δεν αποτελούν καν θέματα συζήτησης.
Επιπροσθέτως, το τεράστιο δημόσιο χρέος, μέσω του οποίου έχει υποθηκευτεί η ανεξαρτησία και κυριαρχία της χώρας, το ιδιωτικό χρέος μέσω του οποίου συντελείται από κερδοσκοπικά funds η μεγαλύτερη εκποίηση του εθνικού πλούτου και απειλείται η κατοικία Ελλήνων, το επερχόμενο νέο σύμφωνο σταθερότητας της ΕΕ και η σκληρή λιτότητα που θα επιβληθεί στα εξαντλημένα κατώτερα τμήματα της κοινωνίας και στη μεσαία τάξη που συνθλίβεται από ακρίβεια και πληθωρισμό, η ανακοπή φυγής επιστημόνων και η αντιμετώπιση του δημογραφικού στα όρια της εθνικής επιβίωσης, απουσιάζουν από το λασπώδες και χαοτικό πολιτικό περιβάλλον.
Το συμπέρασμα είναι ότι δεν υπάρχουν -ιδιαίτερα στα κόμματα εξουσίας- ουσιαστικές πολιτικές διαφορές. Πρόκειται για μείζονα κίνδυνο για τη χώρα, αφού η απουσία σοβαρών ηγεσιών και κομμάτων με όραμα και αποφασιστικότητα οδηγεί σε πλήρη αποτελμάτωση και παρακμή.
Η απέχθεια και η αποχή των πολιτών αυξάνεται, ενώ ενισχύονται ανορθολογικές και ακροδεξιές εκφάνσεις, που συνιστούν κίνδυνο για το δημοκρατικό πολίτευμα.
Κι αυτό γιατί στον ίδιο αστερισμό κινούνται και τα μικρότερα κόμματα, αφού κανένα δε έχει εναλλακτική λύση.
Απαιτείται άμεση αντίδραση από την κοινωνία και τις υγιώς σκεπτόμενες δυνάμεις, που αναζητούν διέξοδο. Απαιτείται η δημιουργία συλλογικού ορίζοντα, που δεν μπορεί να είναι άλλος από την υποστήριξη και διαφύλαξη των δικαιωμάτων του ελληνισμού και την ανατροπή των εσωτερικών στρεβλώσεων, που αφήνουν «ανάπηρη» την κοινωνία και τη μετατρέπουν σε «φθίνον έθνος».
Η χώρα, δυστυχώς, στην κρίσιμη γεωπολιτική περίοδο της ρευστότητας και των μεγάλων ανακατατάξεων, έχει την μεγάλη ατυχία να υστερεί δραματικά σε πολιτική εκπροσώπηση, κάτι που μπορεί να έχει οδυνηρές συνέπειες για το μέλλον του ελληνισμού.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
