Ο «μυωπικός» προσανατολισμός και η νέα Μεγάλη Ιδέα
Ο Γεώργιος Παπασίμος είναι δικηγόρος.
Τα πολλαπλά χτυπήματα, που δέχεται η Ελλάδα από την Τουρκία (εισαγωγή στην εκπαίδευση της γαλάζιας πατρίδας, νάβτεξ, τζαμί η μονής της χώρας) ενώ της παρέχεται από εμάς στη Δύση διαβατήριο αξιοπιστίας), την Αλβανία (αυταρχική έναντι της ελληνικής μειονότητας, προτεκτοράτο της Αγκυρας στο Ιόνιο) και τα Σκόπια (αμφισβήτηση του ονόματος Βόρεια Μακεδονία) επαναφέρουν – χωρίς αναισθητικό – στο προσκήνιο το μείζον πρόβλημα της Ελλάδας και του Ελληνισμού.
Είναι η παντελής έλλειψη στιβαρής εθνικής στρατηγικής και η δημιουργία αξιόπιστων μηχανισμών υλοποίησης με βάση το σημαντικό γεωπολιτικό αποτύπωμα της γεωγραφικής θέσης της στη ρευστή «σκακιέρα» και το αναξιοποίητο πολιτιστικό υπερόπλο της.
Στην μεταπολίτευση, η Ελλάδα έχει ενσωματώσει το φοβικό σύνδρομο ως βασικό στοιχείο δράσης των πολιτικών ελίτ στα εθνικά θέματα και αφού οδηγηθήκαμε στο μνημονιακό οδοστρωτήρα διέλυσε τις ψευδαισθήσεις περί ισχυρής χώρας και συνεχίζει τον ίδιο ολισθηρό δρόμο.
Στην οικονομία κυριαρχεί το παρασιτικό ληστρικό κεφάλαιο και η οικονομική ολιγαρχία, χωρίς στοιχεία εθνικής συνείδησης, με συνέπεια να απέχει από την νοηματοδότηση της Δυτικής αστικής τάξης, όσο και στα μεγάλα εθνικά ζητήματα που είναι η προστασία των δικαιωμάτων του Ελληνισμού (Ελλάδα, Κύπρος) εν σχέσει με αυξανόμενες αναθεωρητικές τουρκικές επιδιώξεις και ανορθολογισμούς εξαπτερύγων της στα Βαλκάνια. Ο συνδυασμός τους αποτελεί τεράστιο βρόγχο και τροχοπέδη για την αναπνοή και αναγέννηση της Ελλάδος.
Ενα εκ των τεράστιων ζητημάτων, για επιβίωση του Ελληνισμού, το οξύ δημογραφικό πρόβλημα δεν υπάρχει καν στον ορίζοντα του δημόσιου διαλόγου από το ενοχικό και «μακάριο» πολιτικό-οικονομικό σύστημα, που δείχνει να νοιάζεται μόνο για διατήρηση προνομίων και ατιμωρησίας του.
Η έλλειψη προγράμματος ανασυγκρότησης της χώρας, με ενίσχυση της παραγωγικής βάσης, κοινωνική δικαιοσύνη, ελπίδας ασθενέστερων οικονομικά και κυρίως της νέας γενιάς, η μη οριστική λύση της γάγγραινας του εσωτερικού δανεισμού (κόκκινα δάνεια, funds κ.λπ.) και φυσικά η μη χάραξη εθνικής στρατηγικής για μείζονα ζητήματα και τη θέση της χώρας στον υπό διαμόρφωση πολυπολικό κόσμο, δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση -που αναδεικνύεται σε ιδανικό καρπαζοεισπράκτορα,- αλλά εν πολλοίς όλο το πολιτικό φάσμα, που κινείται εντός του στενού πλαισίου κομματικών συμφερόντων.
Απουσιάζει, δυστυχώς, από τη χώρα η διαμόρφωση νέου συλλογικού ορίζοντα μέσα στον οποίο ο Ελληνισμός θα ενεργοποιηθεί προκειμένου να τεθούν οι βάσεις για μια σύγχρονη Μεγάλη Ιδέα, για τον ρόλο και τη θέση της Ελλάδος στον υπό διαμόρφωση πολυπολικό παγκόσμιο χώρο.
Στόχος ενός τέτοιου οραματικού πολιτικού προγράμματος πρέπει να είναι η ανατροπή της δογματικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής και η διόρθωση των στρεβλώσεων του ελληνικού πολιτικού συστήματος (γραφειοκρατία, διαπλοκή, πελατειακή αντίληψη, παραγοντισμός, διαφθορά, φοροδιαφυγή κ.λπ.).
Πρέπει να λαμβάνει υπόψη τον συσχετισμό δυνάμεων εντός κι εκτός Ελλάδας, λόγω εξελισσόμενων γεωπολιτικών μετατοπίσεων και εντάσεων. Πρόκειται για μακρόπνοο στρατηγικό όραμα. Μία νέα Μεγάλη Ιδέα με στόχευση η Ελλάδα, αξιοποιώντας τη γεωγραφική της θέση, την τεράστια ιστορική και πολιτισμική παράδοσή της, που την καθιστά εν δυνάμει υπερδύναμη, να εξελιχθεί σε μία από τις σημαντικότερες χώρες παγκοσμίως, τις επόμενες δεκαετίες.
Αφετηριακά αυτού του ιδεατού στόχου αποτελούν η αποφασιστική αντίσταση για υπεράσπιση της γεωπολιτικής αξίας της σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο έναντι του τουρκικού ηγεμονισμού και η αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος με ενδογενή χαρακτήρα, το χτύπημα του παρασιτισμού και η σταθερή κοινωνική αλληλεγγύη.
Για να πραγματοποιηθεί, όμως, ένα ισχυρό ριζοσπαστικό πρόγραμμα, απαιτείται δημοκρατική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας. Σε αντίθεση με τη λιτότητα που ακολουθείται ως λύση, με την υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος να θέσει την οικονομία σε διαρκή πορεία ανάπτυξης, δημιουργώντας οφέλη για όλη την κοινωνία και όχι για το 1/3 αυτής, που πλουτίζει σε βάρος των υπολοίπων.
Επιβάλλεται, συνεπώς, η αλλαγή του σημερινού μυωπικού προσανατολισμού της χώρας. Προϋπόθεση είναι η συγκρότηση ενός νέου προοδευτικού δημοκρατικού πατριωτικού κινήματος από δημιουργικές, άφθαρτες δυνάμεις, που θα προέλθουν από τα «σπλάχνα» της κοινωνικής συνείδησης, για τη σωτηρία της χώρας, το οποίο θα στελεχωθεί από πολιτικό προσωπικό, που δεν θα είναι ενταγμένο στα υπάρχοντα δίκτυα του σημερινού πολιτικού εποικοδομήματος. Αφθαρτες πολιτικές δυνάμεις, που θα αποποιηθούν τα προνόμια του ατομικού πλούτου και θα έχουν εμπειρία παραγωγικής διαδικασίας, γνώση, πατριωτική συνείδηση, αλλά και ρεαλισμό για αντιμετώπιση σοβαρών κινδύνων του έθνους. Που θα εκφράζει πραγματικά την ελληνική κοινωνία, τους πόθους και τις χαμένες ελπίδες της και θα αποτελείται από ενεργούς πολίτες, που δεν θα έχουν ως κυρίαρχη πολιτική λογική την κατάληψη της εξουσίας ως αυτοσκοπό και «λάφυρο», αλλά αναγέννηση της Ελλάδος.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
