Ανεπίδεκτος μάθησης ο Τσίπρας

Πρώτος -πρώτος διαπιστώσαμε χθες ότι χαιρέτισε τη νίκη του Τουφάν Ερχιουρμάν στις «Προεδρικές (παράνομες) εκλογές» του ψευδοκράτους της Κύπρου. Σαγηνεύτηκε προφανώς ο πρώην πρωθυπουργός μας από την καμπάνια του Ερχιουρμάν, τόσο υπέρ μιας Ομοσπονδίας στη Μεγαλόνησο, όσο και κατά της προσπάθειας της Αγκυρας και του ηττημένου των «εκλογών» Ερσίν Τατάρ να εμποτίσουν την τουρκοκυπριακή κοινότητα με το πολιτικό Ισλάμ, έναντι της κοσμικότητας.

ΒΙΑΣΘΗΚΑΝ

Εσπευσαν, επίσης, να χαιρετίσουν την εκλογή Ερχιουρμάν, αφενός ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος και αφετέρου ο τομεάρχης εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Μάντζος.

Η σπουδή τους ομολογουμένως εκπλήσσει. Και κυρίως τον Τσίπρα με την βαρύτητα που έχει η ιδιότητα του πρώην πρωθυπουργού.

Χαιρετίζουμε, σημαίνει ότι αποδεχόμαστε πως σ’ ένα νόμιμο κράτος διεξήχθησαν νόμιμες εκλογές. Κι όχι μόνο αυτό. Δείχνει ο Τσίπρας ότι επαφίεται -αν όχι και πιστεύει- πως ο Ερχιουρμάν θα τηρήσει τις προεκλογικές δεσμεύσεις του. Τόση αφέλεια πια;

ΙΔΙΑ «ΓΡΑΜΜΗ»

Η τουρκοκυπριακή κοινότητα είναι άμεσα εξαρτώμενη σε όλα τα επίπεδα από την Αγκυρα. Ιδίως οικονομικά, αλλά και στρατιωτικά. Ηδη ο Τούρκος ΥΠΕΞ Φιντάν υπενθύμισε τη «γραμμή» και πρόσταξε το νέο «Πρόεδρο» ν’αφήσει στην άκρη το … όραμά του και να προσαρμοσθεί στη «γραμμή» της Αγκυρας, που θέτει φυσικά δύο κράτη στην Κύπρο. Λέτε να κάνει του κεφαλιού του ο Ερχιυρμάν; Αν ναι, θα του πάρει ο Ερντογάν το «κεφάλι».

Σε πολιτικό επίπεδο, δεν κινείται η διπλωματία με όρους προσωπικής συμπάθειας ούτε κατ’ ανάγκη, ισχύουν μετεκλογικά όσα λέγονται πριν ανοίξουν οι κάλπες, πολύ δε περισσότερο όταν αναφερόμαστε σ΄ ένα υποχείριο της Αγκυρας, όπως αυτό της «Προεδρίας» των Κατεχόμενων.

ΙΜΑΜΟΓΛΟΥ

Οι ευχές στον Ερχιουρμάν θυμίζουν κάποιες παρεμφερείς για ταχεία αποφυλάκιση του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου. Σαν να πρόκειται για έναν ειρηνιστή που ευχόμαστε να διαδεχθεί στην Τουρικική Προεδρία τον «αιμοσταγή» Ερντογάν. Συνεπώς, είναι ν’ απορεί κανείς με μερίδα Ελλήνων πολιτικών, που θέλουν να βλέπουν ότι οι γείτονες μας διακατέχονται από αγαθές προθέσεις. Το κακό είναι ότι δεν έχει πάρει τοις μετρητοίς τις κατά καιρούς δηλώσεις τους. Είτε πρόκειται για τον Ερντογάν, είτε για τον Ιμάμογλου, τον Μπαχτσελί, τον Φιντάν και όποιον άλλο, όλοι τους σαν κοινό παρονομαστή έχουν τον αναθεωρητισμό, τη «γαλάζια πατρίδα», την απομείωση της κυριαρχίας μας στο Αιγαίο και την συνεκμετάλλευσή του.

ΥΠΟΤΑΓΗ

Κοντολογίς, ναι μεν με βάση το 65% του Ερχιουρμάν αναδιατάσσονται οι εσωτερικές ισορροπίες στο κανονικό μόρφωμα και το ποσοστό του εκλαμβάνεται ως σαφής αποδοκιμασία του Τατάρ που λειτούργησε ως εντολοδόχος της Τουρκίας ταυτιζόμενος με την αδιάλλακτη γραμμή της λύσης «δυο κρατών», ωστόσο πιο πολύ αξίζει να σταθούμε στη διαβεβαίωση του νικητή ότι στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής θα ενεργεί σε συνεννόηση  με την Τουρκία. Ξεκάθαρος ο κύριος. Αλλο πράγμα η ρητορική για να κερδίσει τις εκλογές και άλλο η υποταγή του στον Σουλτάνο.