Δημήτρης Σίμος: «Πάντα γράφω για ό,τι με απασχολεί κοινωνικά»

Ο Δημήτρης Σίμος επιστρέφει στο σύμπαν του αστυνόμου Καπετάνου, προσφέροντάς μας μια ιστορία γεμάτη ανατροπές. Εθνικιστικά στοιχεία στα σώματα ασφαλείας, το κυνήγι ενός δολοφόνου που αφήνει για σημάδι ένα βαλσαμωμένο ζώο και μια θεωρία συνωμοσίας που κανείς δεν θέλει να επαληθευτεί μας περιμένουν στον «Θάνατο του Οδυσσέα».

Δημήτρης Σίμος: «Πάντα γράφω για ό,τι με απασχολεί κοινωνικά»

«Ενας άντρας απειλεί να πηδήξει από την ταράτσα ενός ξενοδοχείου, όταν φτάνει για τη διαπραγμάτευση ο αστυνόμος Καπετάνος. Ενα ταριχευμένο τσακάλι ανακαλύπτεται στην ντουλάπα του, ενώ η αντιτρομοκρατική φτάνει στην Εύβοια. Εθνικιστικά στοιχεία στα σώματα ασφαλείας, το κυνήγι ενός δολοφόνου που αφήνει για σημάδι ένα βαλσαμωμένο ζώο και μια θεωρία συνωμοσίας που κανείς δεν θέλει να επαληθευτεί… Ενα πρόγραμμα προσηλυτισμού πιστών «στρατιωτών» που έχει καλύψει εδώ και χρόνια τις στολές με κουστούμια… Ποιος κινεί τα νήματα; Πόσο δύσκολο είναι να νικήσεις, όταν ο εχθρός έχει δημιουργήσει το παιχνίδι;».

Το παραπάνω θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η πλοκή μίας ταινίας νουάρ, γεμάτη περιπέτεια και αγωνία. Πρόκειται όμως για το τελευταίο βιβλίο του Δημήτρη Σίμου, «Ο θάνατος του Οδυσσέα» ο οποίος μετά το μικρό διάλειμμα του «Σώσε με» στο οποίο μας σύστησε την αστυνόμο Λουκίδη, επιστρέφει στο σύμπαν του αγαπημένου αστυνόμου Καπετάνου και τα «Σκοτεινά νερά» του προσφέροντάς μας ένα μυθιστόρημα το οποίο δυσκολεύεσαι να αφήσεις από τα χέρια σου.

Πέρυσι, μιλώντας με τον Δημήτρη Σίμο με αφορμή το βιβλίο του «Σώσε με», τον είχαμε ρωτήσει αν θα επέστρεφε στον Καπετάνο. «Θα τα ξαναπούμε το καλοκαίρι του ’21, με την τέταρτη ιστορία του σε «Σκοτεινά Νερά»» μας είχε πει τότε και κράτησε την υπόσχεσή του, δημιουργώντας μια ιστορία που θυμίζει ένα παζλ, τα κομμάτια της οποίας αν και αρχικά φαίνονται άσχετα μεταξύ τους, σιγά – σιγά ενώνονται για να αποκαλύψουν σκοτεινά μυστικά και μια υπόθεση που κρατάει τον αναγνώστη σε ένταση μέχρι και την τελευταία σελίδα.

Σήμερα, ο Δημήτρης Σίμος μιλάει στην «ΠτΚ» για τη νέα περιπέτεια του Καπετάνου, τα «Σκοτεινά Νερά» μέσα στα οποία αυτή τη φορά πλέει, το που θα τον βγάλουν αυτά και πολλά άλλα.

Στο βιβλίο «ακούμε» αρκετή μουσική, από Μητροπάνο και Λέοναρντ Κοέν μέχρι Guns and Roses. Αν σας ζητούσα να φτιάξετε ένα playlist που να συνοδεύει το βιβλίο, ποια πέντε κομμάτια θα περιελάμβανε και γιατί;

Θα είχαμε το «Πάντα γελαστοί» με την ερμηνεία του Μητροπάνου, «Χαλκίδα» που έχει ερμηνεύσει ο Μανώλης Λιδάκης, «My Generation» από τους The Who, «Riders on the storm» των Doors, «Ενα τραγούδι πες μου ακόμα» του Τάκη Μουσαφίρη που είπε μοναδικά η Ρίτα Σακελλαρίου.

Ενα βιβλίο νουάρ, χωρίς όμως τον κλασικό, «καταραμένο» ντετέκτιβ που πίνει και καπνίζει μανιωδώς. Γίνεται;

Ναι, γίνεται και αυτό ήθελα να κάνω. Δεν υπάρχουν κλισέ κατά τη γνώμη μου, μόνο κλισαρισμένοι τρόποι να περάσεις αυτό που θες.

Μέσα στο βιβλίο βλέπουμε τον Καπετάνο να κάνει αυστηρή κριτική – αυτοκριτική στην αστυνομία, τόσο σε ό,τι αφορά τον θάνατο ενός νεαρού όσο και για τους διεφθαρμένους συναδέλφους του. Στην πραγματικότητα, από την πείρα σας, γίνεται αυτό;

Ναι, η αστυνομία αποτελείται από ανθρώπους, άρα συμπεριφέρεται σαν ανθρώπινος οργανισμός κατά μια έννοια. Εχει τους ξενιστές της, έχει το ανοσοποιητικό της, υπάρχει μια συνεχόμενη μάχη του συστήματος για να διασφαλίσει τη λειτουργία του.

Στο «Σώσε με» αφήσατε για λίγο τον Καπετάνο. Πώς ήταν το να επιστρέψετε στο δικό του σύμπαν;

Απολαυστικό. Μου είχε λείψει.

Πηγαίνοντας πάλι στο «Σώσε με», το να γράψετε για την αστυνόμο Λουκίδη πόσο βοήθησε στην ανάπτυξη του χαρακτήρα της Μινιόν;

Οι γυναικείοι χαρακτήρες είναι απαιτητικοί, γιατί η γυναικεία ψυχοσύνθεση είναι πολύπλοκη. Κάθε φορά που ασχολούμαι εντατικά με τις γυναίκες πρωταγωνίστριες, ανακαλύπτω έναν υπέροχο κόσμο που με βοηθά να αναπτύσσω την πλοκή του βιβλίου.

Στον «Θάνατο του Οδυσσέα» βλέπουμε έναν από τους ήρωες να σκοτώνεται. Πώς αισθάνεστε όταν πρέπει να θυσιάσετε έναν ήρωά σας;

Λυπάμαι, στεναχωριέμαι, αλλά δεν το κάνω άσκοπα. Κάθε τέλος, μια αρχή. Μια θυσία που γίνεται στο συγκεκριμένο βιβλίο για μια νέα αρχή.

Πώς γράψατε το συγκεκριμένο βιβλίο; Πρώτα ήρθε η υπόθεση και την προσαρμόσατε στη συγκεκριμένη εποχή με τα γεγονότα του 2015 ή με βάση τα γεγονότα, την άνοδο της Χρυσής Αυγής κ.λπ., προσαρμόσατε την υπόθεση; Ή απλά ήταν ένας ευτυχής γάμος;

Θα έλεγα πως ήταν μια σύμμειξη. Ηρθε η υπόθεση στη συγκεκριμένη εποχή, αλλά και η εποχή διαμόρφωσε την υπόθεση. Πάντα γράφω για ό,τι με απασχολεί κοινωνικά, θα ήταν αδύνατον να αφήσω απ’ έξω την άνοδο του φασισμού στην Ελλάδα, όποια εποχή και να γραφόταν το βιβλίο. Προσπαθώ, θέλω να σκοτώνω το φίδι με τις λέξεις μου.

«Ο Θεός είχε αποφασίσει να με αφήσει στο καράβι για το επόμενο λιμάνι, για τα ερχόμενα κύματα» λέει ο Καπετάνος. Πού θα τον βγάλουν τα νερά;

Ο Καπετάνος θα αντιμετωπίσει τον μεγαλύτερό του φόβο. Την απομάκρυνσή του από τα «νερά», ένα νέο ταξίδι στο άγνωστο: την απόσπασή του στην Αθήνα.

Ποιος είναι ο Δημήτρης Σίμος;

Ο Δημήτρης Σίμος γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1987. Τα Βατράχια ήταν η πρώτη του συγγραφική δουλειά. Ελαβε την πρώτη θέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό μυθιστορήματος Ασημένια Σελίδα, ενώ ήταν υποψήφιος για το βραβείο Νέου λογοτέχνη από το λογοτεχνικό περιοδικό Κλεψύδρα. Δραστηριοποιείται παράλληλα ως σεναριογράφος. Τον Ιανουάριο του 2016 έγινε δεκτός στην Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας, αποτελώντας ένα από τα νεαρότερα μέλη της.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω Whatsapp - Δες εδω