Γεμάτοι στις άδειες
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Γυρίσατε; Θα ρωτούσε η Καρέζη με το ύφος εκείνης της περίφημης ταινίας, με τον τόνο στη λήγουσα. Στην πραγματικότητα δεν έχει σχεδόν κανείς γυρίσει, για ον απλό λόγο ότι σχεδόν κανείς δεν είχε φύγει. Τόσες πολλές καλημέρες και καλησπέρες ποτέ δεν λέγαμε τον Αύγουστο, ούτε μας δυσκόλευε το παρκάρισμα στο κέντρο. Πάνε οι ωραίοι Αύγουστοι που πάρκαρες όπως στις χολυγουντιανές παραγωγές, όπου ο πρωταγωνιστής σταθμεύει ακριβώς στο σημείο όπου κατευθύνεται ή βρίσκει ταξί με το πρώτο «ψιτ».
Περιορίστηκαν οι μετακινήσεις τον Αύγουστο για τους περισσότερους συμπατριώτες μέσου και χαμηλού οικονομικού βεληνεκούς. Προφανείς οι λόγοι, σχετίζονται κατ’ αρχάς με το κόστος του ξενοδοχείου, της διαβίωσης, του ναύλου, σε συνδυασμό με τα εισοδήματα, τις απολαβές, τον μηδενισμό των περιθωρίων για καβάντζες διακοπών, εξαιτίας της ασύλληπτης ακρίβειας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
Ο Αύγουστος, πλέον, είναι ένας μήνας που μάλλον τον σιχτιρίζεις, παρά τον λαχταράς. Το κλείσιμο θέσεων σε καράβια και δωμάτια είναι μια αγχωτική κατάσταση, χωρίς να υπολογίζουμε τις τριβές και τους καυγάδες μεταξύ ζευγαριών και φίλων πάνω στο θρίλερ του ταιριάσματος των ημερομηνιών στις άδειες, μια πολεμική συνθήκη που βγάζει αλήθειες και απωθημένα των διαπροσωπικών σχέσεων. Ετσι ήσουνα πάντα. Μια ζωή σε κάνουν οι άλλοι ο,τι θέλουν. Δεν υπολογίζεις κανέναν. Δεν υπολογίζεις κανέναν. Δεν υπολογίζεις εμένα. Δεν σέβεσαι τη δουλειά μου. Τα θεωρείς όλα εύκολα. Τα θέλεις όπως σου έχουν καρφωθεί στο κεφάλι. Σκοτίστηκα εγώ για τη Σαντορίνη σου. Μπου χου χου. Γκράααπ, η πόρτα. Στο καράβι να μη μιλιέσαι για ένα δωδεκάωρο και στο ξενοδοχείο (που έχουν διαλέξει οι άλλοι) να βρίσκεις κουσούρια. Εγώ, τελευταία φορά.
Αλλά και αν όλα έχουν πάει καλά- όχι χωρίς μποξ και κατς μεταξύ συγγενών και φίλων- ο Αύγουστος είναι ένα ποδοπάτημα στις ακτές για μια ξαπλώστρα, που μάλιστα λιγοστεύουν εφεξής, μετά τη φαεινή ιδέα για το κίνημα της πετσέτας διότι, βλέπεις, έχουμε και το περιβάλλον να ανακατεύεται. Συνωστισμός στα περιζήτητα μέρη, πολεμικές τέχνες για μια θέση στην ταβέρνα, σκληρός αγώνας μέχρις εσχάτων για την προσοχή του σερβιτόρου, τα έχετε ζήσει. Στον αντίποδα, χάνεις την ησυχία του Αυγούστου στην ίδια σου την πόλη, με τους ρυθμούς σβηστούς, το ρολόι να έχει χάσει τη σημασία του.
Κερδίζουν όλο και περισσότερους οι διακοπές του Ιουνίου, του Σεπτεμβρίου, κάποιους ακόμα και του Μαϊου. Ο καιρός δεν είναι πάντα σύμμαχος, αλλά γιατί μας έχει σφηνωθεί στη συνείδηση το στερεότυπο «διακοπές= ανάπαυλα στον καύσωνα με μαύρισμα στην παραλία; Φαίνεται ότι οι συνθήκες- πλέον και η κλιματική αλλαγή που βάζει φωτιές στα νησιά των διακοπών και ερημοποιεί την ειδυλλιακή μας φύση- μας οδηγούν σε μια αλλαγή κουλτούρας, όπου δεν θα προκαλεί εμφύλιο πόλεμο στις επιχειρήσεις ο συναγωνισμός των αδειών τον Αύγουστο και η Ελλάδα δεν θα πεθαίνει σαν χώρα ανάμεσα στις 10 και τις 20 του μήνα.
Μένει να αναμετρηθούμε με το άλλο το φετίχ: Αδεια τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Μη χάσετε το χειμερινό μας χρονογράφημα.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
