Η Άννα Μαστοράκου μιλά στην «Π»: : Δεν φτιάχνουν οι καρέκλες τους ανθρώπους αλλά οι άνθρωποι τις καρέκλες

Οπως αναφέρει η κ. Μαστοράκου την Κυριακή 16 Οκτωβρίου, θα τεθεί στην κρίση των συναδέλφων, το αποτύπωμα ενός πολυδιάστατου έργου, ακόμη και εάν δεν έχουν επιτευχθεί οι κλαδικοί στόχοι

Άννα

Τέσσερις ημέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών, η απερχόμενη πρόεδρος και εκ νέου υποψήφια, Αννα Μαστοράκου, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου «Ιατρική Ανεξάρτητη Συνεργασία», απαντάει στα ερωτήματά μας. Αναδεικνύει τον ρόλο του Συλλόγου τα δύσκολα χρόνια της πανδημίας αλλά απαντάει και στις επικρίσεις που της έγιναν.

Ποιο είναι το αποτύπωμα της παρούσας διοίκησης που έκλεισε τον κύκλο της;

Η εξωστρέφεια και η συνεχής παρουσία του Ιατρικού Συλλόγου στην καθημερινότητα των ιατρών και των πολιτών. Η πανδημία ήρθε να εντατικοποιήσει την ανάγκη ενεργούς συμμετοχής του συνόλου των ιατρών στις επιταγές της δημόσιας υγείας. Το 2020, με την επέλαση του κορονοϊού δόθηκε μία καθημερινή μάχη με την επιστημονική γνώση, η οποία έπρεπε να είναι διαθέσιμη άμεσα στην ιατρική κοινότητα. Ο Σύλλογος ανέλαβε το δύσκολο έργο να συμμετέχει ενεργά στην καθημερινότητα των ιατρών, παρακολουθώντας ένα κυκεώνα νομοθετικών ρυθμίσεων, εγκυκλίων και διατάξεων που επηρέασαν τον τρόπο άσκησης του ιατρικού έργου. Από την άλλη, υπήρχε η έντονη ανάγκη αποκρυπτογράφησης των επιστημονικών δεδομένων και αποτύπωσης των σωστών μηνυμάτων προς την κοινωνία.

Εχει μεταβληθεί ο Ιατρικός Σύλλογος τα τελευταία χρόνια σε επίπεδο εξυπηρέτησης και μηχανοργάνωσης;

Χρόνια πριν την πανδημία, η παρούσα διοίκηση είχε φροντίσει να ανακαινίσει τον Ιατρικό Σύλλογο και να αναβαθμίσει τις υπηρεσίες του, δημιουργώντας ένα ιδανικό ψηφιακό περιβάλλον όπου όλα τα μέλη του μπορούν να ανακτήσουν περίπου 30 δικαιολογητικά, κυριολεκτικά σε ένα-δύο λεπτά. Αυτή η αναβάθμιση λειτούργησε σωτήρια κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όπου η πρόσβαση σε βεβαιώσεις μετακίνησης ή πιστοποίησης ιατρικής ιδιότητας ήταν απαραίτητα σε καθημερινή βάση με την εφαρμογή του lockdown. Η μηχανοργάνωση και οι διοικητικές διαδικασίες του Συλλόγου βρίσκονται σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο και αποτελούν πρότυπο για άλλους Ιατρικούς Συλλόγους.

Υπήρξαν αναφορές άλλων παρατάξεων για αδράνεια του Ιατρικού Συλλόγου στις κλαδικές διεκδικήσεις. Ποια είναι η απάντησή σας σε αυτές;

Η αλήθεια είναι ότι η πλειονότητα των αποφάσεων της παρούσας διοίκησης ήταν ομόφωνη με συμμετοχή των συγκεκριμένων παρατάξεων στις αποφάσεις της. Η δε πάγια πρακτική της σημερινής διοίκησης είναι ότι όλα τα θέματα ημερήσιας διάταξης συζητούνται εφ’ όλης της ύλης και οι αποφάσεις λαμβάνονται μετά από την αντίστοιχη ζύμωση, ακόμη και με ενσωμάτωση απόψεων από άλλους πολιτικούς χώρους. Από την άλλη, είναι σαφές ότι η πανδημία δημιούργησε μεγάλες υγειονομικές ανάγκες προς την κοινωνία και οι κλαδικές διεκδικήσεις μπήκαν σε δεύτερο πλάνο. Πανδημικό κύμα και απεργιακές κινητοποιήσεις ιατρών είναι δύο έννοιες εκ διαμέτρου αντίθετες και θα προκαλούσαν μεγάλη έκρηξη στους κόλπους του κοινωνικού συνόλου.

Η επιλογή της διοίκησης ήταν η αναφορά προβλημάτων, η στήριξη του ΕΣΥ με εθελοντές ή αμειβόμενους ιατρούς στα Νοσοκομεία, η διασύνδεση της ΠΦΥ για τη διαχείριση των περιστατικών COVID, και η σαφήνεια των θέσεων σε διάφορα ζητήματα που ανέκυψαν κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων ετών. Ο Ιατρικός Σύλλογος προέβη σε παρεμβάσεις σε πολλά ζητήματα όπως π.χ. υγειονομικά πρωτόκολλα, το εμβόλιο, τους ανασφάλιστους, τον θεσμό του προσωπικού ιατρού, τις χαμηλές αμοιβές των ιατρών στη χώρα μας, τις άδικες περικοπές στις αποζημιώσεις, τις διαρκείς χρόνιες μετακινήσεις των ιατρών π.χ. στο Νοσοκομείο του Πύργου, το εργασιακό φορτίο των ιατρών, την ιατρική μετανάστευση κ.λπ. Υπάρχουν στην ιστοσελίδα του Ιατρικού Συλλόγου άφθονα δελτία Τύπου και αντίστοιχες δηλώσεις στον τοπικό Τύπο.

Η εκλογή σας ως α’ αντιπροέδρου του ΠΙΣ πώ επηρέασε την παρεμβατικότητα του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών σε πανελλαδικά κλαδικά ζητήματα και σε κοινωνικά θέματα;

Οι ανάγκες ενημέρωσης των πολιτών κατά τη διάρκεια της πανδημίας έδωσε ένα πανελλήνιο βήμα στις απόψεις και παρεμβάσεις του Ιατρικού Συλλόγου με αποκορύφωμα την αρνητική συμπεριφορά της κοινωνίας όσον αφορά την ύπαρξη του κορονοϊού και την αντιεμβολιαστική στάση της. Η μεγάλη προσπάθεια ήταν να μεταφερθεί το σωστό μήνυμα στο κοινωνικό σύνολο, χωρίς ακρότητες. Χάθηκαν πολλές ανθρώπινες ζωές σε αυτή τη διαδρομή, και οι αιτίες είναι πολυπαραγοντικές. Ξεκινώντας από την ατομική ευθύνη και καταλήγοντας στο γεγονός ότι το σύστημα δεν ήταν έτοιμο να δεχθεί τόσο μεγάλο υγειονομικό κύμα.

Οι κλαδικές διεκδικήσεις του ΠΙΣ αφορούσαν τις έγκαιρες προειδοποιήσεις για τα κενά του συστήματος, του ΕΣΥ, της ΠΦΥ, των ελλειμματικών προϋπολογισμών, των άδικων περικοπών, με βελτιωτικές προτάσεις επί καίριων ζητημάτων και νομοθετημάτων, επί της διαχείρισης της πανδημίας, επί του εκπαιδευτικού προγράμματος των νέων ιατρών, των εργασιακών σχέσεων των ιατρών, κ.λπ. Υπάρχει αμεσότητα στις συνομιλίες του ΠΙΣ με τους Υπουργούς Υγείας ακόμη και όταν προκύπτουν επιμέρους διαφωνίες. Η οπτική που βλέπει το Υπουργείο τα υγειονομικά ζητήματα απέχει από την πραγματικότητα όπως τη βιώνει ο ιατρικός κόσμος. Η εργασιακή πίεση είναι εξαιρετικά μεγάλη και οι αμοιβές των ιατρών άκρως υποτιμητικές για τις σπουδές, το έργο τους και τη θέση ευθύνης.

Ποιο είναι το όραμα του μέλλοντος, μετά τις εκλογές στον Ιατρικό Σύλλογο;

Πιστεύω ακράδαντα ότι δεν πρέπει να φτιάχνουν οι καρέκλες τους ανθρώπους αλλά οι άνθρωποι, τις καρέκλες. Οταν βιώνεις καθημερινά τις δυσλειτουργίες ενός συστήματος που θα μπορούσε να είναι από τα καλύτερα του κόσμου, σε πνίγει η δίψα για ένα καλύτερο αύριο για την περίθαλψη, για τους ιατρούς και για τους πολίτες. Σε αυτή τη φάση της εκλογικής διαδικασίας, δέχομαι δύο ειδών κριτικές: μία εκ δεξιών, που αφορά την κριτική στάση σε κάποιες κυβερνητικές επιλογές και μία εξ’ αριστερών, με πίεση να μετατραπεί ο Σύλλογος σε εργαλείο αντιπολίτευσης της παρούσας κυβέρνησης.

Η πραγματική αλήθεια είναι ότι το ιατρικό δυναμικό της χώρας δεν θα ανεχθεί περαιτέρω πίεση, με χαμηλόμισθες αμοιβές και καθεστώς άτυπης επιστράτευσης για πολύ ακόμη. Οι ομαδικές παραιτήσεις ιατρών κατά καιρούς, δείχνουν ότι το σύστημα έχει ξεπεράσει τα όρια ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ανοχής. Ο Ιατρικός Σύλλογος είναι θεσμικό όργανο, σύμβουλο της πολιτείας και πρέπει να λειτουργεί με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και όραμα. Το αύριο φέρνει καινοτομία στη σκέψη και στον τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων δημόσιας υγείας και στο εργασιακό περιβάλλον στο ΕΣΥ και στην ΠΦΥ.

Τι διεκδικεί η παράταξή σας για το μέλλον των ιατρών;

Η παράταξη ΙΑΣΥ (Ιατρική Ανεξάρτητη Συνεργασία) έρχεται πάλι ενωμένη και ανανεωμένη να διεκδικήσει την ψήφο των ιατρών με γνώμονα την πολυσυλλεκτικότητα, επιδιώκοντας την απαραίτητη πολυφωνία ώστε να εκφραστούν οι ιατροί του δημοσίου, του ιδιωτικού τομέα, της ΠΦΥ και δευτεροβάθμιας περίθαλψης με αλληλοκατανόηση των προβλημάτων, ώστε η τελική διεκδίκηση να είναι αποδεκτή από όλους. Νέοι και έμπειροι ιατροί αποτελούν μία δημιουργική αδέσμευτη ομάδα που θα αποτελέσει την κοιτίδα της αυριανής ημέρας στον Ιατρικό Σύλλογο.

Είναι κοινή συνείδηση στους κόλπους μας ότι η λειτουργία της δημόσιας υγείας είναι αλληλένδετη και σε άμεση διασύνδεση μεταξύ των διαφορετικών επιπέδων περίθαλψης. Το ζητούμενο αυτή την περίοδο, μετά την πανδημία είναι να δυναμώσουμε τη φωνή των ιατρών, κατά αναλογία με αυτό που έχει επιτευχθεί σε άλλους κλάδους.

Η συμμετοχή μας στη διοίκηση του ιατρικού συλλόγου είναι ανιδιοτελής, και όχι διακαής πόθος
για εξουσία. Ποτέ δεν σταματήσαμε να είμαστε δίπλα σε κάθε ιατρό, να τον ακούμε και να επιδιώκουμε άμεσες λύσεις στα προβλήματά του. Κι αυτό είναι κάτι που το βλέπουν στην καθημερινότητά τους οι συνάδελφοί μας μέσα από συγκεκριμένες ενέργειες που κάνουμε. Στην αμεσότητα των λύσεων που δίνουμε μας βοηθάει και η ισχυρή θέση που κατέχει ο Σύλλογός μας σε Πανελλήνιο επίπεδο.
Αγαπάμε τον Σύλλογο, γνωρίζουμε καλά την έννοια και τις απαιτήσεις του καθήκοντος, και το έχουμε
αποδείξει με δράσεις. Εχουμε ενεργή συμμετοχή στα κοινά και μια βαθιά αίσθηση ευθύνης
απέναντι στην κοινωνία.

Την Κυριακή 16 Οκτωβρίου, θα τεθεί στην κρίση των συναδέλφων, το αποτύπωμα ενός πολυδιάστατου έργου, ακόμη και εάν δεν έχουν επιτευχθεί οι κλαδικοί στόχοι. Οσο η πολιτεία αφήνει κενά, τόσο αυξάνουν οι απαιτήσεις. Στον συνδικαλισμό, δύσκολα κλείνει ο κύκλος της διεκδίκησης.
Θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου όλους τους πολύτιμους συνεργάτες μου και τους συνυποψήφιους μου σε αυτή την κοινή διαδρομή.