Κανείς εχέφρων δεν είναι κατά της ομαλοποίησης των σχέσεων
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι πρ. υπουργός – βουλευτής Λαρίσης ΝΔ.
Ποιος δεν θα ήθελε να κυριαρχήσουν στις δυο πλευρές του Αιγαίου σχέσεις καλής γειτονίας και στενής συνεργασίας, σε περιβάλλον απόλυτου σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας, κυριαρχίας και των δικαιωμάτων του ενός προς τον άλλον. Δηλαδή, να πάψει η Αγκυρα να τα αμφισβητεί απειλώντας.
Σε ένα τέτοιο ανέφελο περιβάλλον γειτνίασης, μεγάλο μέρος από τα δισεκατομμύρια που δίνονται για τα «κανόνια», θα πήγαιναν για «βούτυρο» και για έργα ειρήνης.
Γιατί, λοιπόν, δεν προχωρούμε προς αυτήν την κατάσταση; Μα απλούστατα, γιατί για το «ταγκό» χρειάζονται δύο. Και η Τουρκία δεν δείχνει, στην πράξη, καμία διάθεση να χαμηλώσει τους τόνους. Αντιθέτως, εξακολουθεί -με επιμονή- να ξεδιπλώνει την αναθεωρητική, επεκτατική της πολιτική, χωρίς καν να κρατά τα προσχήματα. Ολα τα ιδεολογήματα του Νεοοθωμανισμού διατυπώνονται, επίσημα. Ισλαμιστές και Κεμαλικοί έχουν βρει κοινό βηματισμό στους εθνικιστικούς τους στόχους.
Θα ήταν, λοιπόν, επικίνδυνη αφέλεια να πιστέψουμε ότι ήταν για εσωτερική κατανάλωση τα λόγια του Ερντογάν, στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Αμυνας (Κωνσταντινούπολη), που διαβεβαίωνε πως «ό,τι υπαγορεύουν τα συμφέροντα της Τουρκίας, σε Αιγαίο, Μαύρη Θάλασσα και Ανατολική Μεσόγειο, θα το εφαρμόσουμε με αποφασιστικότητα και πίστη». Ούτε διεθνές δίκαιο, ούτε διεθνείς κανόνες. Εκφράσεις ιμπεριαλιστικές, που θα έπρεπε η διεθνής κοινότητα να είχε καταδικάσει.
Αυτό που λέει, το εννοεί. Το όραμά του είναι η επέκταση της Τουρκικής επιρροής και η ανάδειξη της χώρας σε παγκόσμια υπερδύναμη. Ας δούμε μόνον την παρουσία στην Αφρική. Ηδη στη Λιβύη, στα νότια σύνορά μας, ο στρατός έχει κυρίαρχο ρόλο.
Σε Καύκασο και Αζερμπαϊτζάν αναφέρεται ως δεύτερο κράτος του ιδίου έθνους. Στη Συρία ο στρατός παραμένει ως κατοχική δύναμη. Στον πόλεμο της Ουκρανίας παίζει μονίμως σε «διπλό ταμπλό», αγνοώντας υποχρεώσεις στο ΝΑΤΟ, ενώ στον πόλεμο στην Γάζα επιδιώκει να εμφανίζεται ως ο ηγέτης των
Μουσουλμάνων απανταχού της γης!
Εναντι του Ελληνισμού η τουρκική προκλητικότητα συνεχίζεται αμείωτη και όχι μόνον στα λόγια. Η παρουσία πολεμικών πλοίων έξω από την Κάσο, δίπλα στο ερευνητικό πλοίο σε περιοχές κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας των προθέσεων, σε σχέση και με το παράνομο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο.
Προκλητικός ο Ερντογάν και για τη Θράκη, όπου τη Μουσουλμανική μειονότητα τη χαρακτήρισε ως «γιους της Κομοτηνής», που έχει χρέος να προστατεύει.
Μετέτρεψαν τους ναούς της Αγίας Σοφίας και της χώρας, στην Πόλη σε τζαμιά, και απαγόρευσαν τον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου στην Παναγία Σουμελά.
Στο Κυπριακό εξακολουθεί να αρνείται επανέναρξη συνομιλιών, και επιμένει σε «δύο κράτη», ενώ από το ζήτημα θέλει να εκτοπιστεί ο ευρωπαϊκός παράγων.
Επιπλέον, επιχειρεί τη διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Οσο, λοιπόν, καλόπιστος και θετικά προδιατεθειμένος είναι κάποιος για συνεννόηση, είναι υποχρεωμένος να κρατά πολύ «μικρό καλάθι» και να γνωρίζει ότι οι «τολμηρές» υποχωρήσεις, στο όνομα της Ειρήνης, το πιθανότερο είναι απλώς να ανοίξουν την όρεξη του επιτιθέμενου για νέο κύμα «τολμηρών» υποχωρήσεων.
Και μη λησμονούμε ότι οι Ανατολίτες γνωρίζουν καλά αυτό το παιχνίδι.
Οι ισχυρές Ενοπλες Δυνάμεις και η ενεργητική Διπλωματία είναι μονόδρομος!
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
