Κώστας Πολύζος: Δάσκαλος…του χαμόγελου και αναμορφωτής ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος

Το εκλεκτό μέλος της, Κώστα Πολύζο, αποχαιρέτισε την περασμένη Τετάρτη η κοινωνία της Ανατολικής Αιγιάλειας, που έχασε έναν πολυπράγμονα δάσκαλό της, μετά από μεγάλη περιπέτεια με την υγεία του και γενναία μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, για να νικηθεί τελικά σε ηλικία 69 ετών.

ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Ο Κώστας Πολύζος είχε καταγωγή από ένα μικρό χωριό των Αγράφων της Θεσσαλίας, κοντά στην Καρδίτσα. Σπούδασε στη «Ζωσιμαία Παιδαγωγική Σχολή» Ιωαννίνων. Τοποθετήθηκε ως νέος δάσκαλος στη Βεργουβίτσα Αιγιάλειας το 80′. Δούλεψε πολλά χρόνια στο Δημοτικό σχολείο της Αιγείρας, αλλά κατόπιν άφησε εποχή ως διευθυντής στο Δημοτικό της Ακράτας. Ασχολήθηκε ενεργά με τα πολιτικά τεκταινόμενα της περιοχής και ήθελε Αιγείρα και Ακράτα ενωμένες πόλεις. Στους Πολιτιστικούς Συλλόγους της Αιγείρας και στην «Αναγέννηση» της Ακράτας πρόσφερε χρόνο και εθελοντική δουλειά.

ΠΟΡΕΙΑ
Η πορεία του τον χαρακτήρισε ως εργατικό και λαμπρό εκπαιδευτικό μέχρι τη συνταξιοδότησή του και θεωρείται ο μέγας αναμορφωτής, με πολλά έργα και προσωπική εργασία, όπως και υλοποίηση προγραμμάτων, που έκαναν τη σχολική μονάδα της μικρής Ακράτας γνωστή στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Οσοι τον έζησαν, ως συνάδελφοι, μαθητές , γονείς και συμπολίτες του, μιλούν για έναν άνθρωπο «με κριτική ματιά, φιλεργατικό, που είχε έγνοια για όλα, μα κυρίως έναν πνευματικό άνθρωπο», που θα λείψει από την τοπική κοινωνία η προσφορά του.

ΜΑΘΗΤΕΣ
Αφησε βαθύ το χνάρι του στα Ακρατινόπουλα, τους μαθητές του και γενικά σε όλα τα παιδιά της περιοχής, τα οποία αγαπούσε πολύ κι αυτά του ανταπέδιδαν την αγάπη και το ενδιαφέρον του, στη μάθηση, το σχολείο. Ως δάσκαλος ήξερε να φροντίζει πρώτα να ‘ναι καλά παιδιά και μετά επιμελείς μαθητές, πάντα συνοδοιπόρος, συμπαραστάτης, βοηθό, μα πάνω απ’ όλα εμπνευστής του χαμόγελού τους, που ήταν γι ‘ αυτόν η καλύτερη αμοιβή.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Είχε οικογένεια, με τρία αγόρια σπουδασμένα, από τα οποία είχε δει εγγόνια, χαρές και προόδους.

Αναστασία Ευσταθίου: «Με το φευγιό σου, λιγόστεψαν οι άνθρωποι, Κώστα»

Η διευθύντρια του 1ου Δημοτικού σχολείου Ακράτας – συγγραφέας Αναστασία Ευσταθίου, ανέλαβε το δύσκολο έργο του επικήδειου λόγου, τον οποίον εκφώνησε στον ναό Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Κραθίου, απευθύνοντας το ύστατο χαίρε και εκπροσωπώντας την εκπαιδευτική κοινότητα κι όλους όσους σε γνώριζαν. Ανέφερε, μεταξύ άλλων:
«Είχες έφεση στη φυσική. Ησουν πρακτικό μυαλό. Επιαναν τα χέρια σου.
Ηρθες νέος δάσκαλος, γεμάτος όνειρα. Μπόλιασες τις παιδικές ψυχές. Αγάπησες την ευρύτερη περιοχή, σαν να γεννήθηκες εδώ, κάτω από το Αυλάκι.
Δημιούργησες ωραία οικογένεια. Γερό σπιτικό με βαθιά θεμέλια. Αγνάντευες από εκεί ψηλά, στα Γκουμέικα και είχες πάντα κριτική σκέψη για όσα συμβαίνουν στον τόπο μας. Με ένα χαμογελάκι τα έλεγες όλα, κουνώντας το κεφάλι για εκείνους που κρατούν τα ηνία του τόπου. Ρίζωσες στον τόπο μας. Εγινες ψηλό δεντρί, άνθισες και κάρπισες. Στον ίσκιο σου δροσίστηκαν πολλοί, κυρίως οι νέοι. Στάθηκες δίπλα στους ανθρώπους σου, στους συγγενείς και στους γείτονές σου. Είχες φίλους όλων των ηλικιών. Στα παιδιά σου και στους μαθητές σου εμφύσησες την αγάπη για την προσφορά. Ο τόπος σε αγκάλιασε. Στους πολιτιστικούς συλλόγους πρόσφερες χρόνο και εθελοντική δουλειά, όπως κάνουν όλοι όσοι συμμετέχουν ενεργά στον πολιτισμό, χωρίς να ζητάνε τίποτα ούτε καν ένα ευχαριστώ.
Αφησες εποχή σαν διευθυντής. Είχες πυγμή, ήθος. Ησουν γνήσιος αγωνιστής, τίμιος και από τους δικαιότερους ανθρώπους που γνώρισα. Τίμησες επάξια τον ρόλο σου, βάζοντας πλάτη στην καθημερινότητα του σχολείου. Καινοτόμες δράσεις, εκδόσεις βιβλίων, διεθνές πρόγραμμα με την Κύπρο, αθλητικοί χώροι και τόσα άλλα που έκανες μαζί με άξιους συνοδοιπόρους δασκάλους. Με τα ικανά χέρια σου έφτιαξες κιόσκια, βιβλιοθήκες, νέες αίθουσες και τι δεν έφτιαξες. Οταν πήγα διευθύντρια στο Κράθιο, στο νέο κτίριο, δεν σταμάτησες να προσφέρεις. Κι εκεί, βιβλιοθήκες, κατασκευές, όλα προσφορά στους μαθητές του σχολείου και του νηπιαγωγείου.
Πολυζάκο ή Πολυζό, όπως σε φωνάζαμε χαϊδευτικά, να ξέρεις ότι θα μας λείψει η κριτική ματιά σου… οι ατέλειωτες εκπαιδευτικές και πολιτικές κουβέντες μας. «Αυτός ο τόπος δεν λέει να σωθεί όσο υπάρχουν άνθρωποι ιδιοτελείς», θα μας έλεγες για άλλη μια φορά. Θα μας λείψει η φιλεργατικότητά σου, η έγνοια σου για όλα… μα κυρίως θα λείψει από την τοπική κοινωνία η προσφορά σου, δάσκαλε Κώστα. Αφησες βαθύ το χνάρι σου στους μαθητές της περιοχής και σε κάθε οικογένεια που είχε την τύχη να σε έχει δάσκαλο/διευθυντή. Βλέπεις, είχες το χάρισμα να διδάσκεις δεξιότητες πριν τις ανακαλύψει το υπουργείο. Ησουν παλιάς κοπής δάσκαλος με μοντέρνες ιδέες και ήξερες να ακούς τους νέους συναδέλφους και να συμπορεύεσαι μαζί τους. Στόχευες στο ακόνισμα του μυαλού των μαθητών σου. Κατασκεύαζες φωλιές για τα πουλιά, μηχανές εκκόλαψης, κυψέλες και ξύλινες προσομοιώσεις σαν τη γέφυρα του Ρίου, δώρο αξέχαστο στους Κυπρίους εταίρους μας.
Διάλεξες το χώμα της Αιγιάλειας γης να σε σκεπάσει. Να ησυχάσεις πια από τον άνισο αγώνα με την ασθένεια που σε ταλαιπωρούσε τόσον καιρό και σαν τροχοπέδη δεν σε άφηνε να χαρείς στον συντάξιμο χρόνο τα παιδιά και τα εγγόνια σου.
Ας ανοίξει διάπλατα τις πύλες του ο Παράδεισος να σε δεχτεί. Ησυχος δεν θα κάτσεις κι εκεί. Ολο και κάτι θα χρειαστεί να μαστορέψεις, να βάλεις σε τάξη. Τα άξια χέρια σου θα βρουν τη λύση στα σκοτάδια να φέρουν το φως που σε διέκρινε.
Κι εμείς θα κρατήσουμε τις ωραίες μνήμες από έναν δοτικό άνθρωπο, που ήξερε να συνεργάζεται, να προσφέρει και να γίνεται ο ίδιος παράδειγμα ενεργού πολίτη με πράξεις όχι με λόγια. Να καταξιώνεται κάθε μέρα μέσα από τη δουλειά, τα έργα και τον χαρακτήρα του. Να έχει το σπιτικό του ανοικτό για ένα κρασί. Να παραμένει σε όλη του την πορεία Ανθρωπος.
Σήμερα με το φευγιό σου, λιγόστεψαν οι Ανθρωποι, Κώστα.
Εύχομαι: Δύναμη και κουράγιο στους οικείους σου, στη Διαμάντω της ζωής σου, στα εγγόνια και στα αγαπημένα σου παιδιά – παλιούς μου μαθητές-, που με χαρά μου βλέπω να δημιουργούν δική τους οικογένεια, να προκόβουν και να έχουν το ήθος σου.
Ο Παράδεισος σου ανήκει, Κώστα!
Χαίρε Ποτέ στους ουρανούς της μνήμης, Δάσκαλε!»

Μαρία Καρρά: «Εντιμος, ικανός, αγνός εθελοντής με θαυμαστή αξιοπρέπεια και δύναμη»

Η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου «Αναγέννησις» Ακράτας Μαρία Καρρά, ανέφερε: «Ο Κώστας Πολύζος υπήρξε μέλος του ΔΣ της «Αναγέννησις» και ενεργό μέλος του συλλόγου όσο τον κρατούσαν οι δυνάμεις του. Ηταν πάντα πρόθυμος να προσφέρει και να δημιουργήσει, εννοείται αφιλοκερδώς, ό,τι χρειαζόταν με τα ικανά χέρια του. Αγαπούσε την Ακράτα και ήταν ενεργό μέλος της κοινωνίας, ήταν άλλωστε δημότης της με σοβαρή και τεκμηριωμένη άποψη για τα κοινά. Ο Κώστας ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Αριστος οικογενειάρχης, έντιμος, ικανός, με ήθος, ένας αγνός εθελοντής, ένας αγωνιστής με θαυμαστή αξιοπρέπεια και δύναμη».

Αργύρης Νικολόπουλος: «Εξαίρετος, με καρδιά μικρού παιδιού…»

Ο τ. διευθυντής του Δημοτικού σχολείου Αιγείρας Αργύρης Νικολόπουλος και ο Σύλλογος Διδασκόντων, τόνισαν σε συλλυπητήριο μήνυμα για τον χαμό του δασκάλου Κώστα Πολύζου:
«Φτωχότερη η εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και η τοπική κοινωνία. Ολ’ αυτά τα χρόνια γνωριμίας και φιλίας, εκτιμήσαμε την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, την εργατικότητα στα εκπαιδευτικά του καθήκοντα, το χιούμορ του που έδινε πάντα ζωή στις παρέες. Ηταν ο καλός μας φίλος που ξέραμε ότι θα ήταν δίπλα μας στις χαρές και στις λύπες μας. Εξαίρετος, με καρδιά μικρού παιδιού, αγαπούσε το επάγγελμά του, τα παιδιά, τους μικρούς μαθητές σαν δικά του παιδιά. Εντονη η παρουσία και η προσφορά του. Νύχτες ατελείωτες να σχεδιάζει σκηνικά για κάποια σχολική γιορτή ή παράσταση του πολιτιστικού συλλόγου. Να οργανώνει εκδρομές και να μελετά, για να γίνει ο ίδιος καλός δάσκαλος. Πρόφτασε να προσφέρει τα μέγιστα στο βαρύ και δύσκολο καθήκον της μόρφωσης και της διάπλασης των παιδιών. Ολοι εκτίμησαν τον χαρακτήρα του και τη μεγάλη σου καρδιά. Θα μείνει για πάντα ζωντανός στη σκέψη και στην ψυχή μας.»

Πολιτιστικός Σύλλογος Αιγείρας: «Δημιουργός και οραματιστής»

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αιγείρας, έστειλε το δικό του μήνυμα: «Ο Κ. Πολύζος άφησε έντονα το ίχνος του στην κοινωνία και ιδιαίτερα της Αιγείρας. Υπήρξε καθοριστικός παράγοντας στη δημιουργία του νέου Δήμου και του σχολείου, τράβηξε μπροστά τα πράγματα στην παιδεία και τον πολιτισμό. Το αποτύπωμά του το συναντάμε στον σύλλογο, όπου και διατέλεσε πρόεδρος και σ όλες τις θέσεις, όπως και στην Φιλαρμονική. Hταν δημιουργός και οραματιστής μιας άλλης Αιγείρας. Eφυγε με αξιοπρέπεια, όπως και έζησε, με το ίχνος του βαθιά στην ψυχή και στον τόπο. Τον ευχαριστούμε γιατί προσπάθησε να μας κάνει καλύτερους».

Χάρης Πετρής: Η Βιβλιοπαμφαγωνία

Ο εικαστικός Χάρης Πετρής, έγραψε: «1997 και ο Πολύζος αρπάζει τη ευκαιρία όταν το υπ. Παιδείας ανακοινώνει δωρεάν Η/Υ σε σχολεία. Τον παροτρύνω εγώ και η Τασία Ευσταθίου. 1999:Το 1ο ΔΣ οργανώνει πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό για παιδιά, μέσω διαδικτύου. Η Βιβλιοπαμφαγωνία καθιερώνεται και γίνεται πανελληνίως γνωστή. Ο Πολύζος είναι ευτυχής. Η πολιτιστική επανάσταση της Ακράτας συνεχίζεται».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News