Λάκης Γαβαλάς στην «Π»: «Είμαι το παιδί της διπλανής πόρτας!» – Τι είπε για την καριέρα του, τη φυλακή και την Πάτρα

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Με την αψιμυθίωτη λάμψη και την εγγενή αύρα ενός ξεχωριστού ανθρώπου της μόδας, πλημμύρισε ο Λάκης Γαβαλάς χθες το μεσημέρι το κατάμεστο από κόσμο  «Bodegas» της Ρήγα Φεραίου, κατά την παρουσίαση του αυτοβιογραφικού βιβλίου του «Loaded», που διοργάνωσαν με κάθε επιμέλεια το «Diamon Events» και το βιβλιοπωλείο «Γωνιά του βιβλίου» της οικογένειας Παπαχρίστου.

Μια ζωή σαν σενάριο ταινίας δράσης, είναι όσα έχει ζήσει έως τώρα ο Λάκης Γαβαλάς και αυτή αποτυπώνεται στο πρώτο του βιβλίο, για το οποίο μίλησαν γλαφυρά, οι φίλες του, Αννα – Μαρία Ρογδάκη και η δημοσιογράφος Αντυ Μπακοπούλου.

Ο Λάκης Γαβαλάς εξομολογήθηκε στην «ΠτΔ»:

ΟΙ ΖΩΕΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ

«Ζω δύο και τρεις ζωές παράλληλα, πάντα. Η πρώτη είναι αυτή που μου έδωσε ο Θεός, η δεύτερη αυτή που μου έδωσε η μάθηση και η τρίτη, αυτή που έδωσε η αντοχή μου».

Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ

«Είχα πάντα αποκούμπι το Θεό. Εκανα πάντα το σταυρό μου πριν φάω το μεσημέρι και το βράδυ, έτσι έμαθα από τους γονείς μου. Και έχω επιλέξει κάποιους πνευματικούς, ως ταξιθέτες προς τον Θεό. Είναι αυτοί που με ισορροπούν και με κάνουν να βλέπω σωστά τα πράγματα».

ΤΟ ΣΤΥΛ ΜΟΥ

«Δεν έχω νιώσει ποτέ εγκλωβισμένος στην στυλιστική μου εικόνα, γιατί είναι επιλογές που κάνω για τον εαυτό μου και είναι ασπίδα μου για έναν «πόλεμο» που έχει η δουλειά μου. Πρέπει να αλλάζω συνέχεια εικόνα. Εγώ είμαι θεατρικός, όμως αυτό που εμπορεύομαι και παρουσιάζω είναι αρκετά κλασικό».

ΓΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΡΙΕΡΑ

«Οταν βλέπω έναν μεγάλο καλλιτέχνη του εξωτερικού, να έχει πνιγεί στα ναρκωτικά, τις ουσίες και τις πλαστικές, λέω ότι τιμωρήθηκα εν μέρει από τους ανθρώπους της χώρας μου, αλλά είμαι ακόμα υγιής. Γιατί πολλά από τα είδωλά μου, έφυγαν στα 40, στα 50 τους. Εγώ είμαι 70 plus και αισθάνομαι ένας άνθρωπος πολύ δημιουργικός. Αρα λοιπόν, είμαι ευγνώμων, που είμαι στην Ελλάδα και όχι στο εξωτερικό».

ΕΝΑΣ ΚΟΙΝΟΣ ΘΝΗΤΟΣ ΕΙΜΑΙ

«Δεν μου αρέσει, ούτε μπορώ εγώ να προκαλώ. Ενας κοινός θνητός αισθάνομαι, το παιδί της διπλανής πόρτας, που είχα 300 εργαζόμενους, να κάνω τεράστιους τζίρους στην Ελλάδα και τελικά αυτή η χώρα αποφάσισε, αντί να μου δώσει βραβείο, να με βάλει στην πυρά, ποιος ξέρει από ποιον λόγο…».

Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

«Δεν ήταν η φυλακή η πρώτη δυσκολία μου. Πάντα είχα μια δυσκολία για να πετύχω στόχους. Προκειμένου να πετύχω αγωνίστηκα πολύ. Είχα συνηθίσει στην στέρηση, και όχι στην πολυτέλεια. Δεν είναι αυτοσκοπός η πολυτέλεια για μένα. Εγώ απλά την υπηρετώ».

Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ

«Είμαι συμφιλιωμένος με την ηλικία μου και σεξουλαικά, δόξα τω Θεώ, είμαι πάρα πολύ καλά»!

ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

«Χρωστάω ένα ευχαριστώ, στους γονείς μου και στον αυστηρό μπαμπά μου, ο οποίος ήταν όμως και ο πρώτος θαυμαστής μου. Μου λείπουν πολύ οι γονείς μου».

Η ΠΑΤΡΑ

«Την αγαπώ γιατί έχει τους φοιτητές και πολύ νέο κόσμο. Είναι ωραία πόλη. Εχει έναν κόσμο, που έχει ένα μικρό κόμπλεξ ότι είναι επαρχιώτης, αλλά δεν είναι, γιατί έχει τα πάντα. Είναι ενδεικτικό, ότι τα μαγαζιά μου στην Πάτρα, έκαναν μεγαλύτερο τζίρο, ακόμα και από το κατάστημα του Πειραιά, για παράδειγμα».

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω