Μάνος Παπαδάς: «Με ενθουσιάζει να βλέπω να ξετυλίγεται μία προσωπικότητα»

«Απαγορεύεται το sex στη Γαύδο» είναι ο τίτλος της «πικρής» κωμωδίας του Μάνου Παπαδά που θα ανέβει στο θέατρο Λιθογραφείον το Σάββατο 6 Απριλίου.

Τι θα συμβεί όταν οι δύο ήρωές μας, η Μαργαρίτα και ο Θεόφιλος, συναντηθούν «τυχαία» στη Γαύδο και αναγκαστούν να συγκατοικήσουν σε μία δανεική σκηνή;

Είναι και οι δύο συγγραφείς: ο Θεόφιλος, ο οποίος απολαμβάνει την πρόσφατη αναγνώρισή του και η Μαργαρίτα, το αντικείμενο του θαυμασμού του, που η πρώτη της συγγραφική προσπάθεια πριν χρόνια, παρόλη την ποιότητά της, δεν είχε την αναμενόμενη εμπορική επιτυχία.

Η συγκατοίκηση εξελίσσεται σε ειδύλλιο και στην πορεία σε επαγγελματική συνεργασία. Λίγες μέρες μετά την επιστροφή τους στην Αθήνα, η Μαργαρίτα θα συνειδητοποιήσει ότι τα όνειρά της άρχισαν επιτέλους να γίνονται πραγματικότητα. Ενθουσιασμένη από την απρόσμενη επιτυχία, θα τον εμπιστευθεί κάνοντας το επόμενο βήμα, αλλά εκείνος δε θα διστάσει να την εκμεταλλευτεί με δόλιο τρόπο.

Μετά την αποκάλυψη της απάτης, η διπλή σχέση τους κλονίζεται, οι ρόλοι θύτη και θύματος αντιστρέφονται και ο καθένας τους έρχεται αντιμέτωπος με τις επιλογές του.

Αυτή είναι με λίγα λόγια η υπόθεση της παράστασης, και σήμερα ο Μάνος Παπαδάς μιλά στο pelop.gr για τις ανθρώπινες σχέσεις, τους φίλους του που «κλέβει» παίρνοντας στοιχεία τους για τους ρόλους που γράφει, το αν τελικά διαρκούν οι επαγγελματικές σχέσεις που μετατρέπονται σε ερωτικές, τους θύτες, τα θύματα και πολλά άλλα.

Γιατί απαγορεύεται το σεξ στην Γαύδο;

Αυτός ο τίτλος ήταν ο προσωρινός τίτλος του έργου, όσο το έγραφα και δουλεύαμε πάνω σε αυτό. Γελούσαμε και γελούσες όποιος το άκουγε, οπότε είπαμε «τον κρατάμε». Είναι μία ατάκα μέσα στο έργο και από αυτή την ατάκα πήρε τον τίτλο του. Όμως βλέποντας και αναλύοντας το έργο ουσιαστικά το δικαιολογήσαμε καθώς «απαγορεύεται το σεξ στην Γαύδο γιατί οδηγείσαι να κάνεις πράγματα τελικά που δεν σε οφελούν».

Γενικά πιστεύεις το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» ή όχι;

Νομίζω πως ναι. Νομίζω πως ισχύει για τα πάντα.

Εχουμε μία πικρή κωμωδία όπως την χαρακτηρίζεις. Πικρή κωμωδία ή πικρή πραγματικότητα;

Πικρή κωμωδία. Πραγματικότητα όχι. Ούτως ή άλλως η ιστορία είναι λίγο τραβηγμένη, αν και είναι εμπνευσμένη από πραγματικές ιστορίες φίλων και γνωστών μου. Όμως στη σύμβαση, τη θεατρική, το παρατραβάς λιγάκι το πράγμα για να έχει και ενδιαφέρον σκηνικά. Η αλήθεια είναι πως πάρα πολλά γεγονότα, όπως και οι ήρωες είναι υπαρκτά πρόσωπα, τα οποία χρησιμοποίησα και έδωσα σε κάποια σημεία πιο μεγάλη έμφαση για να έχει όπως προείπα σκηνικό ενδιαφέρον. Όμως, ο Θεόφιλος είναι υπαρκτό πρόσωπα, αν και έχω παραλλάξει λίγο το επώνυμό του. Αντίστοιχα υπάρχει και η Μαργαρίτα, η οποία έχει πολλά κομμάτια δικά μου.

Μιλάμε για δύο συγγραφείς που συναντιούνται στην Γαύδο. Ο ένας είναι νέος και ακολουθεί το πνεύμα της εποχής με όλο το κομμάτι των social media, το επικοινωνιακό, που ουσιαστικά προωθείσαι μέσω αυτών και ίσως και να μην είσαι τόσο καλός στην δουλειά σου, αλλά είσαι καλός στο επικοινωνιακό κομμάτι και ξαφνικά μπορείς να γίνεις πολύ πετυχημένος απλά με μία πολύ καλή διαφήμιση. Ο ήρωας αυτός έρχεται σε αντιδιαστολή με το πιο «παλιό» κομμάτι, αυτό της Μαργαρίτας, που αν και ουσιαστικά είναι καλή συγγραφέας είναι αποτυχημένη γιατί δεν είναι τόσο πετυχημένη εμπορικά. Οπότε έρχονται αυτοί οι δύο σε αντιδιαστολή. Για τον χαρακτήρα της Μαργαρίτας, εκτός από δικά μου κομμάτια, χρησιμοποίησα και κομμάτια φίλων μου συγγραφέων και το πώς αντιμετωπίστηκαν από τους εκδοτικούς οίκους.

Μεγάλη αμαρτία οι εκδοτικοί οίκοι και ο τρόπος που εργάζονται;

Ναι και πόσο μάλλον τώρα με την «νέα εποχή» του βιβλίου, ένα θέμα που πραγματεύεται επίσης και το έργο, με τα ebooks και τα audiobooks, η οποία έρχεται αντιμέτωπη με την παλιά και όλο αυτό σε αναγωγή με τους χαρακτήρες που ερωτεύονται, συνεργάζονται τελικά στην νεοσύστατη εταιρία του Θεόφιλου με ebooks και audiobooks.

Και το δέλεαρ που θέτει στην Μαργαρίτα ότι θα πάρουν το παλιό τους βιβλίο που ήταν καλό και δεν είχε πωλήσεις, θα βγει ως ebook με την κατάλληλη προώθηση που αυτός ξέρει, οπότε ζει μια δεύτερη καριέρα. Εχει να κάνει και με το αν βάζω κρασί σε αυτά που θέλω, αν οι φιλοδοξίες μου είναι πολύ έντονες, οπότε βάζω σε δεύτερη μοίρα την προσωπικότητά μου, ο ρόλος του θύτη και του θύματος που εναλλάσσεται μεταξύ των δύο χαρακτήρων, ποιος έχει το πάνω χέρι. Σίγουρα υπάρχει και το κομμάτι της εκμετάλλευσης και τελικά ο καθένας έρχεται αντιμέτωπος με τις επιλογές του.

Εσύ πόσο νερό θέλεις να βάζεις στο κρασί σου;

Γενικότερα, βάζω λίγο νερό στο κρασί μου πια. Όσο μεγαλώνεις συμβιβάζεσαι με το να βάζεις πλέον λίγο νερό στο κρασί σου. Και σίγουρα το κάνεις σε μία σχέση, ώστε να έχεις μια συντροφιά και σίγουρα σε μία επαγγελματική σχέση ξέρεις πως το απόλυτο και το 100% της επικοινωνίας στις συνεργασίες δεν μπορείς να το έχεις. Νομίζω ότι όσο μεγαλώνεις υποχωρείς.

«Μαλακώνουν» οι άνθρωποι ή συμβιβάζονται;

Νομίζω ότι συμβιβάζονται και αυτή η λέξη χρησιμοποιείται πολύ στο έργο, σε μία πολύ καίρεα απόφαση της Μαργαρίτας, όταν αναρωτιέται ότι αφού δεν μου δίνουν αυτό που θέλω γιατί συμβιβάζομαι. Τίθεται και το θέμα της ηλικίας, που όσο μεγαλώνεις τόσο πιο πολύ συμβιβάζεσαι γιατί νιώθεις ότι δεν θα έχεις το περιθώριο να κατακτήσεις το έδαφος που θέλεις.

Μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις. Υπάρχει θύμα και θύτης ή η ευθύνη σε μία σχέση βαραίνει και τους δύο για ό,τι γίνεται;

Θύτης και θύμα υπάρχει πάντα σε μία σχέση, απλά σε εναλλαγή. Είναι ένας κύκλος. Σε ένα υγιές πλαίσιο, είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει αυτή η εναλλαγή.

Μιλάμε για επικοινωνία και έθιξες και το θέμα με τα social. Υπάρχει επικοινωνία σήμερα ή απλά αντιδρούμε σε μια εικόνα; Επιλέγουμε κάποιον για να επικοινωνήσουμε γνωρίζοντας ότι βρισκόμαστε σε ένα κοινό μήκος κύματος ή απλά επιλέγουμε όποιον πλασάρετε καλύτερα ελπίζοντας πως θα επωφεληθούμε και εμείς;

Νομίζω ότι τείνουμε προς το δεύτερο. Ζούμε σε μία εποχή που παίζει ρόλο το πώς πλασάρομαι. Οι επιλογές μας, κυρίως σε επαγγέλματα με αρκετή προβολή ή που αναμένουμε την προβολή από κάποιον, σίγουρα τείνουν προς το δεύτερο. Μπορεί π.χ. αν είναι δύο ηθοποιοί και ο ένας είναι πολύ επικοινωνιακός και δραστήριος στα social media και ο άλλος δεν είναι τόσο με την εικόνα του να μην είναι τόσο «αβανταδόρικη», θα επιλεγεί ο πρώτος. Είναι σημαντικό το κομμάτι του πώς «πουλάς» τον εαυτό σου και πώς τον «μανατζάρεις». Και επειδή δεν υπάρχουν μάνατζερς στην Ελλάδα δυστυχώς, ο κάθε ηθοποιός αναλαμβάνει να είναι μάνατζερ του εαυτού του. Αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι. Γιατί μπορεί είτε να υπερβάλλεις είτε να υποτιμάς με έναν τρόπο την εξέλιξή σου.

Ένα έργο σχέσεων. Πόσο σε αφορούν θεατρικά οι ανθρώπινες σχέσεις;

Με αφορούν πολύ θεατρικά. Τα έργα που ασχολούμαι ή γράφω είναι καθαρά ανθρώπινες σχέσεις, δεν έχουν ζητήματα φιλοσοφικά. Με ενθουσιάζει να βλέπω να ξετυλίγεται μία προσωπικότητα, μου αρέσει να βλέπω και να γνωρίζω κόσμο, με εμπνέει το πώς αντιδρά κάποιος με τους άλλους, σε ένα πλαίσιο.

Πόσους φίλους σου έχεις «κλέψει» για να δημιουργήσεις χαρακτήρες;

Πάρα πολλούς! Όλους τους έχω κλέψει! Βέβαια ζητάω στην συγκατάθεσή τους. Για αυτό το έργο, πήρα τον Θεόφιλο, του είπα πως με ενέπνευσε και του έδωσα το έργο να το διαβάσει. Έτσι έχει γίνει και με άλλους φίλους από τους οποίους έχω εμπνευστεί. Ένας άνδρας ή μία γυναίκα που είναι στη ζωή μου, ένας φίλος ή μία φίλη, μπορεί ξαφνικά να έχει άλλο φύλο στην παράσταση. Ναι τους κατακλέβω, με εμπνέουν όλοι!

Ο εαυτός σου πόσο σε εμπνέει; Είπες πως υπάρχουν κομμάτια σου στην Μαργαρίτα.

Στην Μαργαρίτα βλέπουμε μία κούραση και μια ηττοπάθεια από όλα αυτά που δεν έχεις πάρει από αυτά που νομίζεις ότι αξίζεις. Πιστεύω όμως ότι αυτό δεν είναι μόνο δικό μου κομμάτι αλλά όλων των συναδέλφων μου. Ένας ηθοποιός ποτέ δεν είναι ικανοποιημένος με αυτό που έχει.

Λογοκρίνεις τα κομμάτια του εαυτού σου που βάζεις στους ήρωές σου;

Όχι καθόλου, γιατί να τα λογοκρίνω; Μου αρέσει να εκτίθεμαι. Το λέω και εξ’ αρχής. Στις πρόβες όταν αναλύομαι τους ρόλους και τις δομές των χαρακτήρων, μου «ξεφεύγει» και λέω ότι αυτό το κομμάτι ανήκει σε εμένα, αυτό σε έναν φίλο ή φίλη μου.

Αν έγραφες τον ρόλο του Μάνου επί σκηνής τι θα ήταν αυτός ο χαρακτήρας; Πώς θα ήταν; Τι θα του έδινες; Ποια θα ήταν η επί σκηνής ζωή σου;

Θα τον έκανα πολύ πιο ισορροπημένο συναισθηματικά, να μην έχει σκαμπανεβάσματα. Θα τον έκανα λογιστή γιατί θεωρώ ότι αν δεν έχεις τη φιλοδοξία της έκθεσης και των παραστατικών τεχνών γενικότερα, είσαι πολύ ευτυχισμένος άνθρωπος. Οι λογιστές είναι πολύ χαρούμενοι, πάνε στη δουλειά τους, τελειώνουν και πηγαίνουν στο σπίτι τους. Εγώ μονίμως είμαι σε μία πνευματική δραστηριότητα και όλο αυτό είναι κάπως κουραστικό. Δεν είναι για εμένα, όμως θα ήθελα ο Μάνος να πηγαίνει στο γραφείο του και να χαίρεται, να είναι ικανοποιημένος.

Έχει μέλλον μία σχέση που από επαγγελματική μετατρέπεται σε ερωτική;

Από εμπειρία θα σου πω πως έχει τρομερό ενδιαφέρον, αλλά ξέρεις πως είναι καταδικασμένη. Αν έχεις κοινό επαγγελματικό προσανατολισμό, κυρίως σε επαγγέλματα που υπάρχει και ένα κομμάτι ανταγωνισμού, όταν και εσύ και εγώ περιμένουμε το «μπράβο», υπάρχει από πίσω ένα τσίμπημα του στυλ «μήπως είναι καλύτερος από εμένα; Τι κάνει αυτός/αυτή καλύτερα από εμένα;». Όμως παρόλα αυτά υπάρχει τρομερή κατανόηση και στις ανασφάλειες και τις θυσίες. Οπότε κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις.

Μου είπες ότι ο τίτλος που βλέπουμε τώρα ήταν ένας τίτλος προσωρινός. Αν έβαζες τώρα τίτλο, μετά από τόσες παραστάσεις, ποιος θα ήταν;

Τώρα πια είμαι τόσο υπέρ αυτού του τίτλου που δεν νομίζω ότι θα έβρισκα κάτι άλλο. Τον θεωρώ πολύ εύστοχο. Σου ιντριγκάρει το ενδιαφέρον και μπορεί να φαίνεται επιφανειακός όμως η παράσταση θίγει πάρα πολλά ζητήματα που δεν είναι τόσο επιφανειακά όσο αυτός. Θεωρώ ότι είναι ένας έξυπνος και ιντριγκαδόρικος τίτλος. Κάτι καλύτερο από αυτόν δεν νομίζω ότι θα βρίσκαμε.

Ινφο

Συντελεστές

Σύλληψη έργου: Μάνος Παπαδάς, Χρύσα Ποζίδου, Αχιλλέας Χατζηκωνσταντίνου
Σκηνοθεσία: Μάνος Παπαδάς, Χρύσα Ποζίδου
Θεατρικό κείμενο/σκηνικά: Μάνος Παπαδάς
Επιμέλεια σκηνοθεσίας: Μάριος Συμεωνίδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Σταματάκη
Κίνηση/χορογραφία: Μαριάννα Ρούσσου
Αφίσα/trailer: Μιχάλης Μαθιουδάκης
Παραγωγή: Pardalidou Culture ΑΜΚΕ

Πρωταγωνιστούν: Μάνος Παπαδάς, Χρύσα Ποζίδου.

Πληροφορίες

Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά

Σάββατο 6 Απριλίου, ώρα 21:00

Τιμές Εισιτηρίων: 12 ευρώ (κανονικό) και 10 ευρώ (μειωμένο)

Τηλέφωνο κρατήσεων: 2610328394 Θέατρο Λιθογραφείον

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News