Ν. Βλασόπουλος: «Σε πιάνει ανατριχίλα στην Αμμόχωστο»

Εξι χρόνια στην Κύπρο ήταν σπουδαία εμπειρία για τον Νίκο Βλασόπουλο και όχι μόνο ποδοσφαιρική

βλ

Εξι χρόνια στην Κύπρο ήταν σπουδαία εμπειρία για τον Νίκο Βλασόπουλο. Οχι μόνο ποδοσφαιρική, αλλά και εμπειρία ζωής, πόσω μάλλον όταν ζεις στην Αμμόχωστο. Για την ακρίβεια στη Δερύνεια, πολύ κοντά από την πόλη – φάντασμα της οποίας το μεγαλύτερο μέρος σφράγισαν οι Τούρκοι από το 1974.

«ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ»
«Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια το πώς ένιωσα όταν βρέθηκα εκεί. Βλέπεις μέσα από τα συρματόπλεγμα πινακίδες στα ελληνικά. Αν πας στην Αμμόχωστο θα σου σηκωθεί η τρίχα. Ανατριχίλα. Ηταν η πρώτη φορά που ένιωσα έτσι μετά την επίσκεψή μου στο Αουσβιτς. Πονεμένη ιστορία για τους Κύπριους, αλλά και για εμάς. Είναι μια κλειστή πόλη, ανήκει στους Τουρκοκύπριους και θέλουν να την εκμεταλλευτούν», λέει ο πατρινός ποδοσφαιριστής που τα έζησε όλα από πολύ κοντά. Μάλιστα, πριν από λίγες ημέρες ο Ταγίπ Ερντογάν κάλεσε τους Ελληνοκύπριους της Αμμοχώστου να πάρουν πίσω τις περιουσίες τους ή να αποζημιωθούν, με αντάλλαγμα την αναγνώριση της τουρκικής κυριαρχίας!

«ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ»
«Ναι, υπήρξε πράγματι πρόβλημα με αυτές τις δηλώσεις. Υπάρχουν κάποιες εντάσεις ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκυπριους σε διαδηλώσεις και συλλαλητήρια των δύο πλευρών, όμως επεμβαίνει η αστυνομία και δεν δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα. Εκεί που ήμουν εγώ, στη Δερύνεια, οι άνθρωποι είναι πολύ αγαπητοί, το κλίμα ήταν οικογενειακό και με τα μέλη της διοίκησης ήμασταν κάθε μέρα για καφέ».
Ο Βλασόπουλος επέστρεψε στα 33 του στην Πάτρα για να ασχοληθεί με τη δουλειά του πατέρα του και να αράξει επιτέλους στην πόλη του, αλλά και να παίξει ποδόσφαιρο στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής με τον Διαγόρα, ως χόμπι πλέον.

«ΧΟΜΠΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ»
«Το ποδόσφαιρο μόνο ως χόμπι πλέον. Ευτυχώς, όλα αυτά τα χρόνια και με την πίεση των γονιών μου, συνέχισα τη σχολή μου, ασχολιόμουν με τη δουλειά και δεν τα παράτησα, παρότι έπαιζα στην Α’ Εθνική. Αυτό το βρίσκω τώρα μπροστά μου. Δυστυχώς, τα περισσότερα παιδιά τώρα ψάχνουν να δουν τι θα κάνουν επαγγελματικά».
Πώς έμεινε τόσα χρόνια στην Κύπρο; Τι ήταν αυτό που τον κρατούσε στο νησί; «H αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα. Τον πρώτο χρόνο πήγαμε πολύ και ανεβήκαμε στην Α’ Εθνική. Αυτόματα ανανεώθηκε το συμβόλαιό μου και έπαιξα όλα τα παιχνίδια. Στην αρχή δεν τους ήξερα τους ανθρώπους, όμως με τις επιτυχίες δένεσαι και αλλάζει το κλίμα. Κάθε χρόνο ήμουν ο πρώτος που ήθελαν να ανανεώσω, με πλήρωναν στην ώρα μου, οπότε δεν είχα λόγο να αλλάξω κάτι. Επειδή μιλούσα με παιδιά στην Ελλάδα και μου έλεγαν ότι πρέπει να είσαι τυχερός για να πετύχεις ομάδα που να πληρώνεσαι, αποφάσισα να μην ρισκάρω και προτίμησα τη σιγουριά. Ελεγα “αφού έχω έτοιμη ομάδα, γιατί να ψάξω κάτι άλλο;”.

«ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΒΗΜΑΤΑ»
Ωστόσο, επιστρέφοντας στην Πάτρα, ο Βλασόπουλος διαπίστωσε ότι δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα στο ποδόσφαιρο της περιοχής μας. «Νομίζω ότι το επίπεδο έχει πέσει γενικά πολύ. Πανηγυρίζουμε για το γήπεδο Προσφυγικών που θα τοποθετηθεί χόρτο μετά από 15 χρόνια. Φτάσαμε στο σημείο να χαιρόμαστε μ’ αυτές τις ειδήσεις. Αλλά δεν έχουμε κάνει βήματα μπροστά γενικότερα»