Ο Γ. Ζερδεβάς αναλύει το Τρίκαλα – Παναχαϊκή

Νομίζω ότι μας πείραξε ο σεισμός που έγινε… Δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά αυτό που είδαμε στην τηλεόραση. Μιλάμε για μία κακοποίηση του ποδοσφαίρου, αν εξαιρέσουμε ένα 20λεπτο στην αρχή με την Παναχαϊκή να μπαίνει πιο δυνατά, να κάνει μια μεγάλη ευκαιρία, όμως από εκεί και πέρα τίποτα. Και αυτό ισχύει και για τις δύο ομάδες, ειδικά για τα Τρίκαλα.

Ο Παρασκευόπουλος χρησιμοποίησε τον Λαρέα αντί του Πατάπη, όμως αυτό δεν άλλαξε και πολλά πράγματα. Ετσι κι αλλιώς, η άμυνα της Παναχαϊκής δεν κινδύνευσε ποτέ και ο Κολοβούρης έπιασε για πρώτη φορά την μπάλα στο 80′. Για μένα το αποτέλεσμα είναι αρνητικό κόντρα σε μια πολύ κακή ομάδα και θεωρώ ότι σε συνδυασμό με το «διπλό» του Εργοτέλη, η πρώτη θέση έχει χαθεί. Η Παναχαϊκή δεν είχε έναν παίκτη στο κέντρο να δημιουργήσει και από τη στιγμή που βγήκε ο Αραβίδης, δεν υπήρχε κάποιος για να απασχολήσει τους αμυντικούς, αφού ο Γιούσης δεν μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά.

Η γνώμη μου είναι ότι θα μπορούσε να παίξει ο Μπάτροβιτς σέντερ φορ, που δεν ήταν πάλι καλός, πίσω του ο Ανάκογλου και κάποιος άλλος δίπλα στον Μπρους. Οι αλλαγές δεν βοήθησαν καθόλου και τα παιδιά που έριξε στη μάχη ο Παρασκευόπουλος δεν άρπαξαν την ευκαιρία.

Το τελευταίο 20λεπτο ήταν απαράδεκτο απ’ όλους τους ποδοσφαιριστές. Εμείς δεν είχαμε πλάνο, όλες οι επιθέσεις έγιναν από δεξιά με τον Αποστολόπουλο. Πολύ αργός ρυθμός, δεν δείξαμε τίποτα. Δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο που υπάρχουν τέτοιες μεταπτώσεις στην απόδοση της Παναχαϊκής. Η ομάδα έδειξε κουρασμένη, έλειπε η ταχύτητα και η έκρηξη. Οταν δεν μπορείς να κερδίσεις ομάδες όπως η Ιεράπετρα και τα Τρίκαλα, δεν λέει τίποτα να κερδίζεις τον Λεβαδειακό και την Ξάνθη χωρίς να μπορείς να χτίσεις ένα σερί.

Για παράδειγμα, ο Εργοτέλης έδειξε ότι είχε τα κότσια να πάει για άνοδο, έριξε τρία γκολ μέσα στην έδρα του Ιωνικού, ενώ εμείς δεν έχουμε κάνει τέτοια νίκη. Στις 12 αγωνιστικές έχουμε κάνει 1,5 παιχνίδι πολύ καλό.