Οι ρυθμίσεις χρεών και ο εξωδικαστικός μηχανισμός πνίγουν την επιχειρηματικότητα
Ήρθε η ώρα για μια νέα, ριζική προσέγγιση
Σε μια οικονομία που ακόμη προσπαθεί να ανακάμψει, οι ελληνικές επιχειρήσεις έρχονται αντιμέτωπες με μια παράδοξη συνθήκη: η ίδια η διαδικασία «διάσωσης» καταλήγει πολλές φορές να τις οδηγεί στην ασφυξία. Οι ρυθμίσεις χρεών προς το Δημόσιο, οι τραπεζικές απαιτήσεις και ο εξωδικαστικός μηχανισμός που υποτίθεται ότι σχεδιάστηκαν για να προσφέρουν διέξοδο έχουν εξελιχθεί σε μηχανισμούς πίεσης που αποθαρρύνουν την παραγωγή, περιορίζουν τη ρευστότητα και συχνά ακυρώνουν κάθε προσπάθεια επανεκκίνησης.
Οι λύσεις που δεν λύνουν
Στη θεωρία, οι ρυθμίσεις προσφέρουν μια «ανάσα». Στην πράξη, όμως, βασίζονται σε παρωχημένα οικονομικά δεδομένα και όχι στη μελλοντική δυναμική της επιχείρησης. Απαιτούν σταθερές δόσεις για παλιές ζημιές, ενώ η αγορά κινείται με αστάθεια. Προϋποθέτουν ότι οι επιχειρήσεις διαθέτουν πλεονάζοντα κέρδη για να καλύπτουν ιστορικά βάρη κάτι που απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος: όσο περισσότερο προσπαθεί μια επιχείρηση να εξυπηρετήσει το παρελθόν, τόσο λιγότερους πόρους διαθέτει για να επενδύσει στο μέλλον. Δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες επιχειρήσεις καταλήγουν να πληρώνουν απλώς για να διατηρήσουν ενεργές τις ρυθμίσεις, χωρίς ποτέ να καταφέρνουν να εξοφλήσουν ουσιαστικά τα χρέη τους.
Ο εξωδικαστικός μηχανισμός: καλή πρόθεση, κακή εφαρμογή
Ο εξωδικαστικός μηχανισμός αποσκοπεί στην ορθολογική διευθέτηση των οφειλών, ωστόσο η εφαρμογή του έχει σοβαρές αδυναμίες. Η διαδικασία παραμένει πολύπλοκη, χρονοβόρα και συχνά απρόσωπη, καθώς στηρίζεται σε αλγοριθμικά μοντέλα που δεν λαμβάνουν υπόψη τις πραγματικές ιδιαιτερότητες κάθε επιχείρησης.
Αντί να προσφέρει ουσιαστική ανακούφιση, σε πολλές περιπτώσεις λειτουργεί ως παράταση του αδιεξόδου. Επιχειρηματίες δηλώνουν πως αντί να διασώζονται, εγκλωβίζονται σε μια μακρόσυρτη και αβέβαιη διαδικασία.
Μια ριζική εναλλακτική: Τιτλοποίηση χρεών και διάθεση στην αγορά
Σε πολλές προηγμένες οικονομίες, το εταιρικό χρέος μετατρέπεται σε τίτλους που αγοράζει η αγορά, αναλαμβάνοντας το σχετικό ρίσκο. Το μοντέλο αυτό εφαρμόζεται εδώ και χρόνια από τις τράπεζες για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Γιατί, λοιπόν, να μην εφαρμοστεί και για τις επιχειρήσεις;
Τι θα άλλαζε στην πράξη;
- Το χρέος δεν θα επιβαρύνει πλέον την καθημερινή λειτουργία της επιχείρησης.
- Οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να ξεκινήσουν ξανά με καθαρό ισολογισμό.
- Το Δημόσιο και οι τράπεζες θα εισέπρατταν άμεσα σημαντικό μέρος των απαιτήσεών τους μέσω της πώλησης των τίτλων.
- Οι επενδυτές θα αναλάμβαναν το επιχειρηματικό ρίσκο όπως συμβαίνει σε κάθε λειτουργούσα οικονομία.
- Οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να επιστρέψουν στη δημιουργικότητα και την ανάπτυξη, αντί να διαχειρίζονται χρέη.
Αντί να ζητάμε από μια επιχείρηση να θυσιάσει το παρόν για να ξεπληρώσει το παρελθόν, μπορούμε να της προσφέρουμε χώρο και προοπτική για το μέλλον.
Νέο ξεκίνημα με επιχειρηματική λογική
Η πρόταση της τιτλοποίησης δεν είναι ουτοπική. Αποτελεί διεθνή πρακτική και στην Ελλάδα έχει ήδη εφαρμοστεί επιτυχώς στον τραπεζικό τομέα. Το παράδοξο είναι ότι δεν προσφέρεται ως επιλογή στις επιχειρήσεις που σήμερα παλεύουν για επιβίωση.
Αν οι εταιρικές υποχρεώσεις μετατρέπονταν σε τίτλους και έμπαιναν σε διαπραγμάτευση, η οικονομία θα αποκτούσε νέες ευκαιρίες ρευστότητας. Οι επιχειρήσεις θα απελευθερώνονταν από τη γραφειοκρατική ομηρία και οι επιχειρηματίες θα μπορούσαν να καινοτομήσουν ξανά.
Το κυριότερο; Θα προσφερόταν μια αληθινή δεύτερη ευκαιρία, όχι απλώς μια παράταση καταδίκης με άλλο περιτύλιγμα.
Ώρα για μια νέα αρχή
Οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν χρειάζονται άλλη μια ανακύκλωση ρυθμίσεων. Χρειάζονται ένα ξεκάθαρο restart. Ένα πλαίσιο που δεν τις τιμωρεί για τα λάθη του παρελθόντος, αλλά τις στηρίζει για να δημιουργήσουν ένα βιώσιμο μέλλον.
Η τιτλοποίηση των υποχρεώσεων και η ένταξή τους στην αγορά δεν αποτελεί απλώς μια εναλλακτική πρόταση. Είναι ίσως η μόνη ρεαλιστική λύση για να μπορέσει το ελληνικό επιχειρείν να ξαναγίνει αυτό που του αξίζει: κινητήριος μοχλός της ανάπτυξης, και όχι διαχειριστής παλαιών χρεών.
Ο Χρήστος Ι. Γρηγοράτος είναι λογιστής Accountsaints
Η «Πελοπόννησος» και το pelop.gr σε ανοιχτή γραμμή με τον Πολίτη
Η φωνή σου έχει δύναμη – στείλε παράπονα, καταγγελίες ή ιδέες για τη γειτονιά σου.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
