Όλα είναι κλισέ, κι αυτό είναι το ωραίο
Μπορεί μία τυχαία κουβέντα στο τέλος μιας συνέντευξης να σου αλλάξει την ματιά; Εγώ θα πω ναι και ας ακούγεται… κλισέ. Ίσως γιατί τίποτα δεν γίνεται να είναι το ίδιο, ακόμα κι όταν το λες ξανά.
«Υπάρχει κάτι που δεν είναι κλισέ;», μου είπε ο Σταύρος Γασπαράτος στο τέλος της συνέντευξής μας. Ήταν τότε που ασυναίσθητα, χωρίς να το σκεφτώ του είχα πει «ελπίζω να μην σε κούρασαν οι ερωτήσεις μου, να μην ήταν… κλισέ».
«Τα ίδια πράγματα να πεις με τον κάθε ένα, αλλάζουν κάθε φορά. Όλα κλισέ δεν είναι;» με ρώτησε. Και εκεί σταμάτησα και γέλασα και λίγο αμήχανα.
Η φράση αυτή κόλλησε στο μυαλό μου σαν επαναλαμβανόμενος και συνεχής ρυθμός. Σαν ένα θέμα που επανέρχεται συνέχεια, αλλά ποτέ με τον ίδιο τρόπο
Και ίσως εκεί να βρίσκεται και η μαγεία του όλου πράγματος: η επανάληψη που ποτέ δεν είναι ίδια.
Όλοι μας ψάχνουμε να πούμε «κάτι καινούργιο», προσπαθώντας να εφεύρουμε πάλι τον τροχό. Κάτι που δεν έχει ειπωθεί ξανά. Όμως όλα έχουν ειπωθεί.
Ίδια είναι τα θέματα για όλους: αγάπη, απώλεια, φόβος… Όμως κάθε φορά περνούν από άλλα χείλη, από άλλες καρδιές, από άλλα στόματα και ζωές, άλλες σιωπές.
Αυτό είναι το σημείο που τα αλλάζει. Γιατί ο καθένας μας κουβαλά και το δικό του «ίδιο». Ένα «ίδιο» που προέρχεται από άλλες εμπειρίες, εκφράζεται από άλλα λόγια με διαφορετικό βάρος και φαίνεται σε άλλα βλέμματα.
Όλοι μας και ο κάθε ένας μας ξεχωριστά λέμε τα ίδια πράγματα, αλλά ποτέ με τον ίδιο τρόπο. Και τελικά, ίσως να μην υπάρχει τίποτα πιο αληθινό από το «κλισέ», αρκεί να το πεις με τον δικό σου τρόπο, να το κάνεις δικό σου. Όπως εσύ το νιώθεις τώρα, τη στιγμή που το λες, χρησιμοποιώντας τη δική σου φωνή για να εκφράσεις τις λέξεις.
Τελικά ίσως δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τα κλισέ, να μην χρειαστεί να τα «σπάσουμε» όπως λένε πολλοί. Άλλωστε, τα πάντα επαναλήψεις είναι, κύκλοι και επαναλήψεις. Και κάθε μία από αυτές τις επαναλήψεις, αν είναι πραγματικά αληθινή, μπορεί να μοιάζει σαν την πρώτη φορά.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
