Σοφιανός: Καταιγιστικός στην «Π» ο γνωστός ηθοποιός – Το σανίδι, η κοινωνία, τα κανάλια, το διαδίκτυο, η πολιτική

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Με ένα κοφτερό σαν λεπίδα έργο, έρχεται στο «Απόλλων» ο Φίλιππος Σοφιανός, τόσο ως ηθοποιός όσο και ως σκηνοθέτης. Εχοντας δίπλα του τη Δένια Μιμερίνη, ανεβάζει την «ΟΛΕΑΝΝΑ» του βραβευμένου με Πούλιτζερ Αμερικανού συγγραφέα David Mamet, για δύο παραστάσεις στην Πάτρα, το προσεχές Σάββατο (ώρα 21:00) και την προσεχή Κυριακή (ώρα 20:00).

Η Ολεάννα, ένα από τα πιο προκλητικά κείμενα της σύγχρονης δραματουργίας, που πραγματεύεται την πολιτική ορθότητα που διερευνά τη σχέση γλώσσας και συμπεριφοράς και επιχειρεί να διεισδύσει στα άδυτα της εξουσίας.

Ο καταξιωμένος πρωταγωνιστής μίλησε στην «Π» και ήταν καταιγιστικός…

«ΘΟΛΟ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΘΟΤΗΤΑ»

Θεωρείτε ότι η πολιτική ορθότητα έχει μετατραπεί σε μαζική υστερία, σε έναν ανορθολογισμό, σε ένα μέσο εργαλειοποίησης της κοινωνικής ανισότητας;

Συμφωνώ απολύτως μαζί σας! Είστε ακριβώς στη σκέψη μου. Είναι πολύ θολό το τοπίο σε σχέση με την πολιτική ορθότητα, δεδομένου ότι μας έχει επισκεφθεί εμάς από τη μία μόνο πλευρά. Την άλλη πλευρά δεν την έχουμε δει. Την καταδεικνύει αυτό το έργο, γι’ αυτό το θεωρώ σπουδαίο. Δεν έχει ανοίξει ποτέ η κουβέντα, για το τι γίνεται για μία ανυπόστατη καταγγελία. Το πράγμα γίνεται πολύ ενδιαφέρον, από τη στιγμή που ο ίδιος ο συγγραφέας λέει ότι όπου και να καταλήξει ο θεατής στο τέλος της παράστασης, ένα είναι το σίγουρο: ότι έχει κάνει λάθος! Αυτό από μόνο του γεννάει ερωτήματα, είναι μια δεξαμενή σκέψης.

Πώς θα χαρακτηρίζατε την «Ολεάννα»;

Είναι από τις παραστάσεις εκείνες, που εγώ αποκαλώ «χρήσιμου θεάτρου». Δηλαδή το θέατρο, που δεν διασκεδάζεις απλώς, αλλά που μας καλυτερεύει σαν ανθρώπους, που μας διευρύνει το μυαλό. Αυτή είναι η αποστολή του θεάτρου. Το θέατρο τείνει να γίνει καταναλωτικό προϊόν στο επίπεδο του «μ’ αρέσει ή δεν μ’ αρέσει» κάτι. Το θέατρο δεν είναι …μπλουζάκι, δεν είναι παπούτσι, για να μας αρέσει ή να μη μας αρέσει. Το θέατρο ψυχαγωγεί. Σου παίρνει τη ψυχή και την πάει περίπατο σε έναν χώρο, που δεν θα μπορούσε να πάει διαφορετικά. Αλλιώτικα, δεν είναι θέατρο, κατά τη γνώμη μου. Εγώ αυτό το θέατρο υπηρετώ, αυτό παλεύω. Και με αυτή την παράσταση, αυτό προσπαθώ να αποδείξω! Και το πείραμα έχει πετύχει, αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κοινού, μετά το τέλος της παράστασης, όπου παρέες τσακώνονται πολύ άσχημα για το ποιος από τους δύο ήρωες έχει δίκιο τελικά.

«ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΗΘΙΚΗΣ»

Νιώθετε, με αφορμή αυτή την παράσταση, ότι το me too κάποιες φορές μετατρέπεται σε πλυντήριο ηθικής, ότι το τεκμήριο της αθωότητας υπονομεύεται, ότι είμαστε a priori ένοχοι, απέναντι στην οποιαδήποτε κατηγορία;

Ακριβώς! Ολη η παράσταση καταδεικνύει αυτόν τον αχταρμά, που τον παίρνουν σβάρνα τα social media και δεν έχει την ευκαιρία ούτε καν ο νομοθέτης να οριοθετήσει τα πράγματα. Οταν διάταξη στον ποινικό κώδικα ορίζει ότι το να πιέσει κάποιος το σώμα του επάνω σε έναν άλλον, παρά τη θέλησή του άλλου, χαρακτηρίζεται ως απόπειρα βιασμού χωρίς να τελεσθεί πράξη, μετά πάμε… πάμε… πάμε, θα φθάσουμε στην ποινικοποίηση του φλερτ. Ηδη, οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν ξεχαρβαλωθεί, περνάνε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μέσα από την ασφάλεια της ανωνυμίας, της ψεύτικης αρθρογραφίας, του λέω ό,τι θέλω χωρίς να πληρώνω κανένα τίμημα.

Δεν έρχονται οι άνθρωποι στο τετ-α-τετ, να κοιταχτούν στα μάτια και να αναμετρηθούν. Αυτή η όλη ιστορία του me too κάνει αυτό ακριβώς το πράγμα. Θολώνει τα νερά πάρα πολύ. Η περιρρέουσα γνώμη που διαμορφώνεται, μέσα από δύο – τρία γεγονότα, που δεν τα αμφισβητώ ως μη πραγματικά, αλλά από εκεί και μετά αρχίζουν οι ακρότητες. Δηλαδή είναι πολύ εύκολο να ξεφτιλιστεί το πράγμα, να ξεχειλώσει, να τεντώσει όσο δεν πάει και να προκύψουν άλλα ζητήματα μετά.

«ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΣΑΡΚΟΦΑΓΟ ΚΟΙΝΟ»

Νιώθετε ότι τα κανάλια «δικάζουν» προτού καν επιληφθεί η δικαιοσύνη;

Το τεκμήριο της αθωότητας είναι αυτό που βάλλεται σήμερα, πάρα πολύ άσχημα. Δηλαδή προτού καν μιλήσει η δικαιοσύνη, έχουν βγει οι ετυμηγορίες. Αυτό είναι ανήκουστο! Δηλαδή ξεχαρβαλωνόμαστε!

Υπάρχει όμως και ένα αδηφάγο κοινό, που ορέγεται τέτοιες πρακτικές…

Ακριβώς! Υπάρχει ένα σαρκοφάγο κοινό, που είναι έτοιμο να διαμελίσει και να κατασπαράξει οτιδήποτε είναι διαφορετικό. Είμαστε σε μια πολύ κρίσιμη καμπή. Το πέρασμα από τον 19ο στον 20ο αιώνα, ήταν σε πλαίσια διαχειρίσιμα. Το πέρασμα στον 21ο αιώνα είναι διαφορετικό. Συνδέεται και με τον ερχομό ενός τρίτου φύλου. Υπάρχουν άνθρωποι που απαιτούν να τους αποκαλείς με το άρθρο «το» και όχι αρσενικό «ο» ή θηλυκό «η».

Καταργούν τη γραμματική, το συντακτικό. Θα πρέπει να γράψουμε καινούργια γραμματική. Τώρα που έχουν πέσει τα σύνορα όλου του κόσμου και έχουμε αυτή τη φοβερή παγκοσμιοποίηση, τη μεθοδευμένη διοχέτευση fake news που μπορούν να διαμορφώσουν μια κοινή γνώμη, που με τη σειρά της θα υποβάλει τη λήψη αποφάσεων. Ολο αυτό έχει γίνει με τρομακτική πυκνότητα και ταχύτητα. Από το 2005 και μετά, τρέχουμε με φρενήρεις ρυθμούς προς τα κάτω, αλλά εγώ αναρωτιέμαι , έχουμε πιάσει τον πάτο ή έχει κι άλλο βάθος να πάμε παρακάτω; Σαν κοινωνία είμαστε ξεχαρβαλωμένη, αυτό είναι γεγονός!

«ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ»

Τι βλέπετε να λείπει στις μέρες μας;

Αυτό που τείνει να εκλείψει είναι ο σεβασμός των νεότερων προς τους μεγαλύτερους, των παιδιών προς τους γονείς τους, του ζευγαριού μεταξύ τους, ο σεβασμός στη μάνα, στον φίλο. Αυτό είναι κάτι που δεν διδάσκεται πια. Τα παιδιά έχουν μεγαλώσει χωρίς τους γονείς τους, γιατί οι γονείς δουλεύουν σαν παλαβοί και βλέπω στη νέα γενιά μια έλλειψη σεβασμού. Υπάρχει ένα σύνθημα που λέει «κάτω όλα». Οι τριαντάρηδες αυτή τη στιγμή, έχουν ένα θυμό, απόλυτα δικαιολογημένο για μένα. Ανησυχώ όμως, πού θα οδηγήσει αυτό το πράγμα.

Αυτολογοκρίνεστε υπό τον φόβο της δικτατορίας του διαδικτύου;

«Ναι! Πολλές φορές! Ημουν πολέμιος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Βλέπω ξεκομμένες φράσεις από διάφορες συνεντεύξεις μου, οι οποίες με υποτιμούν βαθιά. Ενώ αν ήταν ολόκληρη η πρόταση, θα ήταν μια χαρά οι δηλώσεις μου. Εχω σταματήσει να δίνω μαγνητοσκοπημένες συνεντεύξεις, υπό τον φόβο μήπως πέσει ένα «ψαλίδι» και απομονωθούν φράσεις μου και αλλοιωθεί το νόημα. Βλέπω αυτό το μακελειό, το κυνήγι των «κλικ», των ακολούθων, το αίσχος του να γίνονται προσλήψεις στην τηλεόραση ή το θέατρο, με βάση τους ακόλουθους που έχει κανείς στο ίνσταγκραμ ή το φέισμπουκ. Αυτό θα έπρεπε να τιμωρείται ποινικά!

Info

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ:

· Γενική είσοδος: 15 ευρώ

· Μειωμένο: 12 ευρώ (φοιτητές, άνεργοι, 65+)

· Ατέλειες ηθοποιών και σπουδαστών Δραματικών Σχολών δεκτές

Εισιτήρια – Προπώληση:

· Στα ταμεία του Δημοτικού Θεάτρου «Απόλλων» και ticketservices.gr

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω