Μια σπουδαία ιστορική προσέγγιση της Επετείου
Ο Ανδρέας Μάζης είναι γιατρός χειρουργός-μέλος Επιτροπής Πολιτισμού Δήμου Πατρέων.
Πέρασαν 80 χρόνια από την απελευθέρωση της χώρας μετά την κατοχή και με μεγάλη συγκίνηση μελέτησα αναδρομή έγκριτης εφημερίδας, με μεγάλην απήχησιν εις τους διανοουμένους, αλλά και εις τους διανοουμενίζοντες εστέτ (κατά Δημάσο) της μικρής μας χώρας, με θέμα τις συνέπειές της. Αναδημοσίευσε πόνημα (2014) την ιστορική περίοδο των μνημονίων και έφερε τον υπέροχο τίτλο «Αι θυσίαι της Ελλάδος εις τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Ξεφυλλίζοντας συγκινημένος ενημερώθηκα για τις θυσίες του Εθνους στην 4ετή κατοχή, διότι με άκρως επιστημονικό τρόπο. Οπως, στο Εμπόριο, τη Βιομηχανία, τη Γεωργία, τα πλοία, τα ιστιοφόρα (!), τους δρόμους, τα τρένα, τα γεφύρια (και στον Γοργοπόταμο, που κάποιοι φανατικοί κατέστρεψαν), αλλά και τις σημαντικές απώλειες που υπέστημεν, εις… άλογα και γίδια! Εις απώλειας ανθρώπων, δεν εμπλέχτηκε-προφανώς για να μη στενοχωρήσει τους υπέροχους αναγνώστες της και τον λαό με τέτοια θλιβερά ζητήματα. Μπράβο στο έντυπο. Πρέπει να απαιτήσουμε την επανέκδοση για να ενημερωθεί ο κόσμος και να μην απαιτεί συνεχώς αυξήσεις και εργασιακές κατακτήσεις. Να σκεφτεί τις θυσίες της κατοχής και να ηρεμήσει. Να γιορτάσει την επέτειο με σύνεση και μακριά από φανατισμούς και ακρότητας.
Με την απελευθέρωση της Πάτρας στις 4 Οκτώβρη κάθε καλοπροαίρετος, λογικός και δημοκρατικός άνθρωπος, πρέπει να νιώθει, παρά τις θυσίες, υπερήφανος. Το παιδί μου, ενίοτε αλαζονικό και δογματικό, αντέδρασε, όταν το ενημέρωσα για την αξία της μελέτης του ιστορικού κειμένου αυτής της σκληρής περιόδου.
«Η ειδικότητά σου δεν βοηθάει. Πρέπει να σε δει ψυχίατρος, μου επιτέθηκε. Ελπίζω να μη χρειαστείς ψυχοφάρμακα. Η κατοχή προέκυψε τον Απρίλη του ’41 κι έληξε τον Οκτώβρη του ’44. Την περίοδο αυτή, έδρασαν 3 κυβερνήσεις δοσίλογων (Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλος, Ράλλης) και προέκυψαν, πέραν των απωλειών υλικών, έργων και ανθρώπων (στρατιωτών, αγωνιστών, αμάχων). Μόνο τους 3 χειμώνες, πέθαναν από πείνα πάνω από 200.000.
Οι πολιτικοί ηγέτες (Παπανδρεοσοφουλοκανελλοπουλοβενιζέλοι) την κοπάνισαν, έγκαιρα, μετά του άνακτος Γεωργάκη και έτρωγαν και έπιναν στη Μέση Ανατολή, παρέα με τους Εγγλέζους και τον Λήπερ (πρέσβη Αγγλων), διαλογιζόμενοι για το πώς θα επικρατήσουν μετά την επιστροφή τους, ως… σωτήρων της Ελλάδας! Στην χώρα όμως γίνονταν χαμός. Είναι ζήτημα η απώλεια των γιδιών στα οποία αναφέρεται η ’’Υπηρεσία’’ της Συντήρησης, αλλά χάθηκαν και… άνθρωποι!
Η Ελλάδα είχε 7,3 εκατ. κόσμο και εξοντώθηκαν από ξένους κατακτητές και ντόπιους κολαούζους τους, δεκάδες χιλιάδες. Ελληνες, που ορκίστηκαν να υπηρετούν τον Αδόλφο με ωραίες φουστανελίτσες, σε συνεργασία με τους κατακτητές, εκτέλεσαν, έσφαξαν, έκαψαν, χιλιάδες αμάχους, αγωνιστές της Αντίστασης και όποιους δεν έσκυβαν για να υποταχθούν. Υπήρξε αντίσταση, το ΕΑΜ με εκατομμύρια μέλη και αγωνιστές, το ένοπλο αντάρτικο, ο ΕΛΑΣ που δημιούργησε ζώνες ελεύθερης Ελλάδας. Την περίοδο αυτή σκοτώθηκαν πάνω από 8.000 χιλιάδες Γερμανοί στρατιωτικοί.
Δεν φαντάζομαι να πιστεύεις ότι τους σκότωσαν οι… τσολιάδες του Ράλλη; Τον τελευταίο χρόνο της κατοχής υπήρξε μεγάλη επίθεση από κατακτητές και συνεργάτες, απέναντι στον λαό. Μπλόκα (έφαγαν χιλιάδες, στα Προσφυγικά Πάτρας 75 άτομα, τα περισσότερα μικρής ηλικίας), μαζικές εκτελέσεις αγωνιστών που αντιστάθηκαν (200 της Καισαριανής), αλλά και άμαχοι (Καλάβρυτα, Δίστομο, Κοκκινιά, Κομμένο, Σφακιά, Καλογρέζα, Υμηττός κ.ά).
Το πόνημα δεν αναφέρει τους αγώνες του λαού, την προσπάθεια του ΕΑΜ να σώσει όσους μπορούσε από την πείνα, τη δράση των “πουλημένων” στον κατακτητή, του Παπαδόγκωνα, του Κουρκουλάκου, του Μπουραντά με το μηχανοκίνητο της Χωροφυλακής, που μάτωσε την Αθήνα και του Πλυτζανόπουλου, που έσφαζε στην Κοκκινιά ακι επί Χούντας διορίστηκε ο… υιός του, δήμαρχος! Αυτά να θυμηθείς και ξέχνα τα… γίδια, που χάθηκαν» με αποστόμωσε το παιδί.
Εχει κάποια λογική εξήγηση και φαίνεται να είναι σοβαρά τα επιχειρήματα του παιδιού.
Ας θυμηθούμε τα γεγονότα αυτής της σκοτεινιασμένης -που λέει και ο Μάνος Ελευθερίου- εποχής και να τιμήσουμε αυτούς, που υπέφεραν, χάθηκαν και όσους πάλεψαν, αντιστάθηκαν και πήραν σκληρή και απάνθρωπη ανταμοιβή.
Η απελευθέρωση της χώρας, από την κατοχική λαίλαπα, οφείλεται σε αυτούς και αξίζουν κάθε τιμή και αναγνώριση για τις θυσίες τους.
Τους οφείλουμε πολλά!
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
