Παναχαϊκή: Ωχ, (και) αυτό πόνεσε πολύ…
Η Παναχαϊκή έχει δύο ήττες από δύο ομάδες λίγο πιο σοβαρές από τις υπόλοιπες. Και οι δύο εκτός έδρας. Πρόβλημα
Καταλαβαίνουμε σε μεγάλο βαθμό τους φίλους της Παναχαϊκής. Αρχικά, πρέπει να είσαι «άρρωστος» για να παρακολουθήσεις ολόκληρο ένα παιχνίδι με τον Τηλυκράτη από το youtube. «Αρρωστος» με την ομάδα σου. Αν είσαι από τους απογοητευμένους, ούτε που το ανοίγεις.
Το δεύτερο «χαστούκι» ήταν πιο «ηχηρό» με το πρώτο. Η εκτίμησή μας είναι ότι κανένα από τα δύο δεν θα στοιχίσει στο τέλος, αλλά από το τρίτο και μετά θα μιλάμε αλλιώς. Μέχρι στιγμής έχουμε ένα δεδομένο:
Η Παναχαϊκή έχει δύο ήττες από δύο ομάδες λίγο πιο σοβαρές από τις υπόλοιπες. Και οι δύο εκτός έδρας. Πρόβλημα.
Ειδικά, στη Λευκάδα, οι γηπεδούχοι είχαν ένα γκολ, ένα χαμένο πέναλτι και δύο μεγάλες φάσεις για γκολ. Θα επαναλάβουμε για μία ακόμα φορά ότι η Παναχαϊκή είναι μια ομάδα Γ’ Εθνικής, με το πλεονέκτημα ότι έχει τη συγκεκριμένη φανέλα. Αν όμως δεν τιμήσεις τη φανέλα, δεν θα σε βοηθήσει κι αυτή μέσα στο γήπεδο.
Ενα άλλο δεδομένο είναι ότι έχει θέμα με την αμυντική της γραμμή παίζοντας με ομάδες που είναι στοιχειωδώς σοβαρές και κάνουν το αυτονόητο. Αφήστε τα … Διαβολίτσια έξω. Επίσης, δεν βγάζει πάθος, δεν βγάζει ένταση στο παιχνίδι, ενώ φαίνεται ότι είναι μια ομάδα που μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο.
Ο πρώτος στόχος δεν είναι να ανέβει η Παναχαϊκή στη Super League 2. O πρώτος στόχος είναι να τερματίσει στην πρώτη θέση του 4ου Ομίλου της Γ’ Εθνικής. Ο δεύτερος είναι να ανέβει μέσω των μπαράζ και ο τρίτος και πιο σημαντικός κατά τη γνώμη μας, να δουν οι άνθρωποι που ασχολούνται διοικητικά, τι θα κάνουν με το χρέος.
Η Παναχαϊκή δεν έχει εξασφαλίσει τίποτα από τώρα. Θα πρέπει να παλέψει μέσα στο γήπεδο για να πάρει την πρώτη θέση στον Ομιλο της. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όλοι καλά. Θα το κάνει και πιστέψτε μας, ακόμα και με μισό πόντο να τερματίσει στην κορυφή, κανείς δεν θα θυμάται αν έχασε στο Καναλάκι, στη Λευκάδα ή στο Σκουλικάδου.
Οι «κοκκινόμαυροι» μπαίνουν με μια αφέλεια στα εκτός έδρας παιχνίδια, άνευροι, με τον χρόνο να περνάει, θεωρώντας ότι κάποια στιγμή θα πετύχουν ένα γκολ. Και όταν «σφίγγουν τα γάλατα» τρέχουν για να σώσουν ό,τι σώζεται.
Οι «συγνώμες» είναι καλό σημάδι (ειδικά από τους ποδοσφαιριστές που την εκφράζουν), όμως πλέον κανείς δεν θέλει να ακούει λόγια. Το δεύτερο «καμπανάκι» χτύπησε και ακούστηκε πιο δυνατά από το πρώτο. Το τρίτο δεν θα είναι «καμπανάκι», αλλά ολόκληρο «καμπαναριό»…
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
