ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ: «TELL ME» του Γιώργου Μαραζιώτη – Η φωνή των εργαζομένων

Κρίστυ Κουνινιώτη

Εδώ και λίγες ημέρες, το βιβλίο TELL ME του πατρινού εικαστικού Γιώργου Μαραζιώτη βρίσκεται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Η εξαιρετικά επιμελημένη έκδοση, με τη σφραγίδα της «THE ΤΕΛΟΣ SOCIETYSOCIETY», αποτελεί έναν συνδυασμό πολιτισμικής καταγραφής και εικαστικής δημιουργίας, που ρίχνει φως στη μεταβιομηχανική πορεία της Πάτρας από το 1960 έως σήμερα.

Το έργο TELL ME ξεκίνησε το 2021, γεννημένο από την ανάγκη του Γ. Μαραζιώτη να μελετήσει τη σύγχρονη διαδρομή της πόλης και να την καταγράψει εικαστικά. Μαζί με τους αρχιτέκτονες Δημήτρη Θεοδωρόπουλο, Σοφία Παναγιωτοπούλου, Νικηφόρο Ζήρο, Στέργιο Καλούδη, Ελένη Χατζή Νέστωρος, Αλίκη Κοντέλα και τη μουσειολόγο Γεωργία Μανωλοπούλου επέλεξαν 16 κτίρια-μονάδες αντιπροσωπευτικά της μεταβιομηχανικής ιστορίας της Πάτρας: εργοστάσια, βιοτεχνίες, εταιρείες, αλλά και ακαδημαϊκά ιδρύματα και πολιτιστικούς φορείς.

ΟΙ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ

Φωνή σε αυτές τις μονάδες έδωσαν οι προφορικές ατομικές ιστορίες ανθρώπων που εργάστηκαν ή εργάζονται ακόμη σε αυτές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο Μαραζιώτης επιτυγχάνει να συνθέσει μια πολυφωνική αφήγηση που ξεπερνά την απλή τεκμηρίωση. Οι αφηγήσεις των εργαζομένων -των οποίων αναφέρονται μόνο τα αρχικά- δεν παρουσιάζονται απλώς ως ιστορικά ντοκουμέντα, αλλά μεταμορφώνονται σε καλλιτεχνικό υλικό, προσφέροντας μια ζωντανή, ανθρώπινη προσέγγιση στην πρόσφατη κοινωνική και οικονομική ιστορία της Πάτρας. Ενα χαρακτηριστικό απόσπασμα:

«Π.Μ.: «Παλιά, η Πάτρα ήταν μια αμιγώς βιομηχανική πόλη, εντάξει; Είχε Πατραϊκή, είχε Μαραγκόπουλο, είχε ΒΕΣΟ, είχε PIRELLI, είχε Λαδόπουλο, τα κέρατά της είχε, και προσπαθώντας να φύγει από τον εγκέφαλο του Ελληνα αυτό του Εμφυλίου, οι καλοί, οι κακοί, οι δεξιοί, οι αριστεροί, και το ‘να και τ’ άλλο, εφαρμόζεται αυτό το σύστημα που «ο λαός στην εξουσία», ο Ελληνας για εμένα δεν έχει μέτρο. Παρόλο που είναι η χώρα που ειπώθηκε αυτή κουβέντα. Τέλος πάντων».

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Ο Γ. Μαραζιώτης, μιλώντας στην «Π» για την εμπειρία αυτών των «περιπατητικών διαλόγων», όπως τους χαρακτηρίζει, σημειώνει: «Από τις πιο όμορφες στιγμές κατά τη διάρκεια της έρευνάς μου ήταν όταν έβλεπα ξεκάθαρα τη σχέση που έχουν οι διάφορες μονάδες στην πόλη και πώς τελικά υφαίνεται αυτός ο συνεκτικός ιστός, η εξέλιξη της πόλης. Για παράδειγμα, βρισκόμουν στην Achaia Clauss και έβλεπα έντυπες διαφημίσεις του ’60 εκτυπωμένες στο τυπογραφείο του Διακίδη. Συνομιλούσα με έναν παλιό εργαζόμενο μεγάλης βιομηχανίας, ο οποίος φορούσε μπλουζάκι DUR. Μου έδειχναν στη λουκουμοποιία του Σκιαδαρέση τις ζελατίνες της καραμέλας αστακός και θυμόμουν τη μαρτυρία του τυπογράφου για το πόσο δύσκολα στέγνωναν τα μελάνια πάνω σε αυτού του είδους τη μεμβράνη». Για να καταλήξει: «Δεν έχει σημασία αν κάποιες από τις ιστορίες που μου έχουν διηγηθεί είναι ακριβείς ή όχι. Ο χρόνος αλλοιώνει άλλωστε τις μνήμες ή μάλλον τις ανατροφοδοτεί. Εστιάζω στην αξία της ιστορίας ως εργαλείο συνεύρεσης, γνώσης και ευαισθησίας».

Η έκδοση «διαμαντάκι» πλαισιώνεται από σειρά φωτογραφιών που εικονογραφούν τη μετάβαση της πόλης από ένα σημαντικό βιομηχανικό κέντρο της περιφέρειας σε έναν αστικό ιστό με μεταβαλλόμενη ταυτότητα και δομή.

ΠΑΡΕΛΘΟΝ – ΠΑΡΟΝ – ΜΕΛΛΟΝ

Περισσότερο από ένα αρχείο ή μια ιστορική μελέτη, το TELL ME είναι μια ειλικρινής και ευαίσθητη προσέγγιση στην τοπική ιστορία, όπως αναδεικνύεται μέσα από τη φωνή των αφανών πρωταγωνιστών της παραγωγικής ζωής της Πάτρας.

Κουβαλώντας μνήμες, εμπειρίες και συναισθήματα των αφηγητών του, το TELL ΜΕ ανοίγει στον παλαιότερο -και κυρίως στον νεότερο αναγνώστη- μια πόρτα στο λαμπερό παρελθόν της Πάτρας, δίνοντάς του την ευκαιρία, ταυτόχρονα, να αναστοχαστεί πάνω στη σημασία της εργασίας και της κοινότητας, για να στοχεύσει σε ένα καλύτερο μέλλον, καλλιεργώντας το έδαφος του παρόντος. Κι αν ο τίτλος του σημαίνει στα Ελληνικά «ΠΕΣ ΜΟΥ», το ίδιο το περιεχόμενο φωνάζει «ΑΚΟΥ ΣΕ ΜΕ».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News