Κίνηση Πρόταση: Σκέψεις και προβληματισμοί μετά τη δικαίωση της Μένης Μαλλιώρη
Η δικαίωση της πρώην προέδρου του ΟΚΑΝΑ έφερε την υπερασπιστική αντίδραση του ΔΣ της Κίνησης «Πρόταση»
Το Δ.Σ και η Ε.Ε της ΠΡΟΤΑΣΗΣ, κίνησης για έναν άλλο τρόπο ζωής , μετά την τελεσίδικη δικαστική απόφαση, σύμφωνα με την οποία δικαιώνεται η πρώην πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ σε σχέση με τις κατηγορίες της πρώην υφυπουργού Υγείας και νυν υφυπουργού Παιδείας, ασχολήθηκε διεξοδικά με το θέμα αυτό στην συνεδρίασή του στις 7/11/22 και αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τις θέσεις του μετά την οριστική κρίση της δικαιοσύνης.
Η ανακοίνωση υπογράφεται από τον πρόεδρο Α. Σαμοθρακίτη, τη γραμματέα Ελ. Κοττά-Μπαλαδάκη και τον επιστομονικό υπεύθυνο Β. Πασσά.
Αναλυτικά η επιστολή της «Πρότασης» αναφέρει:
Την κα Μ.Μαλλιώρη την γνωρίσαμε το 1995 όταν συμμετείχε στην 2η Πανελλαδική Συνάντηση των Φορέων Πρόληψης στην Πάτρα. Έκτοτε συνεργαστήκαμε για πολλά χρόνια και σε πολλά επίπεδα για την οργάνωση της πρόληψης στην χώρα μας. Όλοι οι φορείς πρόληψης και ιδιαίτερα τα Κέντρα Πρόληψης έχουμε άποψη για το έργο της και την προσφορά της στην δημιουργία του θεσμού των Κέντρων Πρόληψης. Δύσκολα, αλλά δημιουργικά χρόνια με συμφωνίες και διαφωνίες, αλλά μέσα από διαλογική συζήτηση και την σύνθεση της διαφορετικότητας, προχωρούσαμε. Δεν θέλουμε να αποτιμήσουμε τώρα το έργο της και την προσφορά της. Όλοι γνωρίζουμε και έχουμε την άποψή μας τόσο για το δικό της ρόλο στην πρόληψη όσο και του τότε υφυπουργού Υγείας αείμνηστου Μανώλη Σκουλάκη αλλά και του τ. Διευθυντή του ΟΚΑΝΑ Δ. Πλατανιά. Με αφορμή όμως του γεγονότος της δικαίωσής της μετά έναν δικαστικό αγώνα 9 χρόνων, γεγονός που μας χαροποίησε ιδιαίτερα, θέλουμε να καταθέσουμε μερικούς προβληματισμούς και διαπιστώσεις που αφορούν γενικότερα την κοινωνία μας, την πολιτική και δικαστική εξουσία αλλά και ευρύτερα την δημοκρατία.
1) Είναι σπάνιο φαινόμενο η αναγνώριση της προσφοράς έργου από τους εκάστοτε εκπροσώπους της πολιτικής εξουσίας προσώπων που έχουν προηγηθεί από αυτούς. Τουναντίον είναι πολύ συνηθισμένο το γεγονός της προσπάθειας όχι μόνο απαξίωσης, αλλά μερικές φορές και της ηθικής και πολιτικής τους εξόντωσης. Συνήθως επιδιώκουν να αποκτήσουν αξία με τέτοιες συμπεριφορές και όχι να κριθούν από το πρόσθετο έργο που θα επιτελέσουν
2) Αν κάποιος κάνει το λάθος και εναντιωθεί σε αποφάσεις που δεν τον βρίσκουν σύμφωνο, τότε επιστρατεύεται η δαμόκλειος σπάθη της δικαιοσύνης είτε ως απειλή είτε με την μορφή της μήνυσης για παράνομες πράξεις. Βέβαια κάθε αδικημένος θα αποζητούσε αυτή την διαδικασία για να βρει το δίκιο του, με την προϋπόθεση όμως η δικαιοσύνη να αποφανθεί σύντομα και όχι μετά 9 χρόνια. Η παραπομπή λοιπόν στην δικαιοσύνη χρησιμοποιείται και αυτή ως μία απειλή εξόντωσης στα χέρια της εκάστοτε υπεροπτικής εξουσίας των διαφωνούντων. Μέχρι να αποφανθεί η δικαιοσύνη μπορεί να είσαι αθώος, μπορεί και ένοχος. Στο διάστημα αυτό που είναι συνήθως πολύ μεγάλο, στην προκειμένη περίπτωση 9 χρόνια, γεννάται το ερώτημα πως ζεις σε ένα περιβάλλον που (έστω κάποιοι) σε βλέπουν η σε σχολιάζουν με καχυποψία;
3) Μήπως η εξάρτηση από την εξουσία, η ηδονή του να εξουσιάζεις σε οδηγεί στην ανάγκη μεγαλύτερης άσκησης της εξουσίας μέσω μηχανισμών εκφοβισμού, απειλών, οικονομικών επιπτώσεων και πολλά άλλα; Να αναζητάς δηλαδή μεγαλύτερη δόση εξουσίας για να λαμβάνεις περισσότερη ικανοποίηση; Γιατί όπως γνωρίζουμε εξάρτηση δεν προκαλούν μόνο τα ναρκωτικά.
4) Τελικό ζητούμενο όλων αυτών των συμπεριφορών δεν είναι τίποτε άλλο από την χειραγώγηση των εκάστοτε λειτουργών είτε στελεχών πρόληψης είτε εκπαιδευτικών είτε είτε…. Η χειραγώγηση όμως είναι πιο αποτελεσματική όταν δημιουργούνται συνθήκες ανασφάλειας και φόβου. Αυτή είναι και η αιτία για την οποία το ύφος και η ουσία του λόγου που εκφέρεται από την εξουσία αποσκοπεί στο να φοβίσει όσους έχουν άποψη και να ενθαρρύνει τους χειροκροτητές τους. Τα τελευταία χρόνια το έχουμε βιώσει αυτό στον χώρο της πρόληψης . Πόσες φορές είχαμε διαφορετική άποψη για διάφορα θέματα αλλά αποφεύγαμε να μιλήσουμε για να μην στοχοποιηθούμε; Είναι και αυτή μία έκφραση που την εισπράττουμε στις επαφές μας με την ηγεσία του ΟΚΑΝΑ. «Προσέξετε γιατί θα στοχοποιηθείτε». Θα κλείσει η στρόφιγγα. Η στάση αυτή όμως αποτελεί και για όλους εμάς μία πρόκληση. Αν φοβηθούμε και υποκύψουμε τότε θα είμαστε ανακόλουθοι των πιστεύω μας. Των αρχών και αξιών της πρόληψης.
5) Τελικά ακόμηκαι στην περίπτωση που η δικαιοσύνη απαλλάξει αυτόν που έχει στοχοποιηθεί, ο όποιος εκπρόσωπος της εξουσίας δεν ανησυχεί γιατί γνωρίζει ότι βρίσκεται στο απυρόβλητο. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχουν συνέπειες για αυτόν και μάλιστα συχνά παραμένει στο προσκήνιο της εξουσίας.
6) Η περίπτωση της κ.Μαλλιώρη έχει και ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Συνδέεται με το Υπουργείο Υγείας και ιδιαίτερα τον τομέα της πρόληψης και θεραπείας των εξαρτήσεων. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι βασικές αιτίες της αύξησης των παθολογικών εξαρτητικών συμπεριφορών είναι το σύγχρονο κοινωνικό μοντέλο το οποίο δυσλειτουργεί. Η αντιμετώπιση του προβλήματος δεν είναι άλλη από την εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης που αφ ενός εκπαιδεύουν τους νέους αλλά και τους ενήλικες να λειτουργούν με αρχές και αξίες που βελτιώνουν τον τρόπο ζωής μας και αφ ετέρου στοχεύουν και στην βελτίωση του τρόπου λειτουργίας της κοινωνίας, ώστε να μην αναπαράγει τα αίτια της εξάρτησης. Φαίνεται όμως ότι η ουσία αυτών των προγραμμάτων δεν αγγίζουντις ηγεσίες. Φοβόμαστε ότι ούτε γνωρίζουν η ενδιαφέρονται να γνωρίσουν την ουσία αυτών των προγραμμάτων. Με τον τρόπο άσκησης της εξουσίας ευνοούν την κοινωνική δυσφορία και ψυχοπαθολογία της κοινωνίας και απογοητεύουν όλους τους νέους που επιθυμούν μία δικαιότερη κοινωνία. Αποτελούν και αυτοί σε σημαντικό βαθμό μέρος του προβλήματος της χρήσης και εξάρτησης.
Σημείωση 1. η κ. Ζέτα Μακρή πριν 9 χρόνια προϊστατο του Υπουργείου Υγείας όταν άρχισε αυτή η περιπέτεια της κ. Μαλλιώρη και τώρα που τελείωσε, προΐσταται του υπουργείου Παιδείας.
Σημείωση 2. Για να είμαστε δίκαιοι υπάρχουν και εξαιρέσεις σε όσα αναφέρθηκαν. Στον πολιτικό χώρο υπήρξαν και υπάρχουν πρόσωπα από όλους τους κομματικούς χώρους που τίμησαν και τιμούν την πρόληψη. Είχαμε την τύχη να συναντήσουμε μερικούς από αυτούς. Πρόσωπα με διαφορετικές ακόμη και αντίθετες πολιτικές απόψεις, αλλά στον χώρο της πρόληψης συνεργάστηκαν μεταξύ τους και μαζί μας πολλά χρόνια σε όσα συμφωνούσαν, ενώ εξέφραζαν θετικά και δημιουργικά την διαφορετική τους άποψη . Ενδεικτικά αναφέρουμε την Μαριέττα Γιαννάκου, τον Στέφανο Μανίκα τον Μανώλη Σκουλάκη, τον Παναγιώτη Κοσιώνη. Μένουμε σε αυτούς που δεν είναι πλέον κοντά μας αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και άλλοι δίπλα μας και ο καθένας μας γνωρίζει κάποιους από αυτούς. Ευτυχώς που υπάρχουν, γιατί παίρνουμε κουράγιο να στεκόμαστε όρθιοι και να αγωνιζόμαστε για μία καλύτερη Ελλάδα.
Στις δύσκολες στιγμές ας θυμόμαστε τους στίχους του Ανδρέα Κάλβου και να μιλάμε γιατί
Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας, ας έχωσι,
θέλει αρετήν και τόλμην,
η ελευθερία.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News