Επιβιώνοντας στη χώρα του… «ποτέ»
Του Δρ. Σωτήριου Γ. Σιδέρη, Βιολόγος, νοσοκομειακός φαρμακοποιός ΕΣΥ.
Σήμερα που σαπίζει ο κόσμος,
κι η ατιμία κι ο συμβιβασμός εξευτελίζουν και τις πιο γενναίες ψυχές, μία μονάχα τακτική είναι πρακτική και συμφέρει.
Να είσαι ανένδοτος..! (Ν. Καζαντζάκης)
Η πρόσφατη τραγωδία στην κοιλάδα των Τεμπών, στην κοιλάδα του θανάτου, μας υπενθύμισε με τρόπο τραγικό σε ποια χώρα ζούμε. Ζούμε σε μια πανέμορφη χώρα, απείρου φυσικού κάλλους, με μοναδική ιστορική διαδρομή, πληρώνοντας όμως καθημερινά βαρύ τίμημα, εκτιθέμενοι σε κινδύνους που συχνά απειλούν την ίδια μας τη ζωή ή τη ζωή αγαπημένων μας προσώπων.
Οι διαχρονικές παθογένειες -κυρίως η βραδύτητα απόκρισης- του μηχανισμού δημόσιας διοίκησης, χαρακτηριστικές του ελληνικού κράτους σε όλη την ιστορική του διαδρομή και ριζωμένες βαθιά στο DNA μας, η αδυναμία εκσυγχρονισμού του τρόπου λειτουργίας κοινωφελών οργανισμών και δημόσιων δομών, σε συνδυασμό με την υποστελέχωση και συχνά την ανεπάρκεια στελεχών, η διαφθορά σε πολλά επίπεδα της αμφίδρομης σχέσης κράτους-πολίτη, η επιφανειακή αντιμετώπιση, κοινώς «κουκούλωμα», χρόνιων παθογενειών και προβλημάτων, η αδυναμία συντονισμού και συμπόρευσης της δημόσιας διοίκησης με αντίστοιχες σύγχρονων ευρωπαϊκών χωρών, η μη ορθή ιεράρχηση προβλημάτων και προτεραιοτήτων σε επίπεδο περιφερειών αλλά και σε εθνικό επίπεδο, η μετακύλιση ευθυνών, η στοχοποίηση και διαπόμπευση των «τελευταίων τροχών της άμαξας», και η συνακόλουθη διασφάλιση του απυρόβλητου για τους υψηλά ιστάμενους που εμπλέκονται σε κάθε συμφορά, πολλάκις έγιναν «μητέρες» και «έτεκαν» εθνικές τραγωδίες.
Οι πλημμύρες στη Μάνδρα, η πυρκαγιά στο Μάτι, ο χιονιάς στην Αττική τον περασμένο χειμώνα και πρόσφατα η τραγωδία στην αιματοβαμμένη κοιλάδα των Τεμπών, άφησαν πίσω τους αθώα και ανυποψίαστα θύματα, βύθισαν οικογένειες στο πένθος, προκάλεσαν την μήνιν και την αγανάκτηση του λαού και γέννησαν πολλά και μεγάλα Γιατί. Γιατί πάντα μετά και ποτέ πρίν; Γιατί καταστολή και διαχείριση κρίσεων και όχι πρόληψη; Γιατί κωφεύουμε μπροστά σε αυτονόητα και εξόφθαλμα κακώς κείμενα και μονίμως αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες αυτής της απάθειας και αδιαφορίας; Κάθε φορά που η φύση μας δείχνει το σκληρό της πρόσωπο, στην Ελλάδα θρηνούμε θύματα, που θα μπορούσαν να επιβιώσουν αν κάποια πράγματα γίνονταν διαφορετικά και στο σωστό χρόνο. Οποτεδήποτε κάτι απρόοπτο συμβαίνει, η διαδοχή των βημάτων διαχείρισης είναι συνήθως ανεπαρκής και ανεπιτυχής, μη αποτελεσματική και κατώτερη των περιστάσεων.
Νόμοι απαρχαιωμένοι, νόμοι που στην πράξη δεν εφαρμόζονται, αυθαιρεσίες, παραβατικές συμπεριφορές, εγκληματικές παραλείψεις, μεροληψία υπέρ των ημετέρων, τεράστιες χρονικές καθυστερήσεις σε έργα υποδομών, βραδύτατη σύγκλιση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες σε σοβαρότατα θέματα ασφάλειας των πολιτών και όχι μόνο, θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια και την ίδια τη ζωή των Ελλήνων.
Στη χώρα του Ποτέ (…ποτέ ορθά, …ποτέ στην ώρα τους) έντονα, αλλά αναμενόμενα καιρικά φαινόμενα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε βιβλικές καταστροφές. Στη χώρα του Ποτέ, οι παιδικές χαρές μεταμορφώνονται σε τσίρκο του τρόμου, όπου παιδιά ακρωτηριάζονται παίζοντας ανέμελα. Στη χώρα του Ποτέ οι δασικές πυρκαγιές, σε συνδυασμό με την άναρχη δόμηση, δημιουργούν κλοιό θανάτου και δεκάδες άνθρωποι πεθαίνουν με φρικτό τρόπο. Στη χώρα του Ποτέ γίνονται έργα συντήρησης σε λέβητες υψηλής πίεσης και δίπλα παίζουν ανυποψίαστα νήπια, περιμένοντας τον Ηρώδη τους! Στη χώρα του Ποτέ, τρένα περνούν όταν οι μπάρες αφύλακτων διαβάσεων επιτρέπουν τη διέλευση πεζών και αυτοκινήτων και είναι ανεβασμένες (!) και άλλα τρένα, συγκρούονται, επειδή ο ένας και μοναδικός υπεύθυνος κίνησης ξέχασε να γυρίσει το Κλειδί του θανάτου! Εκατοντάδες ζωές αφήνονται – χωρίς να το γνωρίζουν – στα χέρια ενός ανθρώπου και καμιά δικλίδα ασφαλείας (επιπλέον σύστημα ελέγχου) δεν είναι σε λειτουργία, επειδή κάποιοι διαγωνισμοί και αναθέσεις εκκρεμούν επί δεκαετίες.
Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν; τραγουδούσαν οι Τρύπες. Το τρένο Εκείνο ταξίδεψε για τον παράδεισο, παίρνοντας μαζί του ιστορίες, όνειρα, χαρές, ψυχές παιδιών, κορμιά Αγγέλων…
Ας αλλάξει κάτι επιτέλους, πρωτίστως η συνείδησή μας. Απαιτούνται ριζικές τομές και αναδιαρθρώσεις και προσεκτικότερη ιεράρχηση προτεραιοτήτων σε όλα τα επίπεδα της λειτουργίας του κράτους. Καθίσταται υψίστης σημασίας η προσεκτική και αξιοκρατική επιλογή στελεχών, με διαφανείς διαδικασίες και αντικειμενικά κριτήρια, για όλες τις θέσεις ευθύνης του κρατικού μηχανισμού. Η πολιτεία οφείλει να δώσει έμφαση στους τομείς της πρόληψης καταστροφών και να προχωρήσει σε βαθιές και ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές. Απαιτείται πάταξη της διαπλοκής και παύση της αναξιοκρατίας. Είναι ουσιώδους σημασίας να εκτελούνται τακτικοί, αυστηροί έλεγχοι και να διεξάγεται συχνή αξιολόγηση ατόμων που υπηρετούν σε θέσεις ευθύνης.
Αυτά και πολλά άλλα πρέπει να γίνουν για να μη θρηνήσουμε και άλλα αθώα θύματα. Το οφείλουμε υπέρ της αναπαύσεως των ψυχών των αδικοχαμένων συμπολιτών μας. Το οφείλουμε στη συνείδησή μας. Το χρωστάμε στα παιδιά μας.
Είναι συνταγματική υποχρέωση ενός ευνομούμενου δημοκρατικού Κράτους η εγγύηση της ασφάλειας των πολιτών του. Τόσο απλά και αληθινά.
Τέμπη 28-02-2023: Καλό Ταξίδι Αγγελοι, η οργή μας ξεχειλίζει για τον άδικο χαμό σας, η προσευχή μας θα σας συνοδεύει στο αιώνιο ουράνιο ταξίδι σας..
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
