Γ. Μπελαλής: «Χαοτική η διαφορά της Ελλάδας με την Αγγλία»

Βαγγέλης Γερογιάννης

Ο Γιώργος Mπελαλής είναι ένας από τους Ελληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό. Και όχι όπου κι όπου, αλλά στα σαλόνια της Premier League.

Ο Μπελαλής είναι αναλυτής ποδοσφαίρου και μέλος του τεχνικού επιτελείου στα τμήματα υποδομής της Λούτον, της ομάδας που ανέβηκε πέρυσι στη μεγάλη Κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος και η οποία παλεύει για την παραμονή τους.

Ο ίδιος μίλησε στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» για το πώς είναι να εργάζεται κάποιος σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο, τις συνθήκες που επικρατούν στην Αγγλία, το πώς αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο και τις χαοτικές διαφορές που υπάρχουν με τη χώρα μας.

Για κάποιους αυτό που κάνετε είναι μια σούπερ δουλειά… Ή μήπως δεν είναι έτσι;
«Αν δεν έχεις παίξει ποδόσφαιρο επαγγελματικά, ο ρόλος του αναλυτή είναι ένας ρόλος που μπορεί να σε βάλει στον χώρο με μεγαλύτερη ευκολία, απ’ ότι θα σε έβαζε ο ρόλος του προπονητή. Το επιλέγουν πολλά παιδιά, αλλά υπάρχουν και δυσκολίες. Δεν είναι τόσο εύκολο να δουλεύεις σ’ αυτό το επίπεδο. Οταν έχεις να κάνεις με παλαίμαχους ποδοσφαιριστές που έχουν παίξει Premier League, Championship, τα στάνταρντς είναι πολύ υψηλά. Πρέπει να ανταποκριθείς γρήγορα σ’ αυτά που σου ζητούν. Ναι, είναι μια δουλειά που όλοι θα ήθελαν, αλλά η πίεση είναι μεγάλη».
Τι σας έκανε να αναζητήσετε την τύχη σας στην Αγγλία;
«Στην Ελλάδα έπαιξα ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνικό επίπεδο στην Φθιώτιδα και στην Αθήνα. Οταν έφτασα 23-24 διαπίστωσα πως θα ήταν καλύτερο για μένα να ασχοληθώ με την προπονητική. Εργάστηκα σε διάφορα τμήματα υποδομής στην Αθήνα και άρχισα να αποκτώ ενδιαφέρον για την ανάλυση. Αυτό με έκανε να φύγω για την Αγγλία, καθώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάποιο μεταπτυχιακό πάνω στην ανάλυση και επίσης οι ελληνικές ομάδες έχουν ελάχιστες θέσεις για αναλυτές στα επιτελεία τους».
Τι μεταπτυχιακό κάνατε στην Αγγλία;
«Ονομάζεται Perfomance Analysis in Sports, το έκανα στο Μάντσεστερ και ασχολείται με την ανάλυση της αγωνιστικής απόδοσης γενικότερα. Φυσική κατάσταση, τακτική, ψυχολογία και άλλα».
Και πώς προέκυψε η Λούτον;
«Αφού τελείωσα το μεταπτυχιακό, έκανα την πρακτική μου στην Κ18 της Oldham Athletic, που τότε αγωνιζόταν στη League Two. Είδα ότι η Λούτον, που τότε βρισκόταν στην Championship, ζητούσε προσωπικό, έκανα αίτηση, πέρασα όλα τα στάδια της συνέντευξης και πήρα τη δουλειά στην Κ16 την προηγούμενη χρονιά».
Αρα εργάζεστε για δεύτερη σεζόν στη Λούτον…
«Ναι, τώρα κλείνω τη δεύτερη χρονιά».
Ποιες είναι οι πιο σημαντικές διαφορές που έχετε εντοπίσει στη λειτουργία των ακαδημιών ανάμεσα σε Ελλάδα και Αγγλία;
«Οι διαφορές είναι χαοτικές. Τα άτομα που εργάζονται στις ακαδημίες γνωρίζουν πολύ καλά το αντικείμενο, είναι η κύρια δουλειά τους. Στην Ελλάδα έχουν ως δεύτερη δουλειά το ποδόσφαιρο. Οταν το κάνει ως συμπληρωματική δουλειά, το άτομο δεν έχει χρόνο να βελτιώσει τον εαυτό του και κατ’ επέκταση τους παίκτες. Αυτή είναι η πρώτη και βασική διαφορά. Προφανώς υπάρχουν και μεγάλες διαφορές σε επίπεδο οργάνωσης και υλικοτεχνικού εξοπλισμού».
Τι άλλο;
«Το ποδόσφαιρο είναι κάτι τεράστιο στην Αγγλία. Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις στην Αγγλία θα βρεις μια ερασιτεχνική ακαδημία ποδοσφαίρου. Επομένως και η δεξαμενή των παικτών είναι μεγάλη. Με τον όρο “ακαδημία”, στην Ελλάδα εννοούμε ερασιτεχνική ακαδημία. Στην Αγγλία, η λέξη ακαδημία αναφέρεται μόνο στις επαγγελματικές ομάδες. Ολα τα υπόλοιπα ονομάζονται grassroots».
Πώς είναι η καθημερινότητα ενός αναλυτή ποδοσφαίρου; Εσείς τι ακριβώς κάνετε κατά τη διάρκεια μιας ημέρας;
«Μια τυπική ημέρα ξεκινάει στις 8 το πρωί όπου πηγαίνουμε στο εστιατόριο της ομάδας για το πρωινό μας με το υπόλοιπο τεχνικό επιτελείο, στη συνέχεια γυρίζουμε στα γραφεία μας όπου έχουμε το πρωινό μίτινγκ. Εκεί, ο υπεύθυνος της ακαδημίας θα ρωτήσει τους προπονητές της Κ21 και της Κ18 για το περιεχόμενο της προπόνησης που έχουν ετοιμάσει.

Στη συνέχεια το ιατρικό τμήμα θα αναφέρει τους τραυματισμούς και το πλάνο που θα ακολουθήσουν αυτοί οι παίκτες. Μετά εμείς οι αναλυτές θα τον ενημερώσουμε σε σχέση με το περιεχόμενο της ανάλυσης που θα παρουσιάσουμε στους προπονητές και παίκτες (ομαδική, υποομαδική ή ατομική). Θα βγούμε στο γήπεδο για να στήσουμε τις κάμερες και τον εξοπλισμό μας, για να βιντεοσκοπήσουμε την προπόνηση. Αφού τελειώσει η προπόνηση, την ανεβάζουμε στην πλατφόρμα όπου έχουν πρόσβαση οι προπονητές και οι παίκτες, έτσι ώστε να είναι διαθέσιμη άμεσα».
Το ίδιο πλάνο ακολουθεί και η ανδρική ομάδα;
«Περίπου το ίδιο με κάποιες διαφοροποιήσεις βέβαια, καθώς οι ανάγκες είναι διαφορετικές σε επίπεδο πρώτης ομάδας».
Και πώς τελειώνει η ημέρα;
«Μετά το τέλος της προπόνησης πηγαίνουμε για το μεσημεριανό μας. Αν υπάρχει δεύτερη προπόνηση, θα κάνουμε τα ίδια βήματα. Αν δεν υπάρχει, εμείς προχωρούμε την ανάλυση για το επόμενο παιχνίδι ή οργανώνουμε το πλάνο μας σύμφωνα με αυτά που μας έχει ζητήσει ο προπονητής. Κατά τις 5-6 το απόγευμα θα φύγουμε από το προπονητικό κέντρο».
Φαντάζομαι γίνεται και πιο πιεστικό…
«Φυσικά, Αν υπάρχουν 2 ή 3 παιχνίδια μέσα στην εβδομάδα, θα είσαι εκεί μέχρι πιο αργά».
Πόσοι αναλυτές είστε στην ομάδα;
«Είμαστε δύο full time στην ακαδημία και έχουμε και τρία άτομα από Πανεπιστήμια, που κάνουν την πρακτική τους. Σύνολο πέντε».
Χωρίζονται σε επίπεδα οι ακαδημίες στην Αγγλία;
«Ναι, σε τέσσερα επίπεδα. Στο επίπεδο 1 είναι οι ακαδημίες, όπως αυτές της Τσέλσι, της Λίβερπουλ, της Αρσεναλ, της Σαουθάμπτον και της Λέστερ. Στο επίπεδο 2 είναι ακαδημίες, όπως της ΚΠΡ και της Ιησουίτη, στο επίπεδο 3 όπως της Λούτον, της Στιβενέιτζ, της Νορθάμπτον. Όπως διαπιστώνετε, το κριτήριο δεν είναι σε ποια Κατηγορία αγωνίζεται η πρώτη ομάδα».
Ποια κριτήρια καθορίζουν την ιεραρχία στις ακαδημίες;
«Διάφορα κριτήρια, όπως οι εγκαταστάσεις της ακαδημίας, η προπονητική μεθοδολογία και γενικότερα ο αριθμός στα επιμέρους τμήματα της ακαδημίας».
Μια ακαδημία επιπέδου 3, σημαίνει ότι έχει και παίκτες του ίδιου επιπέδου;
«Οχι απαραίτητα. Για παράδειγμα, η ακαδημία της Λούτον είναι εφάμιλλη μιας ακαδημίας κατηγορίας 2. Αυτό που μας κρατάει πίσω είναι οι εγκαταστάσεις. Στο τέλος της σεζόν, η ακαδημία μας θα περάσει από αξιολόγηση ώστε να ανέβει στο δεύτερο επίπεδο και μπορώ να πω πως είμαι πολύ αισιόδοξος, καθώς η διοίκηση έχει εκφράσει την επιθυμία να τις βελτιώσει για τους παίκτες μας και επιπλέον να δώσει τη δυνατότητα στην ομάδα να προσελκύσει ποδοσφαιριστές που στο παρελθόν δεν είχαν τη Λούτον στις επιλογές τους».
Πώς είναι το κλίμα στην πόλη και στην ομάδα;
«Το κλίμα στην ομάδα είναι εκπληκτικό. Στην πόλη επίσης είναι φανταστικό. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Το προπονητικό κέντρο βρίσκεται δίπλα από έναν αυτοκινητόδρομο. Καθημερινά περνούν αυτοκίνητα και κορνάρουν! Είτε χάσουμε, είτε κερδίσουμε, οι φίλαθλοι είναι δίπλα μας. Από εκεί πηγάζει και η επιτυχία της ομάδας. Είναι μεγάλο κατόρθωμα αυτό που έχει κάνει η Λούτον, να διεκδικεί την παραμονή της μέχρι τώρα».
Ολα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα…
«Βασικά, είναι ειδοποιός διαφορά. Θα σου μιλήσω για τη δική μου πόλη, τη Λαμία. Εχει γύρω στους 60.000 κατοίκους και δεν χρειάζεται να σας πω πόσος κόσμος πηγαίνει στο γήπεδο. Είναι παράλογο να έχουμε ομάδες στη Super League και να μην έχει το γήπεδο 5.000 και 10.000 κόσμο κάθε Κυριακή».
Πριν μετακομίσετε στην Αγγλία το θεωρούσατε παράλογο;
«Οχι (γέλια). Τώρα το θεωρώ…».
Παρακολουθείτε τα παιχνίδια της πρώτης ομάδας;
«Προσπαθώ να πηγαίνω όσο πιο συχνά μπορώ. Το να βρίσκομαι κοντά στους αναλυτές της πρώτης ομάδας μού δίνει εμπειρίες από πρώτο χέρι σε σχέση με το τι χρειάζεται ένας αναλυτής ώστε να βρίσκεται σε μια ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ. Εχω εξαιρετική σχέση μαζί τους και είναι πάντα διαθέσιμοι για οτιδήποτε θέλω να συζητήσουμε, όπως και οποιοδήποτε μέλος του τεχνικού επιτελείου έχει ανοιχτή επικοινωνία με όλους».
Συνάντησατε προβλήματα στο ξεκίνημα επειδή προέρχεστε από μια άλλη χώρα;
«Θα είμαι ειλικρινής. Παρότι πίστευα ότι ίσως να υπάρχει κάποια προκατάληψη, καθώς στην Ελλάδα δεν φημιζόμαστε για το ποδόσφαιρό μας, όχι, δεν αντιμετώπισα τίποτα.

Η Αγγλία είναι μια πολυπολιτισμική χώρα, έχει διαφορετική κοινωνική κουλτούρα. Αν κάνεις τη δουλειά σου σωστά, δεν έχεις πρόβλημα στην Αγγλία. Επίσης, οι αγγλικές ομάδες έχουν ειδικά τμήματα που ασχολούνται με την ισότητα και τη διαφορετικότητα».
Σοβαρά μιλάτε;
«Φυσικά, δεν υπάρχει κλαμπ χωρίς τέτοιο τμήμα. Τα τμήματα αυτά διασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρχουν τέτοια ζητήματα ανάμεσα σε παίκτες. Γίνονται συνεχώς ημερίδες επιμόρφωσης για τους παίκτες, αλλά και τους γονείς. Είναι πολύ μεγάλο κομμάτι στην Αγγλία».
Πώς συμπεριφέρονται οι γονείς και πώς συμπεριφέρεται η ακαδημία στους γονείς;
«Ο γονιός είναι πάντα γονιός. Ο Αγγλος γονιός έχει την ίδια νοοτροπία, αλλά υπάρχουν οι κατάλληλες δομές και δικλείδες ασφαλείας από την ομάδα, έτσι ώστε να μην επιτρέπεται στον προβληματικό γονιό να εξωτερικεύσει τη συμπεριφορά του. Δεν θα δεις γονιούς γαντζωμένους να φωνάζουν και να τσακώνονται μεταξύ τους».
Πού κάθονται οι γονείς την ώρα της προπόνησης;
«Κάθονται στην κερκίδα. Πιο εύκολο είναι να τους δεις να μιλούν στα μικρά ηλικιακά γκρουπ, Κ8-Κ9, αλλά σε πολύ μικρό βαθμό, όχι αυτό που γίνεται στην Ελλάδα».
Αν συμβεί κάτι πιο ακραίο;
«Τότε ο επικεφαλής του ηλικιακού γκρουπ θα μιλήσει με τον υπεύθυνο της ακαδημίας και ο ίδιος θα καλέσει τον γονιό ώστε να γίνει μια συζήτηση».
Σε επίπεδο Κ16 και Κ18;
«Μπορεί να τύχει περιστατικό που ο γονιός να έχει την άποψη ότι ο γιος του μπορεί να παίξει καλύτερα σε άλλη θέση. Εκεί είμαστε πιο ανοιχτοί. Θα γίνει μια συζήτηση και θα του αναλύσουμε τους λόγους που ο γιός του παίζει στη συγκεκριμένη θέση».
Γιατί στην Ελλάδα είναι τόσο δύσκολο για εσάς να ασχοληθείτε με το ποδόσφαιρο;
«Ολοι γνωρίζουν πώς έχει η κατάσταση στη χώρα μας. Δυστυχώς, η ανάλυση στην Ελλάδα είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο και δεν της δίνεται η προσοχή που της αξίζει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις και επίσης αυτές οι λίγες που υπάρχουν, δεν δημοσιεύονται σχεδόν ποτέ ώστε παιδιά σαν εμένα που ζουν στο εξωτερικό να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν αίτηση».
Αρα βλέπετε το μέλλον σας στην Αγγλία;
«Θα είμαι ειλικρινής. Μου αρέσει η Ελλάδα. Το πλάνο μου είναι να γυρίσω, αφού αποκτήσω όλη αυτή την τεχνογνωσία που υπάρχει στην Αγγλία».
Για να κλείσουμε όμορφα, θέλω να μου πείτε κάτι ακόμα που θα προκαλούσε αίσθηση για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου…
«Θα σας πω. Φέτος έχουμε τρομερή επιτυχία στις στατικές φάσεις. Ο προπονητής της Κ18 πέρυσι, πήρε προαγωγή στην πρώτη ομάδα και έγινε προπονητής των στατικών φάσεων. Η ομάδα παρατηρεί όλους τους ανθρώπους του οργανισμού και βλέπει πού μπορούν να βοηθήσουν, πόσο καλοί μπορούν να γίνουν και πώς θα πάρει το καλύτερο απ’ αυτούς».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News