Αχαΐα: «Πνίγονται» οι διευθυντές σχολείων – Δάσκαλοι καλούνται να δοκιμάζουν φαγητά και να ελέγχουν οχήματα

Μαρίνα Ριζογιάννη

Σε παραιτήσεις και πρόωρες συνταξιοδοτήσεις οδηγούνται διευθυντές σχολικών μονάδων, κυρίως της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, λόγω των δύσκολων ρόλων που καλούνται να υπηρετήσουν.

Διευθυντές, δάσκαλοι, γραμματείς, πληροφορικάριοι, μηχανικοί, ηλεκτρολόγοι, δοκιμαστές του σχολικού γεύματος και σύντομα ελεγκτές καταλληλότητας των οδηγών λεωφορείων που μεταφέρουν τους μαθητές σε σχολικές εκδρομές είναι μερικοί από τους ρόλους με τους οποίους είναι επιφορτισμένοι οι διευθυντές των σχολικών μονάδων. Η θέση του διευθυντή χαρακτηρίζεται πλέον από τον εκπαιδευτικό κόσμο ως «ηλεκτρική».

Η καθημερινότητα ενός διευθυντή αλλά κι ενός δασκάλου, έχει δυσκολέψει σε μέγιστο βαθμό. Κι αυτό διότι ο δάσκαλος έχει από τη μία τις δυσκολίες της κοινωνίας, οι οποίες μεταφέρονται μοιραία στο σχολικό περιβάλλον, και από την άλλη το υπουργείο Παιδείας, το οποίο διαρκώς τον φορτώνει με πλατφόρμες και προγράμματα, πριονίζοντας το ουσιαστικό διδακτικό έργο.

Ειδικότερα σε ό,τι αφορά έναν διευθυντή δημοτικού σχολείου οι συνθήκες εργασίας του είναι άκρως αγχωτικές και πιεστικές. Αυτός είναι και ο λόγος που πλέον με δυσκολία καλύπτονται οι συγκεκριμένες θέσεις. Πέραν της διοίκησης του σχολείου και της εξασφάλισης της ομαλής λειτουργίας του, ο διευθυντής έχει την ευθύνη του σχολικού γεύματος το οποίο καλείται να δοκιμάσει ο ίδιος μαζί με τα άλλα δύο μέλη της επιτροπής ώστε να κρίνει εάν είναι κατάλληλο και ακολούθως να διανεμηθεί στους μαθητές.

Εχει την ευθύνη για το σχολικό κτίριο. Να ελέγχει εάν τα κεραμίδια είναι στη θέση τους, εάν οι ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις είναι ασφαλείς και έρχεται εγκύκλιος με την οποία καλείται να ελέγχει τον οδηγό που θα παραλάβει τους μαθητές για τη σχολική εκδρομή. Να ελέγχει δηλαδή εάν το βάδισμά του είναι σταθερό ώστε να κρίνει εάν είναι σε θέση να οδηγήσει το λεωφορείο.

Ο Ν. Θεοδωρόπουλος

«Καθημερινή ψυχοσωματική εξουθένωση. Αυτό βιώνω καθημερινά όπως και όλοι οι συνάδελφοί μου. Οσοι συνάδελφοι είναι κοντά στη σύνταξη παίρνουν πρόωρη, άλλοι παραιτούνται, καθώς πλέον στον κλάδο μας έχει καταργηθεί και η δυνατότητα της μετάταξης με τον νόμο της κ. Κεραμέως, η οποία είχε δει, ως υπουργός Παιδείας, το κύμα φυγής που υπήρχε» μας περιγράφει ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Καμινίων και γραμματέας του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πάτρας, Νίκος Θεοδωρόπουλος.

Οπως εξηγεί ο ίδιος, «η σχολική πραγματικότητα έχει αλλάξει, όπως έχει αλλάξει και η κοινωνία. Η καθημερινότητα είναι απρόβλεπτη. Από τη μία έχεις να διαχειριστείς τον όγκο των προβλημάτων που έχουν μαθητές μας και οι οικογένειές τους και τα οποία μοιραία γίνονται και πρόβλημά δικό μας. Γονείς που δεν είναι διατεθειμένοι να συνεργαστούν. Οι σχολικές υποδομές γερασμένες με πολλά προβλήματα και ορατό τον κίνδυνο ατυχημάτων. Και από την άλλη, καταιγισμό εγγράφων από το υπουργείο τα οποία απαιτούν διεκπεραίωση. Κι όλα αυτά χωρίς να υπάρχει νομική υποστήριξη και για εμάς τους διευθυντές και για τους δασκάλους οι οποίοι είμαστε διαρκώς εκτεθειμένοι και υπόλογοι. Πραγματικά δεν γνωρίζω πού θα καταλήξει αυτή η κατάσταση. Τα 200 ευρώ που παίρνει ένας διευθυντής ως επίδομα, δεν καλύπτουν με τίποτα αυτό που υφιστάμεθα καθημερινά».

Ο κ. Θεοδωρόπουλος εστιάζει ιδιαίτερα και στον αποπροσανατολισμό του σχολείου από τον βασικό του ρόλο που είναι η παιδεία. «Αυτό που μεταφέρουν διαρκώς συνάδελφοι, διαμαρτυρόμενοι, είναι ο καταιγισμός των δράσεων που στέλνει το υπουργείο. Δράσεις ενεργού πολίτη, δράσεις για τις παγκόσμιες ημέρες. Δίωρα αφιερωμένα σε διάφορα θέματα και μετά πρέπει όλα αυτά να τα ανεβάσεις στις πλατφόρμες του υπουργείου. Μία απίστευτη ηλεκτρονική γραφειοκρατία. Το μάθημα, η παιδεία έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Εχουμε πολλούς μαθητές με προβλήματα συναισθηματικής νοημοσύνης και αντίληψης. Κι αυτό οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στην υπερχρήση οθονών».

Καταλήγοντας, ο κ. Θεοδωρόπουλος εκφράζει την εκτίμηση ότι «πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όπως έχει αλλάξει η κοινωνία έχει αλλάξει και το σχολικό περιβάλλον στο οποίο μεταφέρεται αυτό που επικρατεί στην κοινωνία. Κι αυτό είναι παγκόσμιο πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο, για παράδειγμα, ότι στην Αγγλία υπάρχει έλλειψη εκπαιδευτικών. Το επάγγελμά μας είναι εξουθενωτικό».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News