Αγωνία για τον 15χρονο στο Τορίνο: «Οι ώρες μετράνε πια εναντίον μας», δραματική εξομολόγηση Ανδρέα Ηλιάδη στην «Π»

Ανδρέας Ηλιάδης

Ο Ανδρέας Ηλιάδης, διευθυντής της ΜΕΘ Παίδων του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών, έζησε στιγμές που δε θα ξεχάσει ποτέ με την υπόθεση του 15χρονου που μεταφέρθηκε την Παρασκευή από τα Γιάννινα στο Ρίο, διασωληνωμένος και σε ακραίο κίνδυνο, με κεραυνοβόλο ηπατική ανεπάρκεια λόγω θερμοπληξίας που υπέστη, και χθες τα ξημερώματα από Πάτρα σε Αραξο κι από ‘κει για Τορίνο.

«Δυστυχώς, ο χρόνος δεν είναι υπέρ μας. Οι ώρες μετράνε πια εναντίον μας… Το ήπαρ είναι ένα απίστευτα απαιτητικό όργανο. Δεν έχουμε άπειρες ώρες στη διάθεσή μας μέχρι να βρεθεί το μόσχευμα. Εχουμε μόλις 48 ώρες. Από την ώρα που εισήχθη στο Ειδικό Ιατρικό Κέντρο στο Τορίνο, μετράμε αντίστροφα… Μόνο 48 ώρες. Και στην περίπτωση του Δημήτρη απαιτείται ολόκληρο ήπαρ. Για να σας το πω ωμά, αλλά ρεαλιστικά, πρέπει να βρεθεί σε 48 ώρες ένα πτωματικό ήπαρ και το οποίο να είναι και συμβατό με τον οργανισμό του Δημήτρη…».

Δηλαδή, γιατρέ, – τον διέκοψα – μου λέτε ότι η ζωή του Δημήτρη κρέμεται από μια πολύ λεπτή κλωστή;

«Η ζωή του αυτή τη στιγμή δεν εξαρτάται πλέον ούτε από γιατρούς, ούτε από μεταμοσχευτές, ούτε από κανέναν. Αυτή τη στιγμή η ζωή του κρέμεται από την τύχη, από την πιθανότητα να βρεθεί ένα μόσχευμα μέσα σε λίγες ώρες. Σε ένα θαύμα ελπίζει ο Δημήτρης. Και αν ολοκληρωθεί, πραγματικά θα είναι κάτι το οποίο δεν έχει ξαναγίνει στα χρονικά».

Ο Ανδρέας Ηλιάδης ακουγόταν έντονα φορτισμένος, αλλά συνέχισε: «Η άλλη μισή αλήθεια, κι αυτή σκληρή, είναι ότι δυστυχώς δεν μπορεί να ληφθεί ήπαρ από πατέρα ή μητέρα γιατί το παιδί θέλει ολόκληρο ήπαρ. Και ολόκληρο ήπαρ από ζωντανό άνθρωπο δεν μπορείς να πάρεις… Συνεπώς, άμεση προτεραιότητα είναι ένα πτωματικό ήπαρ, που να είναι και συμβατό».

Γι’ αυτό, υποθέτω, – τον ρώτησα – έγινε αστραπιαία η διαδικασία για την αεροδιακομιδή του στο Τορίνο;

«Ναι, ακριβώς. Για να του δοθεί μια τελευταία ευκαιρία. Πρόκειται για ένα ειδικό κέντρο μεταμοσχεύσεων, εξειδικευμένο για παιδιά. Εάν η μεταφορά του γινόταν μία μέρα αργότερα, ο Δημήτρης θα είχε μόλις 24 ώρες επιβίωσης. Τώρα που μιλάμε έχει 48. Αύριο (σήμερα) το πρωί 24. Εάν βρεθεί πτωματικό ήπαρ, από δωρεά οργάνων, θα το πάνε αμέσως στο Τορίνο».

Τον διέκοψα, αλλ’ αυτή τη φορά ήξερα πως χτυπούσα την πιο ευαίσθητο χορδή του: Γι’ αυτό, γιατρέ, φωνάζετε διαρκώς για τις δωρεές οργάνων, έτσι δεν είναι;

Η φωνή του κ. Ηλιάδη ξαφνικά, «αγρίεψε»: «Αυτά, λοιπόν που σας είπα, παντρεύονται με τη δωρεά οργάνων. Το μόσχευμα που αναζητά ο Δημήτρης δεν θα βρεθεί σε ένα νοσοκομείο. Δεν θα φτιαχτεί σε ένα εργαστήρι. Η μόνη περίπτωση είναι να ανακοινωθεί εγκεφαλικός θάνατος σε έναν άλλο έφηβο, μετά από ένα τροχαίο, από μια εγκεφαλική αιμορραγία, και μετά τον θάνατο να συναινέσουν οι γονείς για να σωθεί ένα άλλο παιδάκι. Βλέπετε; Η πιθανότητα εμείς να είμαστε στην άλλη όχθη και να ζητάμε μόσχευμα, είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι εμείς να δώσουμε όργανα μετά τον θάνατο μας».

Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ «ΘΡΙΛΕΡ» ΣΤΟ ΤΟΡΙΝΟ

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής προς Δευτέρα, αναχώρησε από το ΠΓΝΠ η κινητή μονάδα του ΕΚΑΒ της Πάτρας για το αεροδρόμιο του Αράξου. Εφτασε περίπου στη 1π.μ. Ο Δημήτρης επιβιβάστηκε στο ιπτάμενο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ -δωρεά του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος»-, συνοδεία του ίδιου του κ. Ηλιάδη και συνεργατών του, μίας έμπειρης νοσηλεύτριας και ενός ιπτάμενου διασώστη του ΕΚΑΒ.

Τελευταίες ετοιμασίες πριν ο Δημήτρης μεταφερθεί στο ιπτάμενο αεροσκάφος του ΕΚΑΒ στον Αραξο

Ακόμα κι αυτό το αεροπορικό ταξίδι ήταν μια μεγάλη δοκιμασία για τη ζωή του Δημήτρη. Με πολύ χαμηλά αιμοπετάλια. Με πιθανότητες να αιμορραγήσει στη διαδρομή και να σβήσει.

Μετά από πτήση περίπου 3 ωρών, έφτασε στο Τορίνο, όπου τον παρέλαβε τιμ γιατρών του Κέντρου.

Ο κ. Ηλιάδης και οι συνεργάτες του επέστρεψαν με το αεροσκάφος του ΕΚΑΒ, το οποίο όμως τους άφησε στην Ελευσίνα!

Ξεκουράστηκαν για λίγη ώρα σε δύο δωμάτια που τους παραχώρησαν πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας και το πρωί βρέθηκε αεροπλάνο που θα πήγαινε διακομιδή στον Αραξο, επιβιβάστηκαν και γύρισαν.

• Ο Δημήτρης από τα Φάρσαλα πάσχει από μια σπάνια αναπτυξιακή πάθηση (ανιδρωσία), η οποία εμποδίζει τον οργανισμό του να ιδρώνει και να ρυθμίζει τη θερμοκρασία του, γεγονός που τον οδήγησε σε κατάρρευση με οξεία ηπατική ανεπάρκεια, όταν κατά την πεζοπορία βρέθηκε σε συνθήκες έντονης ζέστης παθαίνοντας θερμοπληξία.