Αποκαλυπτικός Ζουγανέλης στην «Π»: «Ντροπή να δέχονται οι γυναίκες να βιντεοσκοπούνται σε προσωπικές στιγμές!»

Αφορμή για την κουβέντα της «Π» με τον Γιάννη Ζουγανέλη, στάθηκε το νέο του cd «Η ζωή φωνάζει», που εδράζεται σε λόγια του καταξιωμένου πατρινού στιχουργού Γιάννη Μπαγουλή. Όμως, με τον θυελλώδη και ανυπόκριτο τρόπο που συνηθίζει να εκφράζεται ο δημοφιλής καλλιτέχνης, δεν θα μπορούσε να αφήσει ασχολίαστα μια σειρά από «καυτά» ζητήματα της επικαιρότητας:

Από το κίνημα «Me too», καυτηριάζοντας το «Bachelor» και τις γυναίκες που συναινούν σε μαγνητοσκόπηση των προσωπικών τους στιγμών, κατακρίνοντας τον όρο «γυναικοκτονία», το φαινόμενο της τραπ μουσικής και σχολιάζοντας το «Ράδιο Αρβύλα». Διαπιστώνει ότι στην ελληνική τηλεόραση δεν υπάρχει σήμερα πολιτική σάτιρα, κάνει λόγο για μιμητές των εκπομπών του και για έλλειμμα πολιτισμού, ενώ στηλιτεύει την εισβολή της Σάσας Σταμάτη στην παράσταση Ζαραλίκου.

Αποκαλύπτει ότι του προτάθηκε σατιρική τηλεοπτική εκπομπή με στρατευμένο πολιτικό περιεχόμενο, την οποία αρνήθηκε, ενώ δεν διστάζει να παραδεχθεί και τα δικά του λάθη στην τηλεοπτική σάτιρα που πρώτος καθιέρωσε.

«ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ…»

-Για το κίνημα «Me too», ποια είναι η γνώμη σας;

«Εγώ ταυτίζομαι απολύτως με όλο αυτό το κίνημα «Me too». Δεν δέχομαι όμως να μην κάνουν παρεμβάσεις οι ίδιες οι γυναίκες σε κάποια θέματα, όπως για το «Bachelor». Δεν γίνεται να μην μιλήσεις γι’ αυτή την εκπομπή, αν είσαι γυναίκα! Δεν είναι η γυναίκα, πρότυπο-τσόντα! Που είναι το «Me too» σε αυτό το θέμα; Που είναι;

Εγώ ξέρετε, αγαπώ τη θηλυκότητα. Όπως θα ‘λεγε κάποιος πιο μοντέρνος, είμαι φαν των γυναικών! Αλλά δεν δέχομαι και κάποια πράγματα. Βεβαίως και είναι κατάπτυστοι, όλοι αυτοί που ανεβάζουν ροζ videos. Δεν το συζητάω! Αλλά θα πρέπει και οι γυναίκες να σκεφτούν και την υπόστασή τους. Να μην εκτίθενται οι ίδιες! Εγώ δηλαδή, δεν θα μπορούσα ποτέ να πιστέψω, ότι το παιδί μου θα μπορούσε να συμπεριφερθεί με αυτόν τον τρόπο! Δηλαδή να δεχθεί να μαγνητοσκοπηθεί σε ιδιαίτερές της στιγμές! Είναι ντροπή! Πρέπει και αυτές λίγο, να σκέφτονται!»

-Σε ό,τι αφορά τις γυναικοκτονίες που συγκλονίζουν τη χώρα μας, τι έχετε να σημειώσετε;

«Μιλάνε για γυναικοκτονίες, υποτιμώντας τη φύση τους! Είναι ανθρωποκτονίες αυτά! Και το λέω με πολύ σεβασμό. Εγώ δεν θα μπορούσα χωρίς τη θηλυκότητα να συνυπάρχω. Άλλωστε πιστεύω, επειδή το έχω επεξεργαστεί μέσα μου και το έχω γράψει, ότι αυτοί που ρέπουν προς τη θηλυκότητα, είναι αυτοί που την έχουν έντονα μέσα τους!»

«ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΑ»

-Έχετε υπερβεί κάποια στιγμή κάποια όρια στην τηλεοπτική σας διαδρομή;

«Εγώ δεν ήμουν της βωμολοχίας, διότι δεν αισθανόμουν βρώμικα με αυτά που έβαζα στο στόμα μου. Βέβαια, αφού πάντα αυτοσαρκαζόμουν! Υπήρχε ελευθεροστομία. Γιατί η βωμολοχία, είναι ο τρόπος που λες κάτι. Απολογούμαι όμως, γιατί μερικές φορές έχω νιώσει ότι έχω παρασυρθεί από τα ζητούμενα. Γιατί εγώ ήμουν πάντα οικοδεσπότης και αποδεχόμουν «παραγγελιές» που δεν ήταν πάντα σκωπτικές.

Είχαν και ένα σεξιστικό χαρακτήρα. Και το έκανα και εγώ. Λάθος είναι αυτό, δεν είναι σωστό. Αλλά δεν παίρνω πίσω τα λάθη στη ζωή μου, γιατί είμαστε και τα λάθη μας! Μήπως είμαστε πιο πολύ τα λάθη μας, απ’ ό,τι σωστό και «νόμιμο» έχουμε κάνει. Δεν πιστεύω καθόλου στο νόμο. Διότι δεν είναι δημοκρατικός ο τρόπος που φτιάχνουν τους νόμους όλοι αυτοί. Είναι νόμοι συμφερόντων και νόμοι που δεν προστατεύουν τον πολίτη από το αδηφάγο κράτος. Ενώ η Δημοκρατία είναι να προστατευτεί ο πολίτης από τους νόμους, εδώ προστατεύεται το κράτος από τον πολίτη.»

«ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΑΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΣΑΤΙΡΑ»

«Σε επίπεδο πολιτικής σάτιρας δεν είναι τίμιο το παιχνίδι. Εγώ έχω προτάσεις από την τηλεόραση, να έχω συμμετοχές σε διάφορα μουσικά σόου. Μερικά μου αρέσουν, μερικά όχι. Αντ’ αυτού πρότεινα διάφορα πράγματα, που να έχουν σχέση με τη σάτιρα, αλλά προσπαθούσαν να με κατευθύνουν. Εγώ δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό. Αφήστε τι άκουσα από τα social media για το «Φόρτσα Πατρίδα» που έκανα στην ΕΡΤ: «Ο συριζαίος, ο έτσι, ο αλλιώς. Μα εγώ δεν είμαι ενταγμένος πουθενά. Στην ΕΡΤ είμαι 40 χρόνια. Κάναμε καμιά 20ριά εκπομπές, έπαιρνα 1.000 ευρώ το επεισόδιο και μου φορτώνανε στα media το κόστος όλης της εκπομπής! Ευτυχώς υπάρχει η Διαύγεια και φαίνονται όλα αυτά…
Με πλησιάζει λοιπόν άλλο κανάλι και μου λέει μας ενδιαφέρει αυτή η εκπομπή και μάλιστα μου πρότειναν διπλάσια αμοιβή. Αλλά μου είπαν, κοίταξε θα πρέπει να κτυπήσεις, αυτό, αυτό κι αυτό!

-Δηλαδή σας αξίωσαν να κτυπήσετε συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους;

«Όχι μόνο πολιτιστικούς στόχους, αλλά συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις! Κοιτάξτε, εγώ έκανα σάτιρα, αλλά δεν έκανα σάτιρα σε πρόσωπα, αλλά στην εφαρμογή της πολιτικής. Έτσι κι αλλιώς η σάτιρα έρχεται απέναντι, από την όποια εξουσία. Θα το έκανα ούτως ή άλλως. Αλλά η κατεύθυνση η προσωπική δεν με βρίσκει σύμφωνο.»

 

-Το «Ράδιο Αρβύλα» σας ικανοποιεί;

«Κοιτάξτε. Το Ράδιο Αρβύλα είναι μίας άλλης λογικής. Ξέρετε, όταν έκανα εγώ τα «Απίστευτα κι όμως ελληνικά», πολύ αργότερα από τα «Κουφώματα», συστήσαμε έναν τρόπο. Αυτόν τον τρόπο τον μιμήθηκαν πάρα πολλοί, οπότε άρχισα κι εγώ να αποστασιοποιούμαι. Τώρα έχω άλλα πράγματα να κάνω και με άλλη αισθητική. Εγώ γενικά δεν μπορώ τα πάνελ. Και δεν μπορώ και την αυθαιρεσία. Λέμε κάτι, κατακρίνουμε κάτι και δεν είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει καθοδηγητικός τρόπος. Διότι ξέρω και συναδέλφους σας, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την ουσία της έκθεσης του Δήμου, μέσα από τη δημοσιογραφία. Είναι αλλιώς, είναι να υπηρετούν συμφέροντα».

«ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΗ Η ΤΡΑΠ ΜΟΥΣΙΚΗ»

-Ποια είναι η γνώμη σας για την τραπ μουσική;

«Η ραπ μουσική αρχικά ξεκίνησε σαν μια μινιμαλιστική προέκταση της σόουλ μουσικής. Και πράγματι είχε και ένα στίγμα πολιτικό και αρχικά στην Αμερική, μετά στην Ευρώπη, δημιούργησε μια τάση. Ο λόγος είχε μια ιδιαίτερη σημασία. Πήρανε αποστάσεις από τη μελωδία για να ακουστεί πολύ ο λόγος. Εμείς βέβαια, επειδή έχουμε την καλύτερη ποίηση του κόσμου, το καταλάβαμε. Δημιουργήθηκαν λοιπόν εδώ συγκροτήματα όπως οι «Active Member» που τους αγαπώ. Λένε κάποιοι ότι το τραπ, είναι εξέλιξη της ραπ. Καμία σχέση!

Όταν κάποιοι νέοι και το λέω με πόνο πολύ αγάπη για τους νέους, γιατί εγώ πιστεύω στους νέους, γιατί είναι το μέλλον και σε αυτούς πρέπει να παραδώσουμε για να εξελίξουν. Αλλά πώς να γίνει αυτό, όταν μιλάνε με 200 λέξεις; Όταν έχουμε μία πλούσια ελληνική γλώσσα, που βασίζεται σε αυτήν ακόμα και η νοηματική. Δεν ακούνε και θέλουν να κάνουν τον έξυπνο και ταυτίζονται με έννοιες σεξουαλικής αντιπαράθεσης, που μιλάνε για …διαφορετικά μεγέθη στα γεννητικά τους όργανα, ότι έχω αυτό το αμάξι και έχω αυτές τις γούνες, ότι η κοπέλα ήρθε μαζί μου γιατί εγώ είμαι πιο μάγκας και άλλα τέτοια. Αυτά είναι τραγικά! Δεν ξέρω, στην αρχή οι νέοι γελούσανε, μετά ταυτίστηκαν. Όλο αυτό όμως κατευθύνεται, ακόμα και με τις τεράστιες θεάσεις στο you tube που εξαγοράζονται. Ελπίζω όμως ότι όλο αυτό θα εκπέσει…»

 

«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΌΛΙΤΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ»

-Αυτή τη στιγμή έχουμε πολιτική σάτιρα στην τηλεόραση;

«Όχι, δεν νομίζω, δεν νομίζω! Καθόλου, καθόλου! Δεν είναι αυτό πολιτική σάτιρα. Κατ’ αρχήν, η σάτιρα που κάνουν, είναι ό,τι παίζει η τηλεόραση. Οπότε δεν είναι σάτιρα αυτή. Και επίσης δεν είναι τηλεόραση αυτή. Εγώ αγαπώ πολύ αυτό το μέσο επικοινωνίας… Είναι αίσχος και ντροπή το έλλειμμα της έμπνευσης. Γιατί η έμπνευση είναι κάτι ανθρώπινο και δεν έχει να κάνει με κάτι θεϊκό ή συμπαντικό.

Δεν είναι σάτιρα να κάνεις μοντάζ! Το μοντάζ δεν είναι σάτιρα, είναι ένα δημοσιογραφικό κολλάζ. Δεν υπάρχει πρωτογενές υλικό. Δεν είναι καθόλου πολιτική σάτιρα αυτό. Εμείς για παράδειγμα, κάναμε σάτιρα το «Ενώπιος ενωπίω», αλλά παίζαμε οι ίδιοι υποδυόμενοι τον Χαζτζηνικολάου, ή έναν υπουργό και έμπαινε στη διαδικασία της έκθεσης, όλη η ψευτο-ιδεολογία των ανθρώπων. Φτάσαμε σήμερα σε μια εποχή, που όχι μόνο να μην υπάρχει ιδεολογία, αλλά να υπάρχει τόση ισοπέδωση.»

 

«Η ΔΗΜΟΥΛΑ ΚΑΙ Ο …ΚΟΜΜΩΤΗΣ!»

-Έχετε κάποιο παράδειγμα να μας δώσετε;

«Τι να σας πω; Υπήρξε ένα πρωϊνάδικο που άνοιξα για να δω την εξαιρετική Κική Δημουλά. Σας πληροφορώ λοιπόν, ότι με τον ίδιο τρόπο που μιλήσανε για την Κική Δημουλά, μίλησαν μετά και για έναν …κομμωτή! Η Κική Δημουλά δεν ήξερε τον κομμωτή, εγώ είμαι πιο …πρόστυχος, ήξερα τον κομμωτή. Η απόλυτη ισοπέδωση! Έχουν βγει στον αφρό, ως άνθρωποι της Τέχνης, κάποιοι που κάποτε θα ντρεπόμασταν να συνυπήρχαμε!»

-Είχαμε την διακοπή θεατρικής παράστασης του συναδέλφου σας κ. Ζαραλίκου, από κάποια πρόσωπα, όταν ανέβηκαν για το σκοπό αυτό επί σκηνής. Πώς το σχολιάζετε;

«Είναι και αυτό ισοπεδωτικό. Είναι ντροπή! Ντρέπομαι γι αυτό που συνέβη! Ντρέπομαι πραγματικά…»

«ΈΧΟΥΜΕ ΈΛΛΕΙΜΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!»

Μέσα στην πολιτιστική ανομβρία του καιρού της πανδημίας, ο Γιάννης Ζουγανέλης παρουσιάζει ακατάπαυστα νέα τραγούδια και δίσκους, που όμως δεν φτάνουν ούτε καν ως πληροφορία στο ευρύ κοινό.

Ένα από αυτά και το μνημειώδες διπλό οργανικό του cd «GREEK FIGURES» και «MYTHO-POETRY» που διανέμεται από την «International Connections» και περιλαμβάνει 27 κομμάτια σε μουσική και ενορχήστρωση δική του, το οποίο κυκλοφορεί ήδη σε δέκα Πολιτείες της Αμερικής! Δεν είναι δα και μικρό επίτευγμα να εκδίδεται Έλληνας συνθέτης στην Αμερική, επικοινωνώντας την ελληνική κουλτούρα και κυρίως την αρχαιοελληνική σκέψη και φιλοσοφία με τη μουσική του.
Παράλληλα, παρουσίασε και το ηχογράφημα «Βλάχικα» με 13 τραγούδια στο ελληνικό ιδίωμα των Αρειμενίων Βλάχων, ένα πανάρχαιο ιδίωμα της πρωτο-ελληνικής γλώσσας με βάση τη δωρική διάλεκτο και λέξεις από την αιολική την ιωνική και την αττική.

 

Επίσης, συστήνει και νέους καλλιτέχνες, όπως τον Δημήτρη Καρίκη με την συλλογή «Πάμε να ζήσουμε το όνειρο», το cd «Στίγμα» σε στίχους Γιώργου Οικονομέα και με ερμηνευτές τους Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Ισιδώρα Σιδέρη, Αλέξανδρος Ζουγανέλης και τον ίδιο.

Τέλος, το πολυσυλλεκτικό cd «Η ζωή φωνάζει» με 12 τραγούδια και εννέα τραγουδιστές σε στίχους του Πατρινού Γιάννη Μπαγουλή, για τον οποίο σημειώνει ότι «είναι ο συνεχιστής της μεγάλης Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου»! Ανάμεσα στους ερμηνευτές, ο τεράστιος Φίλιππος Νικολάου και οι αξιόλογοι Μιχάλης Ιατρόπουλος, Θοδωρής Ρουμπάνης, Αλέξανδρος Ζουγανέλης, Άρης Σταύρου, Προκόπης Πολίτης, Άγγελος Θεοδωράκης-Παπαγγελίδης, Γιώργος Χατζής και ο ίδιος ο συνθέτης.

 

 

-Πώς γίνεται να παρουσιάζετε τόσο ευρύ φάσμα έργου, αλλά να μην κοινοποιείται το παραμικρό από τα ΜΜΕ;

«Υπάρχουν αντίστοιχοι καλλιτέχνες, που οι οποίοι έχουν δημιουργήσει σε όλες τις τέχνες, αλλά η έκφρασή τους δεν επικοινωνείται, γιατί υπάρχουν φαίνεται στεγανά και στα ραδιόφωνα και αλλού. Υπάρχει τρομερή παθογένεια στην Ελλάδα και ευθυνόμαστε όλοι.

Καταρχήν ο λαός μας, που αγαπώ και ανήκω, δεν διεκδικεί πράγματα που του ανήκουν. Θλίβομαι, όταν οι ίδιοι εμείς οι Έλληνες αυτοαποκαλούμαστε «μικροί», «μίζεροι», λέμε τη χώρα μας μικρή και ότι είναι «ψωροκώσταινα». Έλλειμα πολιτισμού υπάρχει στην επικοινωνία σίγουρα, γιατί δεν είχαμε ποτέ υπουργεία πολιτισμού που να φροντίζουν για το λαό να εκπολιτιστεί. Μικρή χώρα δεν είμαστε. Γιατί έχουμε πρώτα απ’ όλα τεράστιο ειδικό βάρος μέσα στα χρόνια. Τόσες άλλες χώρες στην Ευρώπη, που είναι σαν την Πελοπόννησο σε έκταση, δεν αυτοαποκαλούνται μικρές. Αυτό είναι ενδεικτικό για το πώς αποσπάται η αισθητική. Όταν μιζερεύουμε, δεν ψάχνουμε να βρούμε κάτι αξιόλογο που έχει γράψει κάποιος. Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που είναι στην αφάνεια, ενώ πρέπει να είναι εμφανείς.

Έχουμε σοβαρές ευθύνες για όλα αυτά. Εγώ δεν έλεγα ποτέ «τι μας έκαναν οι άλλοι», γιατί έβαζα πάντοτε τον εαυτό μου μέσα. Είχα δύο αναλφάβητους γονείς, εξαιρετικούς. Ζήσαμε πολύ όμορφα και πλούσια και σε συναισθήματα και σε ύλη. Άνθρωποι που παρήγαγαν έργο μέσα στη λογική της εργατικής τάξης. Έχουμε σοβαρή ευθύνη γιατί κάναμε παιδιά, τα οποία είναι φοιτητές και δεν υπάρχει φοιτητικό κίνημα. Ακόμα και αισθητικό κίνημα δεν υπάρχει…

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News