Επιστρέφουν στην Πάτρα οι «Κάτω απ’ τ’ αστέρια» – Για λίγες παραστάσεις στο θέατρο act

Στην παράσταση, την οποία έγραψε ο Τηλέμαχος Τσαρδάκας και σκηνοθετούν οι Άρτεμις Γρύμπλα, Λίλα Μπακλέση και Κωνσταντίνος Μπιμπής, μεταφερόμαστε στα  τέλη των 80ς, αρχές των 90ς.

Επιστρέφουν

Είναι μία από τις παραστάσεις που έχει αγαπηθεί όσο λίγες άλλες. «Οι κάτω απ’ τ’ αστέρια» του Τηλέμαχου Τσαρδάκα, με τη Λίλα Μπακλέση και τον Κωνσταντίνο Μπιμπή, επιστρέφουν για 4η χρονιά. Αλλά σας έχουμε και άλλα νέα. «Οι κάτω απ’ τ’ αστέρια» επιστρέφουν – επιτέλους – και πάλι στην Πάτρα για λίγες παραστάσεις από στις 14, 15 και 16 Μαρτίου, στο θέατρο act.

Στην παράσταση, την οποία έγραψε ο Τηλέμαχος Τσαρδάκας και σκηνοθετούν οι Άρτεμις Γρύμπλα, Λίλα Μπακλέση και Κωνσταντίνος Μπιμπής, μεταφερόμαστε στα  τέλη των 80ς, αρχές των 90ς. Ελληνική επαρχία, πόλη νησιού. Η Μένια και ο Νικολής πάνε μαζί σχολείο, γίνονται αχώριστοι, ονειρεύονται, κάνουν έρωτα, ερωτεύονται «για πάντα».

Αλλά τα χρόνια περνούν και η πραγματικότητα – όπως συνηθίζει – επιβάλλει τον εαυτό της. Οι δύο ήρωες όμως ποτέ δεν παύουν να σημαδεύουν ο ένας τον άλλο. Παρά τις επιλογές που έχουν κάνει στις ζωές τους, ανάμεσά τους, εξακολουθεί να καίει μια πυρκαγιά άγρια.

Αυτή είναι η τελική αναμέτρηση ενός μεγάλου εγκλωβισμένου έρωτα. Αυτή είναι η συνάντηση που χρωστούσαν ο ένας στον άλλο. Γεμάτη χιούμορ και συγκίνηση, γεμάτη τρυφερότητα και απόρριψη, γεμάτη σύγκρουση και νοσταλγία.

Αυτή είναι η γλυκόπικρη ιστορία των «κάτω απ’ τ’ αστέρια».

Μια ιστορία αγάπης και ενηλικίωσης, για τις πολύ μεγάλες προσδοκίες και την πολύ σκληρή πραγματικότητα, με φόντο τη μικρή κοινωνία της επαρχίας, τις παραλίες του καλοκαιριού και την ξέγνοιαστη εποχή της αθωότητας.

*{ Η είσοδος πραγματοποιείται κατόπιν επίδειξης έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης και πιστοποιητικού ταυτοπροσωπίας (π.χ. ταυτότητα , διαβατήριο κ.ο.κ.)

Έως και 17 ετών η είσοδος επιτρέπεται με την επίδειξη βεβαίωσης αρνητικού self test.

«Παραθερίζουμε στην ίδια παραλία. Αφήνουμε τα πράγματα μας στα βότσαλα και βουτάμε στη θάλασσα. Είμαστε πολλά παιδιά, μεγάλη παρέα, αλλά για μένα υπάρχεις μόνο εσύ. Είμαστε δεκατεσσάρων χρονών. Μπορεί και δεκαπέντε. Καθόμαστε ακριβώς στο σημείο που σκάει το κύμα και μαζεύουμε κοχύλια. Είναι μια ωραία αφορμή για να καθόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο»