Ο πάγκος του κατεργάρη
Ο διευθυντής σύνταξης της “Π” Κωνσταντίνος Μάγνης γράφει…
Νωρίς το πρωί της Παρασκευής. Στέλεχος της δημοτικής αρχής επιδίδεται σε έργο: Πρωτοστατεί στο ξήλωμα ξύλινων πάγκων που είχαν στηθεί από τον Δήμο κατά μήκος της πλαζ, για την εξυπηρέτηση του κοινού. Πράγματι, ήταν μια πρωτότυπη λύση, να μπορείς να διαβάσεις μια εφημερίδα (εντάξει: να χαζέψεις ιστοσελίδες από το τάμπλετ) χωρίς να χρειαστεί να ξαπλώνεις, όπως υποχρεωνόμαστε να κάνουμε στις παραλίες, λες και πήγαμε για μπάνιο έπειτα από αναρρίχηση.
Τι έχει συμβεί; Η Κτηματική Υπηρεσία κήρυξε αυθαίρετη, αν καταλάβαμε καλά, γιατί τα χωροταξικά μας φέρνουν νύστα, μια σειρά των πάγκων. Πιθανότατα προηγήθηκε καταγγελία. Είτε από κάποιον πολύ ευαίσθητο στα ζητήματα του αιγιαλού, ίσως από κάποιον που θεώρησε ότι οι πάγκοι αυξάνουν τις μπίζνες της καντίνας, διότι ο κόσμος έχει πού να απιθώσει σουβλάκια, συνεπώς το βραδάκι η ακτή μετατρέπεται σε ψητοπωλείο, χωρίς η καντίνα να πληρώνει τέλος για τραπεζοκαθίσματα, που δεν είναι δικά της, αλλά τα εκμεταλλεύεται.
Καλά ως εδώ, αν και μας κλωτσάει η ιδέα ότι κοτζάμ Δήμος εγκατέστησε λυόμενα στοιχεία σε ακτή- το διαφήμισε κιόλας με αυτά τα πομπώδη δελτία τύπου όπου εξυμνεί τον μόχθο των εργαζομένων, διότι στον Δήμο όταν κάνεις τη δουλειά σου εξυμνείσαι, και όταν δεν την κάνεις απλά δεν εξυμνείσαι- χωρίς να έχει ελέγξει τη νομιμότητα της εγκατάστασης.
Η κυρίως ουσία είναι άλλη: Η ανισορροπία ανάμεσα σε δύο πτυχές του δημοσίου συμφέροντος και της κοινωφέλειας. Πράγματι, το δημόσιο συμφέρον επιτάσσει να μην πλημμυρίζει από παρεμβάσεις του ανθρώπινου παράγοντα ο αιγιαλός για λόγους αισθητικούς και οικολογικούς. Την ίδια στιγμή όμως ισχύει και η ανάγκη να αξιοποιείται ο δημόσιος χώρος προς τέρψη και άσκηση του πολίτη προσφέροντας στοιχειώδεις υπηρεσίες και ανέσεις στο κοινό. Εν προκειμένω: Ποια ζημιά προκαλούσε μια δεύτερη σειρά πάγκων σε μια παραλία με πολύ μεγάλο εύρος; Παρενοχλούνται χελώνες; Διώκονται φλαμένγκο; Διαταράσσεται η αναπαραγωγή του κέφαλου; Βάλεις δεν βάλεις πάγκους, ο κόσμος θα πάει στην πλαζ. Και θα φέρει λυόμενη καρέκλα από το σπίτι, ξαπλώστρα, ομπρέλα, θερμός, ραδιόφωνα, στρώματα. Τι ακριβώς προστατεύει η Κτηματική; Προστατεύει τον τύπο, θα πεις. Και ο τύπος έχει ουσία όταν πρόκειται για τον νόμο και την αξία του σε μια δημοκρατία. Αλλά καλό είναι να αποφεύγουμε τον σουρεαλισμό, όσο διασκεδαστικός και να είναι.
Η οριοθέτηση της χρήσης των ακτών χρειάζεται μεγαλύτερη ευελιξία. Θα πεις- όλο κάτι λες, κόντρα- ότι αν αφήσουμε την πολιτική να βάλει τα κριτήριά της, κατά παράδοση λαϊκιστικά ή ψηφοθηρικά και στραβοματοειδή, θα πάει η αυθαιρεσία γόνα. Από την άλλη πλευρά, έχουμε προνομιακούς παραλιακούς χώρους και τους εκμεταλλευόμαστε υποτυπωδώς. Οι νέστορες της αυτοδιοίκησης λένε ότι ο έλεγχος των εκτάσεων αυτών πρέπει να περάσει στους δήμους. Η δικαιοδοσία της αυτοδιοικητικής αρχής, νόμιμα εκλεγμένης, επί μιας διοικητικής έκτασης, δεν μπορεί να είναι μερική και σχετική. Εντάξει, να αποφασίζει το κράτος για την παιδεία και την άμυνα. Αλλά να αποφασίζει πού θα τρως το σουβλάκι σου μετά τη βουτιά στο κύμα;
Επιπλέον, τι νόημα έχει να υπερπροστατεύεις την παραλία στο λεγόμενο Καβούρι- έτσι λέγεται η ακτή της πλαζ- και να έχεις πεντακοσαριές τα άτομα στο Ακταίο και στον Καστελόκαμπο;
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
