Οι ασθενείς που ήταν καλά

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

Οι ανακοινώσεις με τα στατιστικά της πανδημίας σου ζαλίζουν το κεφάλι. Είναι επιστημονικά πληρέστατες, με μια πρώτη ματιά. Σαν να κοιτάς το ταμπλό του Ραφάλ, τα αεροπλάνα που έχουν τέτοιο κόστος που όταν τα βλέπεις να πετάνε, είναι σαν να βρίσκεται στον αέρα ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο, και που έτσι και πέσει σε καμιά θάλασσα, λες, Παναγιά μου, γλίτωσε ο πιλότος, ναι, αλλά και να γλίτωνε και το νοσοκομείο δεν θα ήταν και άσχημα. Αλλά λέγαμε για το ταμπλό του Ραφάλ. Το κοιτάς, και δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Να μου πεις, εδώ δεν καταλαβαίνεις τίποτα και από το ταμπλό του αυτοκινήτου σου. Για να μην πούμε για τις επιφάνειες των νέων υπολογιστών.

Αλλά λέγαμε για τα στατιστικά της πανδημίας. Που όμως έχουν μια μικρή σκιούλα, σε μια γωνίτσα. Αναφέρεται πόσοι τοις εκατό επί των διασωληνωμένων είναι  ανεμβολίαστοι ή μη πλήρως εμβολιασμένοι. Οι κατά πολύ περισσότεροι. Και πόσοι τοις εκατό επί των διασωληνωμένων είναι εκείνοι που έχουν συνοδά νοσήματα. Οι κατά πολύ περισσότεροι, αν και συνοδό νόσημα μπορεί να θεωρείται και η τερηδόνα. Αυτό που δεν αναφέρεται είναι πόσοι στους εκατό (18% είναι το σύνολο) των πλήρως εμβολιασμένων που εν τέλει διασωληνώνονται, και κάποιοι από αυτούς δεν θα τα βγάλουν πέρα, έχουν συνοδό νόσημα. Είναι ένα σημαντικό σημείο της εξίσωσης που δεν φωτίζεται. Αυτό που θα μας επέτρεπε να δούμε πόσοι τοις εκατό των πλήρως εμβολιασμένων, που ενώ δεν είναι «μεγάλης ηλικίας» (και οι 70αρηδες τυπικά θεωρούνται τρίτη ηλικία, ενώ πολλοί από αυτούς παίζουν τένις, κολυμπάνε και εργάζονται), εν τέλει την πατάνε από τον κορονοιό, χωρίς να έχουν μια σημαντική πάθηση. Το στοιχείο αυτό θα μας έδειχνε το ποσοστό των εμβολιασμένων που δεν θα τους αγγίξει στα σοβαρά η πανδημία και το ποσοστό που παραμένουν επισφαλείς. Είναι ένας στους δέκα από όσους νοσούν με σοβαρά συμπτώματα; Περισσότεροι ή λιγότεροι; Οσο κι αν το εμβόλιο αποτελεί τη διασφάλιση που δεν είχαμε δύο χρόνια νωρίτερα, αλλά φαίνεται ότι αφήνει πτέρνες αχίλλειες.

Μπορούμε να υποπτευθούμε ότι το στοιχείο αυτό δεν φωτίζεται σκόπιμα: Προκειμένου να μην κλονιστεί η αξιοπιστία των εμβολίων, να μη νιώθουν κώτσοι όσοι εμβολιάστηκαν και να μην πάρουν δικαιώματα και επιχειρήματα οι αρνητές. Αν η υποψία μας είναι βάσιμη, δεν είναι έντιμη αυτή η συσκότιση, επειδή ο εμβολιασμένος, που- έχοντας δώσει καλοπίστως βάση στις εγγυήσεις που δίνονταν τον Δεκέμβριο του 2020- πιστεύει ότι έχει απαλλαγεί από τον εφιάλτη, πιθανότατα παίρνει λιγότερα μέτρα από αυτά που οφείλει να παίρνει για να σιγουρεύει τη σιγουράδα του. Ναι, η Πολιτεία δεν σταματά να υποδεικνύει μέτρα και για τους εμβολιασμένους, αλλά το ξέρουμε όλοι ότι οι εμβολιασμένοι είναι γενικά πιο χαλαρή. Και χειραψίες δίνουν, και μάσκες βγάζουν όταν συναναστρέφονται έναν εμβολιασμένο, και φιλιά ανταλλάσσουν. Η πολιτεία υποχρεούται ηθικά να τους προστατεύσει περισσότερο, και υποχρεούται διπλά, από τη στιγμή που τους υποσχέθηκε με ότι με το εμβόλιο αποκτά ελευθερία, ονόμασε έτσι και το πρόγραμμα, όπως ξέρουμε.

Ελπίζουμε ότι όλες αυτές οι επιφυλάξεις θα χάσουν τη σημασία τους τον άλλο μήνα, και ότι τα κρούσματα θα μειωθούν, και ότι θα βγάλουμε πάλι το κεφάλι από το καταφύγιο. Αλλά επειδή ο κορονοιός πεθαίνει μετά και από την ελπίδα, καταθέτουμε τις επιφυλάξεις ανεπιφυλάκτως. Ετσι κι αλλιώς αποδείχθηκε ότι κανείς μας δεν ξέρει τι ακριβώς γίνεται. Σχεδόν ούτε και ο Γκέιτς.

 

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ