Πάτρα: Τί συμβαίνει και σε Εστίαση – Αναψυχή αναζητούν απεγνωσμένα προσωπικό;

Μια τυχαία συνάντηση έφερε την ερώτηση…

Μια επαναλαμβανόμενη όχληση για αγγελία προκάλεσε την απορία…

Και μετά, κουβέντα στην κουβέντα, βγήκε η είδηση, το ζουμί! Μα τόση πρεμούρα, τέτοια εποχή, για αγγελία με την οποία ζητείται κατά καπνού και επειγόντως προσωπικό;

Κι όμως, εστίαση και ψυχαγωγία έχουν ξεμείνει από προσωπικό! Δεν βρίσκουν. Σε κάποιες περιπτώσεις, κάμποσες, ας ειν’ καλά τα επιδόματα! Αμα παίρνεις τα ίδια είτε δουλεύεις είτε κάθεσαι, η πλειοψηφία θα επιλέξει μάλλον το δεύτερο…

Εχει και φοιτητική εξήγηση το γεγονός!

Και στο φινάλε της κουβέντας, έριξα για επιδόρπιο το πακέτο νέων μέτρων. Αυτό περί αμιγών και μικτών ζωνών. Περί διαχωρισμού εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων.

-Τι συμβαίνει και εστίαση-αναψυχή αναζητούν απεγνωσμένα προσωπικό; Τόση «λειψανδρία» ξαφνικά;

-Συναινείτε στα νέα μέτρα ή τα καταψηφίζετε;

«Πολλά παιδιά που δούλευαν χρόνια στην εστίαση δεν επανήλθαν για δουλειά μετά την καραντίνα. Δεν έχουμε ούτε φοιτητές, που ήταν μια σχεδόν σίγουρη πηγή ανεύρεσης εργαζομένων, έστω και εποχικά. Και αυτό συμβαίνει για πάνω από ένα χρόνο. Με κλειστά πανεπιστήμια, χάσαμε τους φοιτητές.

Επίσης, άνοιξαν φέτος αρκετά καινούργια μαγαζιά και πήραν προσωπικό από τα υπάρχοντα. Αρκετοί εργαζόμενοι είτε πήραν κάτι περισσότερο είτε ήθελαν ν’ αλλάξουν περιβάλλον και βρήκαν άλλη στέγη. Το δικό μας προσωπικό στην εστίαση δεν ήταν ποτέ σταθερό, Αλλοι το κάνουν πρόσκαιρα, ευκαιριακά και αν τους προσφέρει κάποιος καλύτερες αποδοχές, θα φύγουν αμέσως».

«Ενα ακόμα βασικό στοιχείο που συνθέτει αυτή την εικόνα είναι ότι πολλοί νέοι άνθρωποι ψάχνουν τα επιδόματα και αρκούνται σε αυτά. Πολλές θέσεις εργασίας στην εστίαση είναι παρτ τάιμ, μερικής απασχόλησης, οπότε με ένα επίδομα τους έρχεται μία η άλλη οικονομικά και προτιμούν να κάθονται, αφού παίρνουν τα ίδια σχεδόν λεφτά αν δούλευαν.

Θέλω να πιστεύω πως είναι μπόρα και θα περάσει. Ελπίζω πως δεν θα διαρκέσει πολύ. Θα παίξει μεγάλο ρόλο, βεβαίως, η επιδημιολογική εικόνα από τον Σεπτέμβριο και μετά. Τι θα γίνει με την πανδημία. Θα εξαρτηθούν πολλά».

«Για το θέμα των μέτρων τώρα… Δεν είναι δική μας δουλειά να πείσουμε τον κόσμο να πάει να εμβολιαστεί. Είναι δουλειά της Πολιτείας να το κάνει και να το ελέγξει. Ούτε έχουμε εμείς κάποιο λόγο να τσακωθούμε με τους πελάτες μας. Ούτε ελεγκτική Υπηρεσία είμαστε. Δεν μπορεί να προχωρήσει αυτό. Ελπίζω μέχρι τις 15 Ιουλίου να το ξαναδεί η Πολιτεία για να βρει άλλη φόρμουλα. Είναι δυνατόν να κάνει κάθε καταστηματάρχης τον πορτιέρη και να ελέγχει τον πελάτη; Το φαγητό σήμερα είναι διασκέδαση για τον περισσότερο κόσμο, από τις ελάχιστες που έχουν απομείνει. Βγαίνει ο άλλος έξω για φαγητό, λοιπόν, για να διασκεδάσει και θα πάμε εμείς πάνω απ’ το κεφάλι του να του ζητάμε χαρτιά; Θα μεγαλώσει το πρόβλημα αν εφαρμοστεί κάτι τέτοιο, θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Είμαι υπέρ του εμβολιασμού, χωρίς κανένα αστερίσκο, για να είμαστε όλοι υγιείς και ασφαλείς, αλλά δεν μπορούμε να λύσουμε εμείς το πρόβλημα».

* Ο Γιάννης Σταυρόπουλος είναι πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Εστίασης και Αναψυχής Νομού Αχαΐας και πρώην μέλος του ΔΣ  της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εστιατορικών & Συναφών Επαγγελμάτων (ΠΟΕΣΕ).

«Στα νησιά, υπάρχουν από καταστήματα αγγελίες στο διαδίκτυο εδώ και καιρό και αναζητείται προσωπικό. Απεγνωσμένα. Και δεν βρίσκουν. Ούτε στα νησιά. Μάγειρες, σεφ, μπουφέ, σερβιτόρους, ψάχνουν όλες τις ειδικότητες και δεν βρίσκουν. Εχουν βολευτεί με 350 και 400 ευρώ και σκέφτονται …πού να τρέχω τώρα για δύο μήνες δουλειά και να χάσω το επίδομα…

Είναι και με τους φοιτητές ένα θέμα. Ηταν δεξαμενή για μας. Οσοι δούλευαν ήταν ανειδίκευτοι, βέβαια, αλλά βρίσκαμε προσωπικό κι από φοιτητές, κάναμε τη δουλειά μας. Δεν βλέπω λύση άμεσα. Δυστυχώς. Κι επειδή το μαγαζί πρέπει να δουλεύει, παίρνω παιδιά ανειδίκευτα και κάθομαι σιγά-σιγά και τα εκπαιδεύω. Τ’ ακούμε μερικές φορές απ’ τους πελάτες, γιατί είναι ανυπόμονοι, αλλά τι να κάνουμε…».

«Αυτό που πάει να γίνει με τα νέα μέτρα είναι φοβερό, απίστευτο. Είναι δυνατόν να κάνουμε διαχωρισμό ανθρώπων με τέτοιο τρόπο; Απ’ τη μια βάζουμε τους ηλίθιους κι απ’ την άλλη τους σωστούς; Είναι δυνατόν; Εκεί φτάσαμε; Αυτό είναι αντισυνταγματικό, έπρεπε ήδη να έχει παρέμβει εισαγγελέας. Εδώ λέμε να γίνουμε ένα, να ‘μαστε όλοι αγαπημένοι και την ίδια στιγμή πάνε κάποιοι να μας βάλουν να σκοτωθούμε; Ξέρετε τι γίνεται στο φέισμπουκ; Κατά χιλιάδες μπαίνουν μέσα οι υπεύθυνοι των καταστημάτων και λένε ότι εμείς δεν θα κάνουμε κανένα διαχωρισμό. Ολοι οι πελάτες ελεύθεροι και ίσοι. Θα ψάχνουμε εμείς τα δεδομένα καθενός; Θα κάνουμε εμείς τον αστυφύλακα; Ποτέ…».

*Ο Κώστας Συμβουλόπουλος είναι μάνατζερ στο μπιτς μπαρ ρέστοραντ «Ελέφαντας» στον Καστελλόκαμπο.