Συγκλονιστικό ντοκουμέντο

Ο Νικόλαος Ζαχαριάδης είναι καθηγητής θεολόγος– συγγραφέας (Πράσινο Πύργου Ηλείας)

Με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974, το μήνα Ιούλιο, οι Τούρκοι απέδειξαν, για άλλη μία φορά, ότι τα βασικά χαρακτηριστικά τους, του δικού τους πολιτισμού, είναι η βαρβαρότητα, η ιεροσυλία και ο θρησκευτικός φανατισμός.

Κακοποιήσεις, βιασμοί και εν ψυχρώ δολοφονίας Ελληνοκυπρίων και Ελλήνων κάθε φύλου και ηλικίας, συστηματικές καταστροφές, λεηλασίες χριστιανικών χώρων λατρείας και νεκροταφείων, είναι μερικές από τις βάρβαρες πράξεις των οπαδών του Ισλάμ που προκαλούν αποτροπιασμό και αγανάκτηση σε κάθε πολιτισμένο άνθρωπο. Ερωτώ. Μέχρι πότε άραγε η Τουρκία, θα παραβιάζει τους κανονισμούς του ΟΗΕ και γενικά τους διεθνείς κανόνες και τα «πολιτισμένα» και τα «χριστιανικά» Ευρωπαϊκά κράτη Προτεστάντες-Παπικοί, θα δείχνουν ανοχή απέναντι της;

Το κάτωθι συγκλονιστικό ντοκουμέντο, καθηλώνει τους οπαδούς του Ισλάμ ότι ζει Κύριος ο Θεός των Ορθοδόξων Χριστιανών. «Πάντα ισχύων εν τω ενδυναμούντι με Χριστό» (Απ. Παύλος).

Καλοκαίρι του έτους 1974. Τα τουρκικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Κύπρο σκορπώντας τον τρόμο και τον θάνατο. Στη Μόρφου, από πλευράς Κυπρίων Χριστιανών, συνέβη κάτι που σοκάρισε ακόμα και τους Τούρκους!

Τούρκοι στρατιώτες έπιασαν αιχμαλώτους δεκαπέντε Ελληνοκύπριους, ανάμεσά τους και έναν δάσκαλο. Τους έφεραν στο σπίτι του δασκάλου, που είχε μία αυλή με κληματαριά (που μόλις είχε αναδειχθεί με φάρμακο-δηλητήριο) και ίσκιωνε την αυλή.

Τους έστησαν στον τοίχο, απέξω στην αυλή, κάτω από την κληματαριά, περιμένοντας εναγωνίως τον Τούρκο αξιωματικό να έρθει να διατάξει «πυρ».

Απερίγραπτες στιγμές! Θρήνος! Κλαυθμός! Οδυρμός!

Ο Τούρκος αξιωματικός έμπαινε στην αυλή, έτοιμος να διατάξει «πυρ». Σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε προς τα πάνω, προς την κληματαριά, (που υπενθυμίζουμε ότι μόλις είχε ραντίστε με φάρμακο-δηλητήριο) και ζήλεψε τα σταφύλια. Απλωσε το χέρι του, έκοψε ένα σταφύλι, παρατείνοντας έτσι την αγωνία των μελλοθανάτων.
Καθώς θα έτρωγε το σταφύλι, (γεμάτο από δηλητήριο!!) πετάχτηκε ο δάσκαλος, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού και έβγαλε μία φωνή–κραυγή, (στον δήμιο του!):

-Αδερφέ μου! Μην το τρως! Προχθές ταράτσα με φάρμακο που ήταν δηλητήριο! Θα πεθάνεις!! Μην το τρως!

Ο Τούρκος αξιωματικός έμεινε άναυδος! Πέταξε το σταφύλι, και όλος απορία τον ρώτησε:

– Καλά, δεν βλέπεις, πως σε λίγο θα δώσω διαταγή να σας σκοτώσουν; Και εσύ αντί να με εκδικηθείς, πας να σώσεις τη ζωή μου; Τι σου ήρθε να με παρακαλάς να μην το φάω;

Και ο καλόκαρδος δάσκαλος του εξήγησε με αξιοθαύμαστη για τις στιγμές ειρήνη και γαλήνη:

– Ο Χριστός, που πιστεύουμε, μας λέει να αγαπούμε τους εχθρούς μας και για να τους ευεργετούμε. Αν δεν το έκανα αυτό, θα καταφρονούσα την εντολή Του. Και δεν θέλω, τώρα, που φεύγω από τον κόσμο αυτό και θα παρουσιαστώ μπροστά Του, να φέρω στην ψυχή μου μία τέτοια βαριά αμαρτία.

Ο αξιωματικός συγκλονίζεται εκ νέου! Γυρίζει προς τους στρατιώτες, που περίμεναν το «πυρ» και τους λέει σοκαρισμένος:

– Αν έβρισκα έναν τέτοιο Τούρκο, θα έδινα ακόμα και τη ζωή μου! Μαζέψτε τα όπλα σας και αφήστε τους ελεύθερους όλους!

Και σώθηκαν άπαντες από βέβαιο θάνατο!

Ο ανεξίκακος Κύριος, βλέποντας την ανεξικακία αυτού του Κύπριου δασκάλου, έκανε το θαύμα του!

Συγκλονιστικό! Τρομερό! Αξιοπερίεργο!

«Αληθεύοντες εν αγάπη» (Εφες. κεφάλαιο 1ο στίχος 15.)
Μέγας Αντώνιος «Κάνε το καλό σε εκείνον, που σε αδικεί και θα έχεις φίλο το Θεό». (Συμβουλές κεφάλαιο 165 Φιλοκαλία Α’)

Ζήτω ο αδούλωτος Κυπριακός Ελληνισμός.