Τατιάνα Δήμου: Εχω πάθος ζωντανό για κάθε έργο

Πώς θυμάστε τον εαυτό σας παιδί;

Κλασικό παιδί της Αθήνας.. Μεγάλωσα σε ένα διαμέρισμα στην Καλλιθέα διαβάζοντας βιβλία και σχεδιάζοντας. Πολλές από τις παιδικές μου μνήμες ξυπνούν μέσα σε αυτή την εικόνα. Σαν χαρακτήρας μάλλον ήμουν όπως είμαι και τώρα! Δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι αλλάζουμε με τα χρόνια, αλλά σίγουρα έχουμε τη δυνατότητα να εξελισσόμαστε..

Με την αρχιτεκτονική ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος;

Δεν θα το έλεγα… Στην αρχή είχα συνδέσει τη δημιουργικότητά μου με τη ζωγραφική, στη συνέχεια κατάλαβα πως η αρχιτεκτονική είναι ο τρόπος που μπορώ να διατυπώνω πιο εύστοχα την αισθητική μου. Εμπεριέχει τη συνθετική σκέψη σε μία πιο κοινωνική έκφανση από ό,τι ένα έργο τέχνης.

Βρεθήκατε για σπουδές στην Πάτρα, όπου και μείνατε. Τι σας κράτησε εδώ και πώς ήταν τα πράγματα σε έναν τόσο απαιτητικό χώρο και δη σε τόπο μη γενέθλιο;

Ναι, στην Πάτρα ήρθα για σπουδές, πιστεύοντας πως ήταν ένα μεταβατικό στάδιο της ζωής μου και ενώ ποτέ δεν σκέφτηκα τη μονιμότητα, αυτό προέκυψε αβίαστα.
Σημαντικό ρόλο μάλλον έπαιξε, πως εργάστηκα ως αρχιτέκτονας από πολύ νωρίς στην πόλη, πριν καλά-καλά ολοκληρώσω τις σπουδές μου. Ξένη δεν ένιωσα ποτέ στην Πάτρα, αντίθετα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα την πόλη και τους ανθρώπους της, όπως και εκείνοι εμένα. Ετσι απλά δεν έφυγα ποτέ γιατί η πόλη αγκάλιασε τόσο εμένα όσο και το έργο μου.

Στο αρχιτεκτονικό σας γραφείο έχετε μόνο συνεργάτιδες. Η επιλογή σας οφείλεται στο ότι…

Αγαπάω πολύ τις γυναίκες και πιστεύω στο ταλέντο και τη δυναμική τους! Σε έναν τόσο ανδροκρατούμενο χώρο όπως ο δικός μας, θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να στηρίξουμε τη γυναικεία σκέψη και δημιουργικότητα. Παρόλο που στις σχολές αρχιτεκτονικής τα κορίτσια είναι περισσότερα από τα αγόρια, στον επαγγελματικό στίβο, δυστυχώς δεν υπάρχει η αντίστοιχη εξέλιξη. Φιλοδοξώ το γραφείο μας να αποτελέσει εξαίρεση στον χώρο και να προσφέρει ίσες ευκαιρίες και ένα φιλικό περιβάλλον για τις γυναίκες και τις ανάγκες τους.

Τι σας εμπνέει σε κάθε χώρο που σχεδιάζετε και τι απαιτήσεις έχετε από τον εαυτό σας;

Για έναν αρχιτέκτονα τα πάντα μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση. Είμαστε συνέχεια σε εγρήγορση και αντλούμε εικόνες από οτιδήποτε στην καθημερινότητά μας.Τα κυρίαρχα στοιχεία που λαμβάνω υπ’ όψιν όταν σχεδιάζω είναι ο τόπος, ο χρόνος και ο άνθρωπος. Μέσα από μία διαδικασία αφαίρεσης, που είναι χαρακτηριστική στο έργο μου, επιδιώκω να καταλήγω σε μία πολύ δημιουργική και ενδιαφέρουσα ιστορία.

Οσον αφορά στην απαίτηση που έχω από τον εαυτό μου, θα έλεγα πως είναι να κρατώ το πάθος μου ζωντανό για κάθε έργο ξεχωριστά. Να μην επαναλαμβάνομαι και να μην συμβιβάζομαι με το μέτριο. Νομίζω όμως ότι όλοι οι δημιουργικοί άνθρωποι έχουν παρόμοιες αγωνίες. Κατά τη γνώμη μου, δεν μπορείς να εξελιχθείς διαφορετικά..

Στην Πάτρα έχετε παραγάγει κοινωνικό έργο, δημιουργώντας χώρους, αφιλοκερδώς. Ποια «ανάγκη» σας υπαγόρευσε αυτή την ωραία πρωτοβουλία;

Ναι, σωστά. Είναι μια προσπάθεια που κάνουμε τα τελευταία χρόνια με πολλή χαρά. Θεωρώ την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο ύψιστο αγαθό. Κατά την γνώμη μου, ο καθένας, σύμφωνα με τις δυνατότητές του, οφείλει να ανταποδίδει ένα κομμάτι ευγνωμοσύνης όσων λαμβάνει. Επειδή νιώθω ισορροπημένη με αυτό το περίσσευμα, προσπαθώ τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο να το ανταποδίδω.

Ολόφρεσκη δημιουργία σας, ο χώρος όπου συγκατοικείτε επαγγελματικά με τον σύντροφό σας εικαστικό Κλεομένη Κωστόπουλο. Τι σημαίνει για εσάς αυτή η συμπόρευση;

Είναι ένα όραμα που είχαμε εδώ και καιρό. Ενας χώρος στην Πάτρα όπου θα φιλοξενεί την σύγχρονη ελληνική δημιουργία από όποιον τομέα και αν προέρχεται αυτή: Την Αρχιτεκτονική, τα Εικαστικά ή το Design.

Υπάρχει τέτοια ποσότητα και ποιότητα καλλιτεχνικής δημιουργίας τα τελευταία χρόνια η οποία δεν έχει χώρους να παρουσιαστεί – ειδικά στην περιφέρεια της Ελλάδας. Η αγάπη μας για αυτή την ιδέα ήταν και η κινητήριος δύναμη στο εγχείρημά μας.

Ο Κλεομένης, φυσικά, έχει αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση και επιμέλεια του χώρου, ποιος άλλωστε θα ήταν ιδανικότερος. Η συμπόρευση αυτή ήταν ένα φυσικό ακόλουθο της βαθιάς εκτίμησης που τρέφουμε ο ένας για το έργο του άλλου.

Πώς «ακούσατε», αλήθεια, το μήνυμα του διαφημιστικού σποτ για το Συνέδριο Γονιμότητας που προκάλεσε τόσο θόρυβο;

Το συγκεκριμένο concept ήταν αναμφισβήτητα ακαλαίσθητο και άστοχο -όπως και ολόκληρη η «τοποθέτηση» του συνεδρίου. Ηταν θετική εξέλιξη πως αναβλήθηκε.

Διανύουμε το 2021 και νομίζω πως οφείλουμε να δείξουμε την αυτονόητη ευαισθησία μας σε πολλές ομάδες συνανθρώπων μας που βάλλονται είτε σε θεσμικό, είτε σε κοινωνικό επίπεδο. Διαπράττονται καθημερινά «μικρά εγκλήματα» και νομίζω πως είμαστε η γενιά που μπορεί να καταφέρει την εξάλειψη αυτών των αδικιών.