24 χρόνια από τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας – Ο ρόλος της εκκλησίας των Πατρών και η ελληνοσερβική φιλία – ΦΩΤΟ

Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος

Πόλεμος στην καρδιά της Ευρώπης το 2023, πόλεμος στην καρδιά της Γηραιάς Ηπείρου και το 1999, με τα θύματα και τότε και τώρα να είναι χιλιάδες.

Κι αν στις μέρες μας είναι κάπως ξεκάθαρα τα πράγματα για το ποιος ευθύνεται για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και τον κίνδυνο ανάφλεξης ενός Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου, για τους… ανθρωπιστικούς (όπως ονομάστηκαν τότε) βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Σερβία στα τέλη της 10ετίας των ΄90ς, οι απόψεις εξακολουθούν να διίστανται.

Σε κάθε περίπτωση, η «Operation Noble Anvil» (όπως είχε ονομαστεί από τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου η στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας) αφενός έθεσε παγκόσμια ζητήματα για το ποιοι και πότε έχουν δικαίωμα να παρεμβαίνουν στα εσωτερικά θέματα ξένων χωρών κι αφετέρου άναψε νέες φωτιές στα Βαλκάνια, φωτιές που σιγοκαίνε μέχρι τις μέρες μας και δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να αναζωπυρωθούν.

Ο πόλεμος ξεκίνησε με αφορμή τη δολοφονία 45 Κοσοβάρων Αλβανών στη σφαγή του Ράτσακ τον Ιανουάριο του 1999, όταν το ΝΑΤΟ αποφάσισε ότι η σύγκρουση στην περιοχή μπορούσε να διευθετηθεί μόνο με μια στρατιωτική ειρηνευτική δύναμη για να περιορίσει τη βία και από τις δύο πλευρές. Η (τότε) Γιουγκοσλαβία αρνήθηκε να υπογράψει τις Συμφωνίες του Ραμπουγιέ και κάπως έτσι το ΝΑΤΟ έριξε… φωτιά από τον ουρανό!

Ο Σύλλογος Ελληνοσερβικής Φιλίας, η δράση του π. Ερμόλαου Μασσαρά και η τιμή από τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως και Σερβίας

Ο π. Ερμόλαος Μασσαρας σε εκδήλωση στο Πατριαρχείο της Σερβίας

Η στήριξη της Πάτρας και ιδιαίτερα της Εκκλησίας της περιοχής μας προς τους ομόδοξους λαούς της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας του 1999, ήταν άμεση.

Οι σχέσεις αδελφοσύνης, άλλωστε, ανάμεσα στους δύο λαούς με την κοινή θρησκευτική κληρονομιά, προϋπήρχαν από πολύ παλιά. Ενδυνάμωσαν στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913 και συνεχίστηκαν με τη γενικευμένη αλληλεγγύη της ελληνικής κοινωνίας τόσο στον εμφύλιο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας στις αρχές της 10ετίας του ΄90, όσο και στους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς του 1999.

Πρόσωπο-κλειδί σε αυτήν την προσπάθεια στήριξης του δοκιμαζόμενου σερβικού λαού ήταν ο π. Ερμόλαος Μασσαράς, θεολόγος και προϊστάμενος του ιερού ναού της Αγίας Σοφίας της Πάτρας, ο οποίος ρίχθηκε στην πρώτη γραμμή. Με πρωτοβουλία, μάλιστα, του π. Ερμόλαου και με τη συνεργασία ενοριτών, συστήθηκε στην Πάτρα ο «Σύλλογος Ελληνοσερβικής Φιλίας Αχαΐας-Ναυπακτίας» με έμβλημα την Αγία Σοφία και τον Αγιο Σάββα, πρώτο Αρχιεπίσκοπο της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ο π. Ερμόλαος και μέλη του Συλλόγου Ελληνοσερβικής Φιλίας σε συγκέντρωση στήριξης

Η έμπρακτη εκδήλωση αγάπης προς τους Σέρβους αδερφούς ξεκίνησε το 1993 με την αποστολή στη Νις (Ναϊσό) δύο νταλικών με τρόφιμα και φάρμακα, για να ακολουθήσουν πολλές ακόμη αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά και κατασκηνώσεις, φιλοξενίες ορφανών παιδιών από τον πόλεμο, κ.λπ. Μάλιστα, στον π. Ερμόλαο απονεμήθηκε το παράσημο του Αποστόλου Παύλου από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας στις 11 Μαΐου 2005, ενώ τιμήθηκε τόσο από το Πατριαρχείο Σερβίας και τη σερβική κυβέρνηση όσο και από τον ίδιον τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος τον παρασημοφόρησε με τον Τίμιο Σταυρό στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.

Ο π. Παναγιώτης Θωμάς, ο π. Ερμόλαος Μασσαράς και ο πρίγκηπας της Σερβίας Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς

Οι Συμφωνίες του Ραμπουγιέ, τις οποίες αρνήθηκε να υπογράψει η Γιουγκοσλαβία, απαιτούσαν την υπάρξη 30.000 ειρηνευτικών στρατεύματων του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο, ένα ελεύθερο δικαίωμα διέλευσης για τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ στο γιουγκοσλαβικό έδαφος, το δικαίωμα χρήσης τοπικών δρόμων, λιμανιών, σιδηροδρόμων και αεροδρομίων χωρίς πληρωμή και επίταγμα δημόσιων εγκαταστάσεων για δωρεάν χρήση.

Οι εχθροπραξίες διήρκεσαν 2,5 μήνες και ολοκληρώθηκαν με τη Συμφωνία του Κουμάνοβο. Το Κοσσυφοπέδιο τέθηκε υπό τον κυβερνητικό έλεγχο της Αποστολής Προσωρινής Διοίκησης των Ηνωμένων Εθνών στο Κοσσυφοπέδιο και τη στρατιωτική προστασία της Δύναμης του Κοσσυφοπεδίου (KFOR). Ο 15μηνος πόλεμος είχε αφήσει πίσω του χιλιάδες αμάχους νεκρούς και από τις δύο πλευρές και πάνω από ένα εκατομμύριο εκτοπισμένους.

Οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου ξεκίνησαν την πρώτη εξέγερση κατά του Βελιγραδίου, όταν ιδρύθηκε ο Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσσυφοπεδίου το 1996. Ενοπλες συγκρούσεις μεταξύ των δύο πλευρών ξέσπασαν στις αρχές του 1998. Στις 15 Οκτωβρίου υπογράφηκε εκεχειρία με τη διευκόλυνση του ΝΑΤΟ, αλλά και οι δύο πλευρές την έσπασαν δύο μήνες αργότερα και οι μάχες ξανάρχισαν.

Ανάμεσα στα θύματα του πολέμου ήταν και τρεις Κινέζοι δημοσιογράφοι από τον βομβαρδισμό της κινεζικής πρεσβείας στο Βελιγράδι από τις ΗΠΑ!

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω