Κωνσταντίνος Μάγνης

Η δολοφονία του Αλκη στη Χαριλάου προκάλεσε κύματα καταδίκης της βίας ανά τη χώρα, με τα παιδιά του σχολείου να γίνονται πρωταγωνιστές και δέκτες εκδηλώσεων απόρριψης του χουλιγκανισμού και των ποικιλότροπων ωμοτήτων. Πράγματι, αύριο στη θέση του Αλκη μπορεί να είναι οποιοσδήποτε έφηβος ή ωριμότερος, οπαδός ομάδας ή κόμματος, ή απλός φορέας μιας ανεπιθύμητης ιδιότητας, δημοκράτης ή αλλοδαπός, έγχρωμος ή σεξουαλικά «διαφορετικός», ψηλός ή κοντός. Συνεπώς, να φράξουμε όλοι μαζί τον δρόμο στους βίαιους. Καλή ιδέα. Αλλά ποιος μπορεί να βρει τον μηχανισμό που κάνει τον βίαιο βίαιο και να το αποτρέψει; Εδώ σας θέλουμε. Τουλάχιστον ας μιλήσουμε για ένα ενδιάμεσο στάδιο. Να πάψουμε να σιγοντάρουμε τη βιαιότητα των βίαιων, αν τυχαίνει να μοιραζόμαστε την ίδια αθλητική προτίμηση ή να βρισκόμαστε στην ίδια μεριά του ποταμού. Αυτό είναι το πεδίο στο οποίο έχουμε αποτύχει, γιατί δεν συναισθανόμαστε την συνευθύνη.