Σεισμός στην Ελασσόνα: Ο κίνδυνος δεν πέρασε λένε οι σεισμολόγοι

Απόλυτα επιφυλακτικοί για την εξέλιξη του σεισμικού φαινομένου στη Θεσσαλία είναι οι ειδικοί επιστήμονες μετά τον σεισμό των 5,9 Ρίχτερ στην Ελασσόνα, καθώς ακόμα και γι΄ αυτούς αποτέλεσε έκπληξη η δεύτερη ισχυρή δόνηση, η οποία έπληξε την περιοχή επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση των κατοίκων και αποτελώντας μια δεύτερη μεγάλη πρόκληση για τα ήδη ταλαιπωρημένα κτίρια της περιοχής καθώς προκάλεσε ακόμα και την αποκόλληση βράχου από τα Μετέωρα.

Σεισμολόγοι και γεωλόγοι καλούνται αυτά τα κρίσιμα 24ωρα να απαντήσουν σε ένα βασικό ερώτημα, εάν η δεύτερη δόνηση ήταν μετασεισμός ή αποτελούσε ένα δεύτερο κύριο σεισμό, ο οποίος θα έχει την παράλληλη δική του μετασεισμική ακολουθία.

Παπαδόπουλος: Πλούσια η μετασεισμική ακολουθία
Για τον διευθυντή Ερευνών Σεισμολογίας στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο και υπεύθυνο του Εθνικού Κέντρου Προειδοποίησης για τσουνάμι, Γεράσιμο Παπαδόπουλο, ο κίνδυνος στην περιοχή δεν έχει περάσει και κατά συνέπεια συστήνει επαγρύπνηση. Προειδοποιεί ότι θα υπάρξει πλούσια μετασεισμική ακολουθία, η οποία θα διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς όμως να αποκλείει με δηλώσεις του στο ethnos.gr, την ενεργοποίηση και άλλων εντελώς διαφορετικών ρηγμάτων στην περιοχή της Θεσσαλίας: «Η δεύτερη δόνηση ανέτρεψε πλήρως τα δεδομένα που εξετάσαμε στον πρώτο σεισμό. Πλέον, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο ενεργοποίησης και άλλων ρηγμάτων στην περιοχή παρά το γεγονός ότι πρόκειται μάλλον για μία μικρή πιθανότητα αφού οι δύο σεισμοί εκτιμούμε πως έχουν εκμηδενίσει την ενέργεια στο συγκεκριμένο σημείο. Ωστόσο, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε πλέον την αθροιστική επίδραση των σεισμών» εξηγεί.

Προσθέτει, μάλιστα, ότι η βόρεια Θεσσαλία είχε «ησυχάσει» από μεγάλους σεισμούς τους τελευταίους δύο αιώνες με τους σεισμολόγους να αναμένουν ένα φαινόμενο ήδη από τη δεκαετία του ΄90 εν αντιθέσει με τη νότια Θεσσαλία, η οποία είχε σεισμική δραστηριότητα τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄80. Αυτού του είδους τα μεγάλα «σεισμικά κενά» είναι γνώριμα στην περιοχή, αλλά λόγω της συχνότητας επανάληψης των δύο αιώνων προκαλούν συχνά μια «χαλάρωση» στον πληθυσμό.

Σύμφωνα με τον ίδιο, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σπάνιο φαινόμενο, αυτό του σεισμικού ζεύγους. Οπως επισημαίνει, οι δύο μεγάλοι σεισμοί στη Θεσσαλία βάσει των τελικών μετρήσεων του Γερμανικού Γεωφυσικού Κέντρου έχουν ίδιο μέγεθος, δηλαδή 6,3 σύμφωνα με τις τελικές μετρήσεις, ενώ έχουν και παρόμοιο μηχανισμό γένεσης, δηλαδή τρόπο μετακίνησης στο ρήγμα. Αυτό σημαίνει ότι μάλλον προήλθαν από το ίδιο ρήγμα αλλά από διαφορετικά τμήματά του. Από το ανατολικό τμήμα ο πρώτος και από το δυτικό ο δεύτερος, ο οποίος έχει επίκεντρο στα βορειοδυτικά του πρώτου.