Η πιο «fun to watch» ομάδα της Basket League στο δρόμο του Προμηθέα

Μια ημέρα απέμεινε από τη μεγάλη μάχη που θα δώσει ο Προμηθέας στη Λάρισα, σε ένα παιχνίδι που θα κρίνει την τελική κατάταξη στην κανονική σεζόν της Basket League και ο σπουδαστής αθλητικής δημοσιογραφίας του ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360 Πάτρας Αντώνης Παναγόπουλος μοιράστηκε μερικές σκέψεις μαζί μας.

Basket League Ο σπουδαστής αθλητικής δημοσιογραφίας του ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360 Πάτρας Αντώνης Παναγόπουλος

Ο Προμηθέας εκστρατεύει αύριο στη Λάρισα για τον «τελικό» που θα κρίνει την 5η θέση στην κανονική διάρκεια της Basket League και ο σπουδαστής αθλητικής δημοσιογραφίας του ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360 Αντώνης Παναγόπουλος έκανε μια ενδοσκόπηση του αντιπάλου της ομάδας του Μάκη Γιατρά. Ιδού όλα όσα μας έστειλε ως pre-game:

«Ήταν 18 Δεκεμβρίου 2021, όταν η Λάρισα ερχόταν στο κλειστό της Περιβόλας για να παίξει έναν πρόωρο…τελικό παραμονής, όπως έλεγαν τότε πολλοί, με αντίπαλο τον Απόλλωνα. Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στον βαθμολογικό πίνακα, θα παραξενευτεί, εάν δεν θυμάται την πορεία που έχει διαγράψει η ομάδα της Θεσσαλίας. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πως τα τέλη του προηγούμενου έτους, η Λάρισα ερχόταν να παίξει στην Πάτρα ως ουραγός (χωρίς να προσμετράται η αφαίρεση βαθμών του Ηρακλή), με ρεκόρ 1-7. Η ως τότε πορεία της δεν προμήνυε σε καμία περίπτωση ότι θα σωζόταν τόσο εύκολα, πόσο μάλλον ότι θα έμπαινε και στα Play Offs, έχοντας βλέψεις, ακόμα και για μια θέση στην εξάδα. Παρόλα ταύτα, μέσα σε λιγότερους από πέντε μήνες, άλλαξαν ριζικά τα πράγματα για το συγκρότημα του Φώτη Τακιανού.

Το παιχνίδι – κλειδί, το «σημείο μηδέν», εάν προτιμάτε, για την ομάδα του «κάμπου» ήταν ακριβώς εκείνη η αναμέτρηση, ένα Σαββατιάτικο απόγευμα στην Περιβόλα. Παρακολουθώντας αυτό που παρουσίασε στο παρκέ ο Φώτης Τακιανός, το διάβασμα του παιχνιδιού, τον τρόπο με τον οποίο αφόπλισε τα ατού των «μελανόλευκων» (Δίπλαρο, Τσαλμπούρη), δεν μπορούσα να διανοηθώ πως αυτή η ομάδα υπάρχει τρόπος να κινδυνέψει. Ήταν σαν να έχει γυρίσει ένας διακόπτης και να βλέπαμε μια διαφορετική ομάδα, σε σχέση με τα πρώτα οχτώ ματς της σεζόν. Τι άλλαξε; Η έλευση του Φώτη Τακιανού μπορεί να μην ενθουσίασε πολλούς, ίσως να μην θεωρήθηκε κίνηση από το πάνω ράφι, όμως ο Έλληνας τεχνικός δούλεψε σκληρά και ως τώρα έχει παρουσιάσει μια από τις καλύτερες δουλειές της καριέρας του. Με την έλευσή του, όταν οι «Θεσσαλοί» παρέπαιαν αγωνιστικά, το πρώτο πράγμα που έκανε, ήταν να δώσει χρόνο στην ομάδα του, να αξιολογήσει το υλικό του, να δουλέψει με αυτό, να δει τι χρειάζεται και να προβεί στις απαραίτητες προσθαφαιρέσεις. Εν προκειμένω, οι Moody και Maric ήταν οι…game changers, αυτοί που άλλαξαν το ρου της φετινής σεζόν. Δύο ακρογωνιαίοι λίθοι, ο ένας ανέλαβε να σουλουπώσει την προβληματική περιφερειακή γραμμή, ο άλλος να δώσει λύσεις στη front line, δίπλα στον πολύ τίμιο Krubally, συνθέτοντας ένα πολύ λειτουργικό δίδυμο στη γραμμή των ψηλών. Ο Κροάτης, ένας πανύψηλος center με καλά τελειώματα, ποικιλία στις κινήσεις και εξαιρετική αντίληψη στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη, την ώρα που ο Krubally είναι ένας πολύ αθλητικός παίκτης, εξαιρετικός αμυντικός, δεινός ριμπάουντερ, αλλά πιο…ατσούμπαλος στην τελική προσπάθεια. Ήρθε ο ένας να συμπληρώσει τα κενά του άλλου και η Λάρισα έλυσε…διά παντός το πρόβλημα στο «5». Όσο για τον Moody, ο βραχύσωμος Αμερικανός combo guard, ήρθε για να προσθέσει σχεδόν 15 πόντους, 5 ασίστ και 4 ριμπάουντ, συν την τρομερή ενέργεια που καταθέτει στο παρκέ, την ηρεμία να προσδίδει στο χειρισμό της μπάλας και την πολύ καλή του προσωπική άμυνα, όντως ιδιαίτερα…aggressive και «βραχνάς» για κάθε αντίπαλο περιφερειακό. Θα λέγαμε πως ο Τακιανός πέτυχε…φλέβα χρυσού και στις δύο περιπτώσεις, αν συνυπολογίσει κανείς και το χαμηλό κόστος των κινήσεων αυτών.

Πώς μεταφράστηκε η μεταμόρφωση αυτή σε αποτελέσματα; Από το 1-7 στο 10-12 (9 νίκες σε 14 ματς), με τους «Θεσσαλούς» να έχουν χάσει σε αυτό το διάστημα μόνο από Παναθηναϊκό (δύο φορές), Ολυμπιακό, καθώς και σε Ρόδο και Αλεξάνδρειο. Με λίγα λόγια, αναλογικά και με τον άσχημο Α’ γύρο, στο δεύτερο μισό έχουν αγγίξει το τέλειο. Και μάλιστα, παρά την πολύ άνετη παραμονή τους (κάτι που πέρυσι εξασφάλισαν μετά κόπων και βασάνων, μια αγωνιστική πριν το φινάλε), η χρονιά δεν έχει τελειώσει για αυτούς. Θα τους δούμε και στα Play Offs. Και μάλιστα, αν κάνουν το 2×2, τερματίζουν 5οι ή 6οι και αποφεύγουν τους δύο «αιωνίους», συνεπώς ο δρόμος για κάτι ακόμα σπουδαιότερο στην πορεία είναι ορθάνοιχτος. Η Λάρισα, με την πάροδο του χρόνου, πέραν των νεοφερμένων έβγαλε κι άλλους πρωταγωνιστές (Hudson, Καράμπελας, Τσαϊρέλης, Παπαντωνίου), έχοντας δημιουργήσει μια δεξαμενή παικτών, οι οποίοι έχουν κάνει το λεγόμενο «overachieving» και ανάλογα με τις συνθήκες ενός παιχνιδιού, μπορεί να παίρνει πράγματα από αρκετούς εξ αυτών, επενδύοντας στον πλουραλισμό, ο οποίος προέκυψε από την εξαιρετική δουλειά και τη χημεία που δημιουργήθηκε, όσο κι αν κάτι τέτοιο στην αρχή της σεζόν έμοιαζε αδύνατο.

Ο Προμηθέας με τη σειρά του πηγαίνει στη Λάρισα, με τα δεδομένα να είναι ξεκάθαρα. Κερδίζει, τερματίζει 5ος, χωρίς να τον ενδιαφέρει τι θα γίνει στην τελευταία αγωνιστική (που δεν αγωνίζεται καθώς έχει ρεπό) και περιμένει την ΑΕΚ, με μειονέκτημα έδρας στα Play Offs. Όσο δύσκολο κι αν είναι, βάσει της πολύ καλής εικόνας των Θεσσαλών, αυτός είναι ο στόχος και είναι το καλύτερο που μπορούν να προσδοκούν οι Πατρινοί. Ποιότητα σίγουρα υπάρχει, σε ένα ρόστερ με τεράστιες δυνατότητες, το θέμα είναι μετά από τόσες απουσίες και τόσα «μπες- βγες», σε τι κατάσταση θα παρουσιαστούν οι παίκτες των «Αχαιών», οι οποίοι από τη μία θα παρουσιαστούν πιο πλήρεις από ποτέ, μετά τον Φεβρουάριο που ξεκίνησε μια…άνευ προηγουμένου γκίνια, από την άλλη όμως βλέποντας πολλούς παίκτες να επιστρέφουν σε αυτή την κομβική στιγμή, δεν είναι δεδομένο πως θα βρουν άμεσα την απαραίτητη χημεία. Όπως και να έχει, όλα τα παραπάνω δεδομένα, δημιουργούν ένα «εκρηκτικό» κοκτέιλ, λίγο πριν από ένα παιχνίδι – ορόσημο, που θα κρίνει πάρα πολλά για την τελική έκβαση της σεζόν του Προμηθέα».