Πάτρα: Η Κινηματογραφική Λέσχη μας παρουσιάζει την ταινία «Οι πέντε διάβολοι» τη Δευτέρα 20 Μαρτίου

Καθώς ένας απαγορευμένος έρωτας συναντά μια ιστορία ενηλικίωσης, ένα οικογενειακό δράμα μετατρέπεται ευρηματικά σε μια τόσο επώδυνη όσο και τρυφερή ονειρική φαντασία.

Πάτρα

Με την ταινία της Λεά Μισιούς, “Οι πέντε διάβολοι” συνεχίζεται τη Δευτέρα 20 Μαρτίου το πρόγραμμα της Κινηματογραφικής Λέσχης Πάτρας, στα Option Cinemas, με δύο προβολές στις 7 το απόγευμα και στις 9.30 το βράδυ.

Καθώς ένας απαγορευμένος έρωτας συναντά μια ιστορία ενηλικίωσης, ένα οικογενειακό δράμα μετατρέπεται ευρηματικά σε μια τόσο επώδυνη όσο και τρυφερή ονειρική φαντασία.

Όπως αναφέρει ο Χρήστος Μήτσης: “Μετά την «Ava», η Λεά Μισιούς στρέφει το γοητευτικό αν και συγκεχυμένο βλέμμα της στη μητρότητα και τα καταπιεσμένα συναισθήματα, με φόντο ένα παραμυθένιο ορεινό χωριό και υπερφυσικές ικανότητες που πατούν στη γη. Πρεμιέρα στο Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών στις Κάννες.

Σεναριογράφος σπουδαίων Γάλλων σκηνοθετών (“Τα Φαντάσματα του Ισμαήλ” του Αρνό Ντεπλεσάν, “Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα” του Ζακ Οντιάρ, “Stars at Noon” της Κλερ Ντενί), η 33χρονη Λεά Μεσιούς περνάει τώρα για δεύτερη φορά πίσω από την κάμερα για να αφηγηθεί, μετά την “Ava” (2017), μια ακόμα ιστορία θηλυκής ενηλικίωσης. Αυτήν της Βικί, η οποία μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη μαζί με τη μητέρα της, η οποία δουλεύει στην τοπική δημοτική πισίνα, και τον πυροσβέστη πατέρα της. Παιδί μεικτού γάμου, γίνεται αντικείμενο χλευασμού από τους συμμαθητές της, στους οποίους δεν αποκαλύπτει το μαγικό χάρισμά της.

Η Βικί μπορεί να αναγνωρίσει τη μυρωδιά οποιουδήποτε αντικειμένου ή προσώπου, της αρέσει μάλιστα να τις αναπαράγει και να τις διατηρεί σε γυάλινα δοχεία. Το ίδιο θα κάνει και με αυτήν της Ζουλιά, αδελφή του πατέρα της η οποία θα έρθει να μείνει στο σπίτι τους, ξυπνώντας επώδυνες οικογενειακές μνήμες που όλοι είχαν επιμελώς απωθήσει.

Περιγράφοντας την καθημερινότητα ενός επαρχιακού μικρόκοσμου, η Μισιούς ζωντανεύει μια τακτοποιημένη κοινωνική πραγματικότητα με αδιόρατες ρωγμές. Η επιστροφή ενός βίαιου, τραυματικού παρελθόντος θα τις ανοίξει για τα καλά, καλώντας αυτούς που προσπάθησαν να τις… σοβατίσουν όπως όπως να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Τη μάχη τους με τις επιθυμίες τους και τα συλλογικά ταμπού, τα καταπιεσμένα πάθη και τον πανίσχυρο κομφορμισμό που τους περιβάλλει η Μισιούς την περιγράφει μέσα από τα μάτια της Βικί, δίνοντάς της το χαρακτήρα ονειρικής φαντασίας. Οι μυρωδιές γίνονται για την ανήσυχη μικρή ο δρόμος προς την ενστικτώδη κατανόηση ενός ακατανόητου, απειλητικού κόσμου (αυτού των ενηλίκων) στον οποίο εισέρχεται σαν ταξιδιώτης στο χρόνο. Αυτά που βλέπει, και βλέπουμε, είναι αληθινά; Είναι μήπως αποκλειστικά προϊόντα ζωηρής ανήλικης φαντασίας; Και πως αυτή η τελευταία “ερμηνεύει” δυσνόητες, περίπλοκες, ενήλικες έννοιες; Η Μισιούς και το παραμυθένιο, λιγάκι εκβιαστικό φινάλε της έχουν μερικές απαντήσεις – κάποιες προβλέψιμες, μερικές συγκινητικά τρυφερές και άλλες τους σκοτεινά αποκαλυπτικές”.