Πάτρα: Η αντιδήμαρχος Βίβιαν Σαμούρη σε ημερίδα για τον παιδικό υπερσιτισμό – ΦΩΤΟ
Τι ανέφερε στην ομιλία της.
Η Αντιδήμαρχος Υγείας και Πρόνοιας, Βίβιαν Σαμούρη, παραβρέθηκε σήμερα εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής, στο Συνέδριο με θέμα: «Παιδικός υπερσιτισμός, η αόρατη πανδημία», που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο χώρο των Παλαιών Σφαγείων, από το Ινστιτούτο Μελετών και Ερευνών Δυτικής Ελλάδος – Ι.Μ.Ε.Δ.Ε., με στόχο την πληροφόρηση του κοινού και ιδιαίτερα των γονέων και του κοινωνικού τους περιβάλλοντος, για τον υπερσιτισμό (παιδική παχυσαρκία) ως σύγχρονης πανδημίας και αίτιο πολλών άλλων νόσων.
Στην ομιλία της η Αντιδήμαρχος, ανέφερε τα εξής:
«Το σημερινό συνέδριο, έχει ιδιαίτερη αξία, διότι επιχειρεί, πρωτίστως να θέσει στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης ένα από τα επίμονα, δυσεπίλυτα προβλήματα υγείας, με επιδημικές διαστάσεις.
Είναι γνωστό, πως ο παιδικός και, κατ’ επέκταση, ο εφηβικός υπερσιτισμός αποτελεί, εδώ και δεκαετίες, μια μάστιγα, προκύπτουσα από την επικυριαρχία του δυτικού διατροφικού μοντέλου, ακόμη και στις χώρες που γέννησαν τη λεγόμενη μεσογειακή διατροφή, στις οποίες συγκαταλέγεται και η Ελλάδα.
Όπως, δε, θα μας εξηγήσουν, λεπτομερειακώς, οι εξειδικευμένοι συνομιλητές του συνεδρίου, η δυτικοποίηση των διατροφικών συνηθειών, συνεπάγεται τη μείωση πρόσληψης φυτικών ινών και την αύξηση επεξεργασμένων υδατανθράκων, καθώς και την αλλαγή της σύνθεσης του προσλαμβανόμενου λίπους.
Μάλιστα, το υπερβάλλον σωματικό λίπος, είναι αυτό που ορίζει την παχυσαρκία κι όχι το σωματικό βάρος.
Φυσικά, η παιδική και η εφηβική παχυσαρκία, μπορεί να μην διασυνδέεται ευθέως με τον τρόπο διατροφής, αλλά να είναι αποτέλεσμα γενετικών παραγόντων, όπως η κληρονομικότητα (με εκτιμώμενες πιθανότητες 40 έως 70%) ή σπάνιων ασθενειών, όπως για παράδειγμα μια ενδοκρινική διαταραχή.
Δεδομένων τούτων, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα πολυσύνθετο πρόβλημα, η λύση του οποίου έχει προφανώς τη μορφή του κατεπείγοντος, αλλά δυστυχώς δεν υφίσταται μια θεραπεία, υιοθετώντας μία και μόνο απλή προσέγγιση. Κι αυτό επαληθεύεται εύκολα, εκ του γεγονότος ότι πολλές από τις τρέχουσες πρακτικές αντιμετώπισης σε μεγάλο βαθμό αποτυγχάνουν και ιδίως αυτές που έχουν αποσπασματικό χαρακτήρα, αγνοώντας πως σε αρκετά περιστατικά, είναι επιτακτική η ανάγκη να προηγηθεί διάγνωση των υπηρεσιών της δημόσιας υγείας και της κλινικής ιατρικής.
Ωστόσο, ένα πράγμα είναι βέβαιο: Ηπρόληψη και κυρίως η έγκαιρη παρέμβαση, είναι οι μόνες εφικτές επιλογές για την αντιμετώπιση του παλιρροιακού κύματος της παιδικής και εφηβικής παχυσαρκίας.
Πρέπει, δε, να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη προληπτικού χαρακτήρα στρατηγικών, καθώς η παχυσαρκία στην παιδική και εφηβική ηλικία συνδέεται με ένα εύρος ψυχοκοινωνικών και ιατρικών επιπλοκών, που είναι είτε άμεσες είτε μακροπρόθεσμες.
Σε ό,τι αφορά τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις, τα ευρήματα σύγχρονων μελετών έδειξαν ότι το σωματικό βάρος παιδιών και εφήβων σχετίζεται άρρηκτα με τις πρώτες κοινωνικές σχέσεις, τις εμπειρίες που αποκτούν στο σχολείο, την ψυχοκοινωνική υγεία και τις μελλοντικές προσδοκίες των παιδιών. Στα προαναφερθέντα θα προσθέσουμε και τις ανεπιθύμητες κοινωνικές συμπεριφορές και πρακτικές, που βιώνουν τα παχύσαρκα παιδιά.
Κάτι που συνδέεται άρρηκτα, με ποικίλες μορφές κατάθλιψης που καταγράφονται σ’ αυτήν την κατηγορία εφήβων, οι οποίες συνδέονται και με την έλλειψη εκπλήρωσης των ιδανικών αναλογιών, που απορρέουν από την ευρύτερη σύγχρονη κουλτούρα.
Οφείλουμε, όμως, να δώσουμε και τη δέουσα προσοχή και στις ιατρικές επιπλοκές, καθότι, σύμφωνα πάντα με τις τρέχουσες μελέτες, τα υπέρβαρα παιδιά είναι πιθανόν να διατηρηθούν παχύσαρκα και στην ενήλικη ζωή και να αναπτύξουν ασθένειες όπως διαβήτη και καρδιαγγειακά νοσήματα σε νεότερη ηλικία. Επιπλέον η παιδική παχυσαρκία συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου και ανικανότητα στην ενήλικη ζωή.
Προτάσσοντας, καταληκτικά, την πρόληψη, εν είδει μονόδρομου, οφείλουμε να αναδείξουμε και το διαχρονικό έλλειμμα συγκροτημένης ενημέρωσης επί του θέματος από την Πολιτεία, τις απτές αδυναμίες του δημόσιου συστήματος εκπαίδευσης και υγείας, διεκδικώντας παράλληλα την ενίσχυση των δυο αυτών βασικών πυλώνων του κοινωνικού Κράτους, από τους οποίους εξαρτώνται σε μεγάλο ποσοστό οι ευάλωτες κοινωνικά ομάδες.
Και αναφέρομαι σ’ αυτήν την καθοριστική παράμετρο, καθώς όλες οι έρευνες, τόσο εντός των τειχών της χώρας όσο και σε ευρωπαϊκή κλίμακα, συγκλίνουν στο εύρημα πως ο επιπολασμός του υπερβάλλοντος βάρους και η παχυσαρκία στους μαθητές σχολικής ηλικίας, σχετίζονται άρρηκτα με τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες.
Κύριοι μάλιστα παράγοντες, που επηρεάζουν την ποιότητα διατροφής των παιδιών και των εφήβων, περιλαμβάνουν το επίπεδο εκπαίδευσης των γονέων και το οικογενειακό εισόδημα.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, παιδιά και έφηβοι που ανήκουν σε οικογένειες χαμηλού εισοδήματος ή μορφωτικού επιπέδου, έχουν 50% περισσότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκα, σε σχέση με παιδιά που προέρχονται από υψηλότερα κοινωνικά στρώματα.
Κλείνοντας, καθίσταται σαφές πως πρέπει όλοι να συνδυαστούμε, Πολιτεία, Τοπική Αυτοδιοίκηση, οικογένειες, σχολικά περιβάλλοντα και, κυρίως, ειδικοί επιστήμονες, ούτως ώστε να χαραχτεί στοχευμένη στρατηγική αντιμετώπισης αυτού του μείζονος προβλήματος. Θωρακίζοντας τα παιδιά μας, φωτίζουμε το μέλλον».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
