Αλέκος Φασιανός: Η συνέντευξή του στην «Π» – Η σχέση του με την Πάτρα

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Ηταν Αύγουστος του 2007, όταν ο μεγάλος Ελληνας ζωγράφος Αλέκος Φασιανός, είχε μιλήσει αποκλειστικά στον υπογράφοντα την παρούσα στήλη, για λογαριασμό της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

Σε εκείνη τη συνέντευξη, είχε υπερασπιστεί με πάθος τη νεολαία, δήλωνε ότι η τέχνη δεν αλλάζει τον κόσμο και υποστήριζε ότι με τον χρωστήρα του παράγει μόνος του πολιτική!

Ο Αλέκος Φασιανός είναι αλήθεια ότι δεν ήταν λαλίστατος, δεν υιοθετούσε τις κωδικοποιημένες συμπεριφορές ευγενείας και χρησιμοποιούσε ένα αψιμυθίωτο λόγο που εξαιτίας του ίσως κάποιος να τον παρεξηγούσε.

Ομως ο λόγος του έβριθε από ουσία και φιλοσοφικές ανησυχίες. Γιατί πίσω από τις λέξεις του, πρόβαλλε η αγωνία ενός ανθρώπου να ανακατέψει με τα πινέλα του τον βυθό της ψυχής του, σπάζοντας τη συμβατική κλεψύδρα του χρόνου.

Τιμώντας τη μνήμη του Αλέκου Φασιανού, αναδημοσιεύουμε ένα μέρος εκείνης της αποκλειστικής συνέντευξής του στην «Π».

Ποια είναι η γνώμη σας για τη νέα γενιά, που είναι παιδιά των υπολογιστών, του διαδικτύου και της τηλεόρασης;

Η νεολαία είναι πάρα πολύ καλή. Συμβαδίζει πάντοτε με τον περιβάλλοντα χώρο και με όλα τα πράγματα που υπάρχουν. Η νεολαία εντάσσεται πάντοτε σε αυτό που ζει. Οπως και εμείς οι καλλιτέχνες έχουμε ενταχθεί σε μία άλλη πραγματικότητα. Είναι φυσικό αυτό. Δεν διαμαρτύρομαι εναντίον της νεολαίας.

Δεν ενστερνίζεστε δηλαδή κάποιους που καταλογίζουν στους νέους ανθρώπους απουσία συναισθήματος;

Οχι καθόλου. Αλλοι βρίζουν τη νεολαία. Εγώ βρίσκω πολύ φυσικό και μου αρέσει που με τον δικό τους τρόπο θα δημιουργήσουν το μέλλον.

Θα αναλαμβάνατε ποτέ πολιτική θέση με αντικείμενο την τέχνη, αν σας πρότειναν κάτι τέτοιο;

Εγώ αισθάνομαι μόνος μου πάντα, γιατί εγώ ο ίδιος μπορώ να κάνω μια πολιτική με αυτό που κάνω. Με την τέχνη μου. Να κάνω κάτι που δεν ξέρω δεν υπάρχει κανένας λόγος. Για μένα πολιτική είναι αυτή που κάνει ο καθένας από μόνος του και να μην έχει κανέναν άλλον ανάγκη να τον κατευθύνει. Είναι δύσκολο ένας άνθρωπος να πραγματοποιήσει τα όνειρα όλων των ανθρώπων. Καθένας πρέπει ο ίδιος να προσπαθεί να πραγματοποιεί αυτό που θέλει, γιατί έτσι μπορεί να φθάσει κάπου, που να μην έχει ανάγκη κανέναν.

«Η ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ»

Η τέχνη τελικά μπορεί να αλλάξει τον κόσμο;

Η τέχνη δεν αλλάζει τον κόσμο! Προσθέτει απλά ένα καινούργιο δίδαγμα. Οι αλλαγές συντελούνται από άλλα γεγονότα. Για παράδειγμα από έναν πόλεμο. Η τέχνη πάντα ήταν για να απαλύνει τον πόνο των ανθρώπων.

Αποτυπώνεται η ζωή σας μέσα από τα έργα σας;

Οχι δεν αποτυπώνεται. Γιατί αν αποτυπωνόταν δεν θα έκανα τέχνη. Αλλωστε κάθε ζωή συμβαδίζει με την πραγματικότητα. Εξαρτάται βέβαια για ποια ζωή μιλάμε: Για την προηγούμενη, για την επόμενη, ή για την τωρινή, της στιγμής;

Είστε υπέρ ή κατά της μαζικής αναπαραγωγής έργων τέχνης, μέσω μεταξοτυπιών ή αντικειμένων καθημερινής χρήσης;

Να γίνεται αυτό. Και έργα του Πικάσο και του Γκρέκο βρίσκονται σε βιβλία, σε αφίσες και αλλού. Δεν με ενοχλεί καθόλου εμένα αυτό. Αντιθέτως, είναι σπουδαίο πράγμα να μπορεί να διαδίδεται η εικόνα. Εγώ δεν είμαι από αυτούς που τους ενοχλεί.

Αναθεωρείτε το έργο σας μέσα από τις γνώμες των κριτικών ή του κόσμου;

Δε νομίζω. Γιατί αυτό είναι για τους κακούς καλλιτέχνες. Που δεν πιστεύουν σε τίποτα. Γιατί να αναθεωρήσω; Εγώ ψάχνω να βρω ένα πράγμα σε όλη μου τη ζωή και θα το αναθεωρήσω; Πώς θα το ξαναβρώ πάλι;

Στον κόσμο του άκρατου υλισμού, της ταχύτητας και της τεχνολογίας, η παραδοσιακή μορφή της ζωγραφικής κινδυνεύει;

Εγώ πιστεύω ότι πάντοτε υπήρχε τεχνολογία, ακόμα και στην προϊστορική εποχή. Οταν ανάβανε την φωτιά τρίβοντας τα ξύλα, τεχνολογία δεν ήταν και αυτή; Δεν με εκπλήσσει, ούτε με φοβίζει η τεχνολογία. Ζω με την τεχνολογία, όπως οι περισσότεροι ζούσαν παλιά. Οταν δηλαδή ανακαλύφθηκαν τα κανόνια, βγήκαν οι ζωγράφοι να φτιάχνουν κανόνια; H τέχνη είναι ίδια πάντα. Η τεχνολογία έχει σχέση με τις καθημερινές ανάγκες μας.

«ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ»

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα που πετύχατε μέσω της ζωγραφικής;

Εχω καταφέρει να αποκαλύπτω σιγά-σιγά τον εαυτό μου. Αυτό που ζητούσα πάντοτε. Ψάχνω την πραγματικότητα. Ο ουρανός φαίνεται γαλάζιος, αλλά στην πραγματικότητα είναι μαύρος. Η πραγματικότητα λοιπόν είναι διαφορετική. Ολα τα πράγματα είναι συμβατά. Σαν ένα θεατρικό σκηνικό. Αλλά μας αρέσει αυτό. Ισως άμα καταλάβουμε την πραγματικότητα θα είναι τραγική η αλήθεια. Τα παραμύθια και οι μύθοι μας αναπτερώνουν.

Εχετε περιχαρακωθεί στον εαυτό σας. Γιατί;

Και βέβαια, γιατί από εκεί αντλείς την δύναμή σου. Τι να τα κάνω εγώ τα κυκλώματα; Καλά είμαι έτσι που είμαι. Δεν έχω ανάγκη τα κυκλώματα. Ισως τα χρειάζονται οι αδύναμοι.

Ισως κάποιος, διαβάζοντας αυτές τις δηλώσεις σας, σας κατηγορήσει για έπαρση. Τι θα του απαντούσατε;

Δεν έχω έπαρση καθόλου. Σαρκασμό έχω ίσως. Δεν έχω ανάγκη να έχω έπαρση. Δεν είμαι ψεύτικος. Οι ψεύτικοι έχουν έπαρση. Ξέρω τι είμαι. Αμα δεν ξέρεις αυτό που είσαι, τότε θέλεις να γίνεις κάτι άλλο, κάτι ψεύτικο.

ΤΑΚΗΣ ΖΕΡΒΑΣ: «ΕΝΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!»

Ο Πατρινός γκαλερίστας Τάκης Ζέρβας, που στη φωτογραφία εικονίζεται με τον ζωγράφο στο ατελιέ του στο Πεντάγωνο, ήταν αυτός που τον είχε φέρει το 2007 στην Πάτρα για να εκθέσει τα έργα του. Είχε στενή συνεργασία μαζί του και θυμάται: «Ηταν ολιγόλογος, δωρικός, πολύ σπουδαίος άνθρωπος! Σεμνός και ανθρώπινος, χωρίς όμως να αναπτύσσει πολλές οικειότητες. Είχε πάθος με την τέχνη, την οποία υπερασπιζόταν με την ίδια τη στάση του!».

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω