Χρυσόστομος: Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας για τις αμβλώσεις και τις δηλώσεις για βιασμό γυναικών

Αντίθετος με τις δηλώσεις του Μητροπολίτη Δωδώνης Χρυσόστομου ότι «δεν κάθεται μια γυναίκα να βιάζεται χωρίς να το θέλει» τάχθηκε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας, Χρυσόστομος.

Μητροπολίτης

Αντίθετος με τις δηλώσεις του Μητροπολίτη Δωδώνης Χρυσόστομου ότι «δεν κάθεται μια γυναίκα να βιάζεται χωρίς να το θέλει» τάχθηκε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας, Χρυσόστομος.

«Με καμία μορφή βίας, με οποιοδήποτε τρόπο και αν εμφανίζεται μέσα στην κοινωνία, δεν μπορεί να είναι αποδεκτή. Και όταν κάποιος βιάζεται δεν μπορούμε να λέμε ότι συμμετέχει. Ο σεβασμιώτατος Δωδώνης εξέφρασε προσωπικές θέσεις που η επίσημη Εκκλησία δεν έκανε δεκτές» είπε στον ΣΚΑΪ.

Ο Μητροπολίτης χαρακτήρισε φονικές τις αμβλώσεις. «Η Εκκλησία θεωρεί διαχρονικά τις αμβλώσεις φονικές πράξεις. Δεν μιλάμε για τις αμβλώσεις που προκαλούνται από κάποια ασθένεια, αλλά για εκείνες που προσπαθούν οι γυναίκες να απαλλαγούν από αυτό που κυοφορείται μέσα της και εξαιτίας της σχέσης του με την μητέρα και τον πατέρα, έχει κι αυτό δικαιώματα στη ζωή» είπε.

«Δεν είναι θέμα της Εκκλησίας επειδή το κράτος δεν επιλύει»
Αναφερόμενος στο πώς μπορεί το κράτος να βοηθήσει όσες οικογένειες δεν μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους είπε: «Δεν είναι θέμα της Εκκλησίας επειδή το κράτος δεν επιλύει. Επειδή η Εκκλησία βλέπει προς τα κάτω και σέβεται την ανθρώπινη ζωή και το ανθρώπινο πρόσωπο, γι’ αυτό δεν μπορεί να υιοθετήσει ποτέ η εκκλησία την άμβλωση», τόνισε ο κ. Χρυσόστομος.

Για το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση, ο μητροπολίτης ανέφερε ότι δεν υπάρχει δικαίωμα στον άνθρωπο και ελευθερία χωρίς όριο. «Είναι η άμβλωση τρόπος επίλυσης κοινωνικών προβλημάτων; Υπάρχει κοινωνία χωρίς όρια; Τότε φτάνουμε στην ασυδοσία. Και το όριο δεν είναι το πώς αντιλαμβάνομαι εγώ τη ζωή μου ή το σώμα μου ατομικά. Το όριο είναι πώς αποδέχομαι τον άλλον δίπλα μου. Και το κυοφορούμενο έμβρυο είναι ζωή, δεν είναι πράγμα», τόνισε.

Πρόσθεσε ακόμη ότι η Εκκλησία τοποθετείται για «κάθε θέμα αφορά την ανθρώπινη ύπαρξη, δεν είναι απλά ένας οργανισμός που παράγει κοινωνική πρόνοια. Η Εκκλησία έρχεται να διαμορφώσει πρότυπα και μοντέλα κοινωνίας και γι’ αυτό πρέπει να έχει λόγο. Ανεξάρτητα από το αν για κάποιους είναι αποδεκτός αυτός ο λόγος ή μη αποδεκτός».