Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας: Aκυρώσεις που πληθαίνουν, δικαιολογίες που δεν πείθουν
Οι ακυρώσεις στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας έχουν αρχίσει να γίνονται κανόνας. Από τον «Άμλετ» και την «Ανδρομάχη» μέχρι τη μουσική παράσταση με τους Queen και δύο έργα του ερασιτεχνικού θεάτρου, η αυλαία δεν ανεβαίνει, και τα ερωτήματα για την οργάνωση πληθαίνουν.
Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι το φετινό πρόγραμμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας μοιάζει να καταρρέει. Δύο παραστάσεις στο θερινό θέατρο, «Μόνος με τον Άμλετ» και «Ανδρομάχη», χάθηκαν πριν καν παιχτούν. Το ίδιο και η μουσική παραγωγή «The Music of Queen Live» που επρόκειτο να παρουσιαστεί εκεί. Σαν να μην έφταναν αυτά, ακυρώθηκαν και δύο παραστάσεις του ερασιτεχνικού θεάτρου στο Θεατράκι της Κρήνης: «Μαύρες Πλερέζες» και «Στην υγειά του Μακαρίτη».
Οι τρεις μεγάλες παραγωγές επρόκειτο να παρουσιαστούν στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο, αλλά οι ανακοινώσεις της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού περιορίστηκαν σε γενικόλογες αιτιολογίες: «τεχνικά προβλήματα» για τις δύο και «αίτημα της παραγωγής» για την τρίτη. Τίποτα περισσότερο. Αντίστοιχα, στο Θεατράκι της Κρήνης ακυρώθηκαν και οι δύο παραστάσεις του ερασιτεχνικού θεάτρου, προκαλώντας απορία και δυσαρέσκεια στο κοινό. Όλοι μπορούν να καταλάβουν πως κάτι δεν πάει καλά. Γιατί είναι πρωτοφανές να ακυρώνονται έργα του ερασιτεχνικού θεάτρου και είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι όλες αυτές οι περιπτώσεις εξηγούνται με τόσο γενικόλογες ατάκες.
Η πραγματικότητα, όπως μαθαίνουμε, είναι λίγο διαφορετική. Σύμφωνα με πληροφορίες, αρκετές από τις παραγωγές είχαν αποστείλει από νωρίς αναλυτικές τεχνικές προδιαγραφές, ζητώντας να διασφαλιστεί πως ο χώρος μπορεί να υποστηρίξει τις ανάγκες τους. Οι απαντήσεις που έλαβαν ήταν καθησυχαστικές: όλα ήταν «εντάξει». Όταν όμως οι υπεύθυνοι των παραγωγών έφτασαν στην Πάτρα, διαπίστωσαν πως οι συνθήκες απείχαν πολύ από αυτά που τους είχαν υποσχεθεί. Έτσι οδηγήθηκαν στην απόφαση να ακυρώσουν οι ίδιοι την παρουσίασή τους, θεωρώντας αδύνατο να σταθούν επί σκηνής με όρους κατώτερους από αυτούς που είχαν συμφωνηθεί. Και καλά έκαναν. Γιατί κανείς δεν μπορεί να εκτεθεί με μισές λύσεις.
Κι όμως, στην ανακοίνωση όλα αυτά σκεπάζονται με το «τεχνικά προβλήματα». Ένας όρος που βολεύει, αλλά δεν εξηγεί τίποτα. Αντίθετα, αφήνει πίσω του μια αίσθηση προχειρότητας και κακών χειρισμών. Βέβαια, εδώ δεν μιλάμε απλώς για «τεχνικά προβλήματα», αλλά για ελλείψεις που ήταν γνωστές από την αρχή. Και όταν αυτές βαφτίζονται με έναν ουδέτερο όρο, χωρίς καμία περαιτέρω εξήγηση, το αποτέλεσμα είναι να χάνεται η εμπιστοσύνη. Το κοινό που αγοράζει εισιτήρια, οι άνθρωποι του θεάτρου που προετοιμάζονται μήνες, οι ερασιτεχνικές ομάδες που δίνουν την ψυχή τους, όλοι βρίσκονται μπροστά σε κλειστές πόρτες και μια φράση που σκεπάζει τα πάντα.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλο και περισσότεροι Πατρινοί προτιμούν να πάνε στο Αίγιο, στο ανοικτό θέατρο «Γιώργος Παππάς», για να δουν παραστάσεις που γίνονται χωρίς… απρόοπτα. Η σύγκριση πληγώνει την πόλη, αλλά είναι πραγματική.
Η μόνη διέξοδος που φαίνεται στον ορίζοντα είναι το Ρωμαϊκό Ωδείο, όταν ολοκληρωθεί. Μέχρι τότε, το φεστιβάλ μοιάζει να παλεύει με κενά, ακυρώσεις και «τεχνικά προβλήματα» που καταντούν πια μόνιμη επωδός.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
