Δημοτικές εκλογές: Τι σημαίνουν για την Ελλάδα;

Αλέξανδρος Ιτιμούδης

Οι πρόσφατες τουρκικές περιφερειακές εκλογές στην Τουρκία ανέδειξαν ως μεγάλο νικητή τον Ιμάμογλου έναντι του Ερντογάν, προκαλώντας την πρώτη μεγάλη ήττα του δεύτερου μετά από αρκετά χρόνια. Πολλοί υποστηρίζουν πως αυτό θα αποτελέσει την απαρχή της πτώσης του Ερντογάν, ο οποίος αργά αλλά σταθερά θα περιέλθει σε μία κατάσταση αποδρομής.

Παρόλα αυτά η Ελλάδα θα πρέπει να εστιάσει όχι στο τακτικό επίπεδο των εκλογών στη γειτονική χώρα, αλλά στον στρατηγικό αντίκτυπο μίας πιθανής αλλαγής εξουσίας τα επόμενα χρόνια μετά την αποχώρηση του Ερντογάν.

Το αποτέλεσμα επομένως των εκλογών πρέπει να ειδωθεί μέσα από το πρίσμα κάποιων βασικών σταθερών που ισχύουν για την Τουρκία:
Το πρώτο είναι πως ο κόσμος έδειξε τη δυσαρέσκειά του απέναντι στην οικονομική πολιτική του Ερντογάν, ελέω του υψηλού πληθωρισμού, όμως η ψήφος του αποτέλεσε ψήφο διαμαρτυρίας και δυσαρέσκειας για το εσωτερικό και μόνο. Η εξωτερική πολιτική αποτελεί κάτι το ξεχωριστό για τον μέσο Τούρκο. Το εσωτερικό μέτωπο αποτελεί άλλη παράμετρο του τουρκικού κράτους με διαφορετικές δυναμικές που ερμηνεύονται βάση ιστορίας και πολιτισμού.

Το δεύτερο είναι πως αναδύεται η διαχρονική σύγκρουση του κοσμικού και θρησκευτικού στοιχείου. Το κοσμικό υποστηρίζεται διαχρονικά από τον στρατό και το θρησκευτικό από τους ισλαμιστές. Εδώ και κάποια χρόνια το θρησκευτικό έχει αναλάβει τα ηνία και προσπαθεί τελευταία να επεκταθεί και στον στρατό της Τουρκίας. Η κοινωνία δεν είναι έξω από αυτό και ενίοτε δίνει στήριξη είτε στο ένα είτε στο άλλο σκέλος, πάντοτε όμως βρίσκεται σε διαρκή ώσμωση και με τα δύο στοιχεία.

Το τρίτο που πρέπει να έχουμε στον νου είναι πως το παρακράτος της Τουρκίας αποτελεί τον βασικό ενορχηστρωτή της πολιτικής ζωής και εν πολλοίς κάθε ηγέτης της Τουρκίας δίνει λογαριασμό και διαπλέκεται με τους ανθρώπους που το συνιστούν, προκειμένου να διατηρείται η ισορροπία ελέω της ευθραυστότητας που διέπει το τουρκικό κράτος. Ο Ιμάμογλου δεν θα αποτελέσει εξαίρεση, παρά το διαφορετικό στυλ και αισθητική που τον ξεχωρίζει από τον Ερντογάν.

Το συμπέρασμα είναι πως η Τουρκία δεν αλλάζει στάση μέσω της σταδιακής ανάδειξης του Ιμάμογλου, παρά μόνο στυλ. Οι Τούρκοι διαχρονικά επιδεικνύουν τρομερή συνέπεια στους γεωστρατηγικούς στόχους τους, καθώς λαμβάνουν υπόψη τόσο τη γεωγραφία τους όσο και τις κοινωνικές δυναμικές της κοινωνίας που διοικούν. Επομένως υπάρχει σύμπλευση απόλυτη απέναντι στην Ελλάδα, και μάλιστα πολλές φορές η κοινωνική δυσαρέσκεια εξάγεται μέσω της επιθετικότητας.

Από τη στιγμή που η Τουρκία αποτελεί ένα μωσαϊκό εθνοτήτων είναι αναπόφευκτο πως τέτοιες παλινδρομήσεις θα υπάρχουν κατά διαστήματα, όμως εφόσον το κράτος κατέχει τα ηνία και καθοδηγεί εν πολλοίς το πολιτικό σύστημα, το να πιστεύουν ορισμένοι εδώ στην Ελλάδα πως θα υπάρξει στροφή 180 μοιρών αποτελεί ολέθριο σφάλμα και υποδηλώνει άγνοια ερμηνείας της Τουρκίας, η οποία δεν ερμηνεύεται με τα πολιτικά και διεθνολογικά εργαλεία της σύγχρονης Δύσης.

* Ο Αλέξανδρος Ιτιμούδης είναι γεωπολιτικός αναλυτής.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω