RGC 2021 – Ενα δίκτυο ασφαλείας εν μέσω υγειονομικής κρίσης

ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, πρώην υπουργός Υγείας): «Ο δημόσιος διάλογος για τις πολιτικές υγείας και τη διαχείριση της πανδημίας είναι επίκαιρος και ευεργετικός προκειμένου να υπάρξει η μέγιστη δυνατή πολιτική και κοινωνική συναίνεση. Θεωρώ ότι η συνολική αποτίμηση για την αντιμετώπιση της πανδημίας πρέπει να γίνει, δεν νομίζω ότι έχει γίνει έως τώρα μια σοβαρή προσπάθεια και αξιολογώντας και αποτιμώντας όλα τα δεδομένα, ανοσολογικά και άλλα, καθώς και τους σκληρούς δείκτες, αυτό είναι προβληματικό.

Μετά τη δραματική εμπειρία του δεύτερου κύματος, νομίζω ότι αν είχε γίνει μια πιο σοβαρή προετοιμασία, παίρνοντας υπόψιν λάθη και ανεπάρκειες, θα πηγαίναμε πιο προετοιμασμένοι στο τρίτο κύμα. Το ΕΣΥ όντως άντεξε. Αντεξε, όμως, οριακά και στην αιχμή του δεύτερου και τρίτου κύματος υπήρξε μπλακ-άουτ. Το ζήσαμε έντονα αυτό στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Το σύστημα άντεξε εις βάρος των ψυχοσωματικών αντοχών των ανθρώπων της πρώτης γραμμής και της φροντίδας ασθενών, μιας φροντίδας πλημμελούς και αυτό έχει αποτυπωθεί με δεδομένα, υπάρχει και έρευνα του ΑΠΘ. Δυστυχώς, το ΕΣΥ είχε αποδιοργανωθεί, είχαμε τεράστιες απώλειες επισκέψεων στα εξωτερικά ιατρεία και μείωση χειρουργείων. Αυτό δημιουργεί παράπλευρες απώλειες. Το στοίχημα δεν νομίζω ότι ήταν να φροντίσουμε μόνο ασθενείς με κορωνοϊό, αλλά να καλυφθούν και οι ανάγκες που προέκυψαν λόγω της πανδημίας, αλλά και οι υπόλοιπες ανάγκες αξιοπρεπώς. Αυτό το στοίχημα χάθηκε. Προς τιμήν τους, πάντως, οι κύριοι Κικίλιας και Κωτσιόπουλος δίνουν έμφαση στις προσπάθειες των ανθρώπων του ΕΣΥ. Το πρώτο μεγάλο δίδαγμα από την πανδημία είναι η συνεργασία ΕΣΥ και ιδιωτικού τομέα, η οποία ήταν ελάχιστη. Ο πρωθυπουργός, δυστυχώς, με μεγάλη μας έκπληξη είπε κάτι το οποίο δεν έχει συνειδητοποιηθεί ακριβώς: Οτι το ΕΣΥ δεν είναι αμιγώς κρατική υπόθεση. Ουσιαστικά αναιρείται πλήρως με αυτά τα λόγια ο ιδρυτικός νόμος του ΕΣΥ. Αλλο είναι η συνεργασία μεταξύ ιδιωτικού τομέα με το ΕΣΥ και άλλο το ότι το ΕΣΥ, οι δημόσιες δομές, μπορούν να μην έχουν αποκλειστικά κρατικό χαρακτήρα. Αυτό για εμάς είναι casus belli. Η επόμενη ημέρα μετά την πανδημία για εμάς είναι ένα νέο ΕΣΥ, το οποίο θα υποστηρίζεται με πόρους ανθρώπινους και υλικούς. Προφανώς δεν προσβλέπει κάποιος σε ενα αμιγώς κρατικό σύστημα, όμως πρέπει να επενδύσουμε – αυτή είναι η σωστή λέξη – στο δημόσιο σύστημα υγείας και να ενισχύσουμε το capacity του, δίνοντας κίνητρα».

 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑΣ (πρόεδρος ΕΟΔΥ): «Ο ΕΟΔΥ ήταν ο πρώτος Οργανισμός που αντέδρασε άμεσα, ενημερώθηκε και ενημέρωσε με το ξέσπασμα της πανδημίας. Στην αρχή δώσαμε όλες τις επιστημονικές οδηγίες για Οργανισμούς και φορείς. Για μια ασθένεια που ήταν εντελώς καινούργια και άγνωστη, είχαμε άψογη επιστημικότητα. Ολοι μιλούν για τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Αντιδράσαμε άμεσα με τεστ, με επαναπατρισμούς, με κινητές μονάδες, έγιναν και γίνονται εκατομμύρια τεστ, ξεκινήσαμε και στις δομές των προσφύγων-μεταναστών εκεί που κάνουμε εμβολιασμούς, είμαστε σε ανοικτή γραμμή με πολλά σημεία όλης της χωρας, λειτουργεί ένα εθνικό δίκτυο για λύμματα, έχουμε ξεκινήσει ένα εθνικό δίτυο αντισωμάτων στο μέλλον και έχουμε κάνει και πολλά άλλα πράγματα ακι ετοιμάζουμε και ακόμη περισσότερα στο άμεσο μέλλον. Αν και στην αρχή υπήρχε το άγνωστο, καταφέραμε και ανταποκριθήκαμε, έχοντας συντονισμό και συνεργασία με Οργανισμούς στην Ευρώπη και τον κόσμο. Στο δεύτερο και στο τρίτο κύμα ήμασταν πολύ πιο προετοιμασμένοι. Βελτιώθηκαν η επιτήρηση, οι συνεργασίες. Πλέον, έχουμε μεγαλώσει, είμαστε πολύ πιο έτοιμοι, με κινητές ομάδες, με σελφ τεστ, με ράπιντ τεστ, κλπ. Ολοι έχουν καταλάβει πόσο σημαντικός είναι ένας καλά οργανωμένος και σύγχρονος Εθνικός Οργανισμός Υγείας».

 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ (γενικός γραμματέας Υγείας): «Οταν ξεκίνησε η προσπάθειά μας, ήταν υποστελεχωμένη και με διαρκή υποχρηματοδότηση. Η σχετική δημόσια δαπάνη στην χώρα μας ήταν μόλις 5%, την ίδια ώρα που σε άλλες χώρες ήταν διπλάσια. Παραλάβαμε διαχρονικά προβλήματα και κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μια νέα πανδημία, τη μεγαλύτερη υγειονομική κρίση των τεευταίων 100 χρόνων και παρόλα αυτά δώσαμε λύσεις μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ο ΕΣΥ αναδιοργανώθηκε, με αποτέλεσμα να ανοίξουν νέες μονάδες εντατικής θεραπείας, ενώ κανένας συμπολίτης μας δεν έμεινε εκτός από τα νοσοκομεία μας. Παρήχαμε υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, ενώ η συνεργασία με άλλους φορείς έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Βέβαια, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε επιτευχθεί αν δεν ήταν οι άνθρωποι του ΕΣΥ, οι νοσηλευτές, οι τεχνικοί, οι καθαρίστριες, σε όλη την χώρα. Κανείς δεν έμεινε μόνος του, βρισκόμασταν σε συνεχή επαφή με τους διοικητές και με τους μαχητές του ΕΣΥ και τα καταφέραμε. Η στρατηγική μας, προέβλεπε και κάποιες αλλαγές, όπως τα νοσοκομεία αναφοράς και η διασύνδεσή τους με μικρότερα νοσοκομεία. Τα νοσοκομεία αναφοράς έδωσαν τόνο. Θα τολμήσουμε αλλαγές και στο κέντρο επιχειρήσεων του ΕΚΑΒ, το οποίο αναβαθμίστηκε. Δοκιμάσαμε πολλά νέα πράγματα, τα οποία έφεραν το ΕΣΥ σε υψηλό επίπεδο και γι΄ αυτό αιθανόμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι. Την επόμενη ημέρα της πανδημίας θα θέλαμε τους εξαιρετικούς μας επιστήμονες να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα. Στοχεύουμε σε ένα ορθολογικό ΕΣΥ, το οποίο θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες».

 

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΠΟΝΑΝΟΣ (Αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας): «Βρισκόμαστε στον αδικημένο δυτικό άξονα της χώρας, αδικημένο από πλευράς υποδομών που έχουν σχέση και με την περίθαλψη. Είμαστε σε μια περιοχή όπου όλος ο δυτικός άξονας παλεύει για μια Α’βαθμια περίθαλψη, σε μια περιοχή με πολλά προβλήματα, σε μια περιοχή, μέχρι πρόσφατα, με διαδρομές θανάτου και μέχρι να επαναλειτουργήσει η καρδιοχειρουργική κλινική στο Νοσοκομείο στο Ρίο. Δεν άκουσα από τους προηγούμενους πολύ καλούς ομιλητές για τα τμήματα δημόσιας υγείας των αιρετών περιφερειών. Θέλω να πω και από πλευράς Ενωσης Περιφερειών και από αυτό το βήμα, ότι διεκδικούμε έναν ιδιαίτερο ρόλο γιατί και ιστορικότητα έχουν αυτά τα τμήματα και βοήθησαν με μεγάλη επιτυχία το σύστημα, έχοντας κουλτούρα συνεργασίας και ένωσης δυνάμεων. Θυμίζω ότι το πρώτο θύμα του κορονοϊού ήταν ένας δικός μας άνθρωπος, από την περιοχή μας. Αμέσως κινητοποιηθήκαμε, ποντάροντας στην προστιθέμενη αξία της περιοχής μας, που δεν είναι άλλη από τους επιστήμονές μας. Αμέσως έβαλαν πλάτη και προσφέραν τις γνώσεις τους. Κι εμείς σαν Περιφέρεια είχαμε πάρει από την πρώτη κιόλας στιγμή πρωτοβουλίες για να θωρακίσουμε την περιοχή μας, παρακολουθώντας φυσικά και τις εξελίξεις στην Ιταλία, καθώς η περιοχή μας είναι μια συνέχεια της Ιταλίας. Στην πρώτη σύσκεψη που κάναμε στην Περιφέρεια, ίσως και πανελλαδικά, προσπαθήσαμε να βρούμε τρόπους για να θωρακίσουμε τα λιμάνια της Πάτρας και του Κατακώλου, ενισχύσαμε τις ΜΕΘ, στηρίξαμε τη μισθοδοσία του επικουρικού προσωπικού, ενώ σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο και τον Ιατρικό Σύλλογο και κινούμενοι στα όρια των δυνατοτήτων μας, προσπαθήσαμε να συμβάλουμε στην αύξηση των μοριακών τεστ. Παράλληλα, χρησιμοποιήσαμε και την τεχνολογία, ψηφιακές πλατφόρμες για την ενημέρωση και την ψυχαγωγία του κόσμου, ενώ στηρίζουμε με μεγάλη υπερηφάνια το Μέγα Εμβολιαστικό Κέντρο με γιατρούς δημόσιας υγείας και άλλου είδους στήριξη. Τέλος, βρισκόμαστε στο στάδιο της υπογραφής μιας νέας συνεργασίας με το Πανεπιστήμιο για να παρακολουθήσουμε τις μεταλλάξεις του κορονοϊού στην περιοχή μας, προκειμένου να προσαρμόσει ανάλογα και η Πολιτεία την άμυνά της. Η επόμενη ημέρα της πανδημίας πρέπει να βρει μια κεντρική διοίκηση στο σύστημα υγείας που θα διαχέεται προς τα κάτω. Ξαναλέω: Είμαστε ο δυτικός άξονας της χώρας και δεν έχουμε Περιφερειακό εργαστήριο δημόσιας υγείας. Ασχοληθήκαμε με τα νοσοκομεία και δεν έχουμε Α΄βάθμια περίθαλψη. Επιτέλους, σεβασμός. Δεν ξέρετε τι μηνύματα έχω λάβει για το Μέγα Εμβολιαστικό Κέντρο, όλοι μου μεταφέρουν ότι είναι λες και είμαστε σε άλλη πατρίδα».

 

ΜΙΝΑ ΓΚΑΓΚΑ (Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας): «Το κυριότερο πρόβλημα με το που ξέσπασε η πανδημία, ήταν ότι έπρεπε να μαθαίνουμε καθημερινά πράγματα για τον κορoνοϊό. Ολη μας η αντιμετώπιση άλλαζε συνεχώς λόγω των νέων δεδομένων. Πιστέψτε με, δεν υπάρχει κάτι που γράφεται στην πέτρα, κάθε φορά πρέπει να αναβαμίζουμε και να αναδιοργανώνουμε την αντιμετώπισή μας. Για παράδειγμα ξεκινήσαμε με χλωροκίνη και αζιθρομυκίνη και μετά καταλήξαμε στην κορτιζόνη. Οφείλουμε να είμαστε ευέλικτοι. Πρέπει να κάνουμε έρευνα για τα πράγματα, για το τι βλέπουμε σαν απειλή και τι βλέπουμε σαν εξέλιξη. Πρέπει να γίνει πιο ασθενοκεντρικό το σύστημα υγείας, δηλαδη να καλύπτει όλες τις ανάγκες του αρρώστου, η ομάδα που λειτουργεί για έναν άρρωστο να λειτουργεί όλη μαζί και να παίρνει αποφάσεις σε συνεργασία, να υπάρχει διασύνδεση και λιγότερη γραφειοκρατία. Είναι απαραίτητες οι προσλήψεις στα νοσοκομεία και όχι στις ΥΠΕ και στα Υπουργεία. Παράλληλα, είναι τρομερές οι κάθετες γραμμές που έχουμε βάλει στην Ελλάδα, ο Γερμανός μπορεί να είναι και εδώ και εκεί, ο Εληνας όχι. Το δράμα που μας έδωσε η πανδημία, απαιτεί συνεργασία και συναξιολόγηση. Προσωπικά ανέβηκα στο δευτερο κύμα στη Βόρεια Ελλάδα, εκεί όπου τα νοσοκομεία είχαν πληγεί και οι οδηγίες που δίναμε περνούσαν από 40 κύματα. Είναι απαραίτητη η συνεργατικότητα. Να μπορείς να σηκώσεις το τηλέφωνο και να συνδέεις το γιατρό με το Α΄βάθμιο ιατρείο, με το νοσοκομείο αναφοράς ή σε Γ΄βάθμιο επίπεδο».

 

Moderator: Vasiliki Angouridi, Journalist, News4health.gr

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ