Τέλος με τα χαμένα τρένα, κύριε Υπουργέ!

Του Ανδρέα Κοσμάτου, Γραμματέα της δημοτικής παράταξης «σπιράλ»

Τέλος με τα χαμένα τρένα, κύριε Υπουργέ!

Η υπόθεση του τρένου στην Πάτρα δεν είναι κάτι που θα επηρεάσει μόνο το μέλλον μας, αλλά κάτι που επηρέασε το παρελθόν μας και επηρεάζει και το παρόν μας. Κάθε μέρα που περνάει χωρίς την σύνδεση της Πάτρας με το σιδηροδρομικό δίκτυο, είναι μια μέρα χαμένη! Μια μέρα χωρίς περαιτέρω δυνατότητες για ανάπτυξη, χωρίς δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, χωρίς την επιλογή ενός οικονομικού και ασφαλούς μέσου μεταφοράς για τους Πατρινούς. Η εποχή της Πάτρας χωρίς τρένο, ήταν και θα είναι μια εποχή απομόνωσης και χαμένων ευκαιριών που περνάνε και δεν γυρίζουν πίσω. Η Ελλάδα γύρω μας αναπτύσσεται (με τους ρυθμούς της) αλλά η πόλη μας ούτε αυτούς δεν παρακολουθεί.

Η διέλευση του τρένου έχει γίνει σημείο εκμετάλλευσης και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Όσο οι πολιτικοί της τοπικής αυτοδιοίκησης και των εθνικών κομμάτων μιλάνε με μισόλογα, αρκούνται σε «φθηνά» τσιτάτα ή χαϊδεύουν αυτιά, οι πολίτες μπερδεύονται όλο και περισσότερο… Τελικά ποιος είναι ο εχθρός της πόλης; Αυτός που επιμένει ότι το τρένο δεν πρόκειται να δημιουργήσει κανένα παραπάνω πρόβλημα από αυτό που δημιουργούσε από το 1887 που πρωτολειτούργησε μέχρι το 2007 που καταργήθηκε και θέλει να έρθει σύντομα στην πόλη έστω και επιφανειακά; Ή αυτός που πιστεύει ότι μπορεί να γίνει όλο υπόγειο από το Ρίο μέχρι τον Άγιο Ανδρέα για να μην προκαλεί καμία όχληση στην επιφάνεια; Μήπως είναι αυτός που προτείνει να έρθει περιφερειακά και να φτάσει στο λιμάνι μέσω του Γλαύκου; Κανένας από τους προηγούμενους. Εχθρός της Πάτρας είναι όποιος υποστηρίζει πως αν το τρένο δεν έρθει όπως αυτός πιστεύει, τότε να μην έρθει καθόλου! Αυτός είναι βαθιά νυχτωμένος, αδιαφορεί για το μέλλον της πόλης και αγνοεί τις σύγχρονες τάσεις στις μεταφορές. Αλλά κυρίως είναι πονηρός και θέλει την πόλη απομονωμένη, και σε σύγχυση. Οι υπόλοιποι που προανέφερα ξέρουν ποιο είναι το όφελος της Πάτρας και απλά προσπαθούν να βγάλουν συμπέρασμα με αποσπασματικές πληροφορίες,  κυρίως εξ αιτίας της Βαβέλ που δημιούργησαν οι Ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.

Εξηγούμαι ευθύς αμέσως: Το πως θα φτάσει ένα τρένο σε μια πόλη μιας χώρας είναι καθαρά ζήτημα εθνικού σχεδιασμού. Ο σωστός κυβερνήτης θα ζυγίσει ρεαλιστικά τις ανάγκες, θα μετρήσει το κόστος, θα υπολογίσει τα οφέλη και θα πράξει το καλύτερο δυνατόν με το βλέμμα στο μέλλον της χώρας του. Τι από αυτά έχουν επιδείξει όσοι κυβερνητικοί παράγοντες έχουν περάσει από την πόλη μας; Είδατε κάποιος να μας εξηγήσει υπεύθυνα ποιο είναι το ολιστικό όραμα του για το τρένο στην Πάτρα και παραπέρα; Ποια θα είναι τα οφέλη; Ποιο το οικονομικό κόστος μήπως; Ίσως το περιβαλλοντολογικό ή αστικό αποτύπωμα; Μήπως, εν τέλει, μας είπε κανείς υπεύθυνα το οικονομικό κόστος για τις εναλλακτικές επιλογές; Ακόμα ακόμα, μας είπαν αν έχουμε επιλογές ή τσάμπα κονταροχτυπιόμαστε τόσα χρόνια; Όλα αυτά με κάνουν σκεπτικό απέναντι σε όσους εκπρόσωπους της κυβέρνησης έρχονται στην πόλη να μας μιλήσουν για το τρένο.

Είναι η πρώτη φορά που ακούω την λέξη «διαβούλευση» και αφορά το επερχόμενο ραντεβού του Αναπληρωτή Υπουργού Μεταφορών κ. Κυρανάκη με παράγοντες της πόλης. Αυτό σημαίνει αυτόματα κάτι πολύ σημαντικό: υπάρχει λόγος διαβούλευσης, άρα οι τελικές αποφάσεις δεν έχουν ακόμα ληφθεί. Συνεπώς το μόνο που απομένει είναι να δούμε τώρα αν ο καθ’ όλα αρμόδιος για το θέμα έχει σκοπό να κάνει σοβαρή συζήτηση, να ακούσει και να λύσει απορίες ή έρχεται ακόμα μια φορά να αλιεύσει ψηφοφόρους και να θολώσει το τοπίο. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι… Το τρένο το χρειάζεται η πόλη και η κυβέρνηση είναι αρμόδια να το φέρει, πρέπει να μας πει ποιες είναι οι επιλογές που υπάρχουν, τι κόστος έχουν και τι χρονοδιάγραμμα υπολογίζει, οτιδήποτε λιγότερο κύριε Υπουργέ θα είναι χάσιμο χρόνου και ήττα της πόλης μας.

 

Η «Πελοπόννησος» και το pelop.gr σε ανοιχτή γραμμή με τον Πολίτη

Η φωνή σου έχει δύναμη – στείλε παράπονα, καταγγελίες ή ιδέες για τη γειτονιά σου.

Viber: +306909196125