Το τελευταίο μοιρολόι για τον Πετρολούκα Χαλκιά

Η γη του Πωγωνίου ετοιμάζεται να τον υποδεχθεί

Το τελευταίο μοιρολόι για τον Πετρολούκα Χαλκιά

Ο Πετρολούκας Χαλκιάς, η κορυφαία μορφή της παραδοσιακής ηπειρώτικης μουσικής, επιστρέφει για πάντα στο Πωγώνι, τον τόπο που γέννησε και διαμόρφωσε το μοναδικό του ταλέντο. Το κλαρίνο του έγινε η φωνή μιας ολόκληρης παράδοσης και σήμερα η Ήπειρος τον αποχαιρετά με βαθιά συγκίνηση.

Κλαρίνα και δάκρυα στη Μητρόπολη στο τελευταίο «αντίο» στην Ψυχή της Ηπείρου, Πετρολούκα Χαλκιά ΦΩΤΟ

Από το Δελβινάκι στο παγκόσμιο πάλκο

Γεννημένος το 1934 στο Δελβινάκι Πωγωνίου, ο Πέτρος Χαλκιάς μεγάλωσε στην Καστάνιανη, πατρίδα του πατέρα του, Περικλή Χαλκιά – επίσης δεξιοτέχνη στο κλαρίνο. Η μουσική ήταν οικογενειακή παράδοση: ο πατέρας στο κλαρίνο, ο αδερφός στο βιολί. Από μικρός είχε τα αυτιά του ανοιχτά στους ήχους της ηπειρώτικης φύσης και της τοπικής μουσικής.

Σε ηλικία μόλις 7 ετών, κατά τον πόλεμο, κατασκεύασε το πρώτο του αυτοσχέδιο κλαρίνο από ξύλο, δείχνοντας από τότε τη φυσική του κλίση.

Ο Χαλκιάς φοίτησε στο σχολείο στα Δολιανά, όπου και πήρε τα πρώτα μαθήματα μουσικής από τον δάσκαλο Φίλλιπο Ρούντα. Η παρουσία του σε γάμους, πανηγύρια και εκδηλώσεις σε όλη την Ήπειρο έβαλε τα θεμέλια της μετέπειτα πορείας του.

Σε ηλικία 22 ετών, δέχθηκε πρόσκληση για ηχογράφηση 12 τραγουδιών στις ΗΠΑ. Έμεινε εκεί 20 χρόνια, δίνοντας ζωή στο ηπειρώτικο κλαρίνο μέσα σε αμερικανικά νυχτερινά κέντρα. Οι Λούις Άρμστρονγκ και Μπένι Γκούντμαν αναγνώρισαν το ταλέντο του. Έπαιξε μέχρι και στον Λευκό Οίκο, ύστερα από πρόσκληση του προέδρου Ρόναλντ Ρήγκαν.

Το 1978 επέστρεψε στην Ελλάδα, συναντώντας αρχικά δυσπιστία και την ταμπέλα του “Αμερικανού”. Ο Σάββας Σιάτρας, στενός συνεργάτης του, τον έπεισε να μείνει. Μαζί ξεκίνησαν να παίζουν στο “Ελληνικό Χωριό”, ενώ το 1979 συνδιοργάνωσαν συναυλία για τους σεισμόπληκτους της Ηγουμενίτσας στο γήπεδο “Σπόρτινγκ”.