«Έφυγε» ο μεγάλος ηθοποιός Γιώργος Μιχαλακόπουλος: «Το θέατρο δεν είναι επάγγελμα»

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Ενας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του ελληνικού θεάτρου, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, πέθανε σε ηλικία 85 ετών, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη και ένα ιδιαίτερο υποκριτικό αποτύπωμα, στο σανίδι, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τον κινηματογράφο.

Ο σπουδαίος ηθοποιός είχε μιλήσει περί τα τέλη της δεκαετίας του 1990 στον υπογράφοντα, για λογαριασμό της «Π». Κάποια από τα κυριότερα σημεία εκείνης της συνέντευξης, παραθέτουμε παρακάτω.

– Τι είναι για εσάς το θέατρο;
Το θέατρο για μένα δεν είναι επάγγελμα. Δεν υπήρξε ποτέ επάγγελμα. Δεν κυνήγησα ποτέ ρόλους, αν και πάντα είχα την επιθυμία να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου σε εμβληματικά έργα. Μπορώ να πω, ότι οι ρόλοι με κυνηγούσαν, δεν τους κυνηγούσα. Αυτό μου έδωσε την ελευθερία να είμαι πάντα ο εαυτός μου, χωρίς καλλιτεχνικούς συμβιβασμούς και παραχωρήσεις. Ηξερα ότι θα βρεθεί κάτι που θα με αντιπροσωπεύει και ότι κάποια σοβαρή πρόσκληση θα δεχθώ, οπότε δεν χρειάστηκε να κάνω κάτι στο θέατρο, λόγω ανάγκης βιοπορισμού. Το έκανα, διότι το ήθελα και με εξέφραζε.

– Ποια θέλετε να είναι η σχέση σας με το κοινό;
Η σχέση μου με τον κόσμο είναι πολύ ιδιαίτερη. Νιώθω ότι οι θεατές που έρχονται να με δουν στο θέατρο είναι δικοί μου άνθρωποι και αισθάνομαι πολύ οικεία. Ετσι τους αντιλαμβάνομαι. Εχω αναπτύξει μία σχέση, που ξεφεύγει από την τυπική επαφή με το κοινό. Και αυτό, με βοηθάει να απελευθερώνομαι πάνω στη σκηνή.

«ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΑ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ»
-Τι προσέχετε περισσότερο σε κάθε σας παράσταση;
Αυτό που επιδιώκω, είναι να προσεγγίζω κάθε δουλειά μου, με μια εφηβική αγνότητα και έναν ρομαντισμό, που μου χαρίζει μια αληθινή προσέγγιση του κειμένου. Δεν κάνω διεκπεραίωση πάνω στη σκηνή. Νιώθω βαριά την ευθύνη της αποστολής κάθε ήρωα, που κάθε φορά καλούμαι να ενσαρκώσω σε κάποιο έργο. Δεν είναι κάτι εύκολο. Είναι σχέση σεβασμού απέναντι στους συγγραφείς και στον κόσμο.

– Ποια η γνώμη σας για τις σκηνοθετικές παρεμβάσεις στα αρχαία κείμενα;

Χρειάζεται βαθιά γνώση από μέρους των σκηνοθετών, απέναντι στα αρχαία κείμενα. Εχουμε δει στο όνομα της πρωτοπορίας, να αλλοιώνεται το νόημα και το περιεχόμενο ενός έργου. Αυτό είναι απαράδεκτο. Δεν μπορεί ο σκηνοθέτης με τις αυθαίρετες παρεμβάσεις του, να αλλάζει το κείμενο. Δεν έχει το δικαίωμα. Οταν κάτι τέτοιο συμβαίνει, το αποτέλεσμα είναι ένα τερατούργημα και δεν με αφορά.

«ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΒΛΕΨΕΙΣ»

– Δεχθήκατε προτάσεις για εμπλοκή σας στην πολιτική;
Δεν είχα ποτέ βλέψεις για πολιτικές θέσεις, ούτε ήθελα να βάλω την υποκριτική πίσω από την πολιτική. Διετέλεσα δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος Αθηναίων, για περίπου 12 χρόνια (1974-1986), αλλά δεν με αφομοίωσε η πολιτική. Νομίζω, ότι από τη θέση αυτή προσέφερα έργο, δεν είχα άλλες φιλοδοξίες.
Παρακολουθώ βέβαια στενά τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά ποτέ δεν είχα επιδίωξη για πολιτική καριέρα. Εχω δεχθεί προτάσεις από κόμματα για να πολιτευθώ, αλλά κάτι τέτοιο δεν με αντιπροσωπεύει. Πιστεύω, ότι όταν ένας ηθοποιός και γενικότερα καλλιτέχνης ταυτισθεί με κάποιο κόμμα, αλλάζει η οπτική του κοινού απέναντί του. Θεωρώ ότι θα ήταν φθορά για μένα, να ανακατευτώ με την πολιτική και να μεταπηδούσα στη Βουλή.

– Η Πολιτεία έχει στηρίξει πραγματικά το ελληνικό θέατρο;
Δεν νομίζω ότι η Πολιτεία έχει σταθεί πραγματικός αρωγός του θεάτρου. Οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει δεν είχαν πραγματικά πνευματικό πρόσημο και δεν ασχολήθηκαν ουσιαστικά με τον ίδιο τον Πολιτισμό, παρά μόνο αποσπασματικά.

«ΟΛΟΙ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΦΑΝΦΑΡΑ»

⦁ Μετανιώνετε που δεν κάνατε πολλές ταινίες;
Δεν έκανα πολλές ταινίες, γιατί ο Κουν ήταν αντίθετος με τον ελληνικό κινηματογράφο και δεν μας άφηνε να παίξουμε. Μας έλεγε ότι κινδυνεύουμε να χάσουμε το νόημα του θεάτρου, αν μέσω του κινηματογράφου γίνουμε σταρ. Και είχε δίκιο τελικά. Εκανα βέβαια κάποιες καλές ταινίες, αλλά δεν έκανα μεγάλη καριέρα. Και ευτυχώς που δεν έπαιξα σε περισσότερες ταινίες. Βέβαια ο κόσμος θυμάται τον ποιητή «Φανφάρα», κάτι που μάλλον με εγκλωβίζει καλλιτεχνικά. Γιατί έχω κάνει τόσα άλλα σπουδαιότερα στην καριέρα μου, αλλά συνδέθηκε περισσότερο αυτό.

⦁ Τι ήταν για εσάς ο Κάρολος Κουν;
Ο Κουν ήταν ένας δάσκαλος, με όλη τη σημασία της λέξεως. Μια ανεπανάληπτη προσωπικότητα. Εχτιζε συμπαγείς θεατρικές προσωπικότητες, διαμόρφωνε τον χαρακτήρα μας, ήταν ένας «μάστορας» του θεάτρου. Αισθάνομαι ότι του χρωστάω, αυτό που έγινα και σε όποιο βαθμό έχω πετύχει κάτι.

– Τι σημαίνει για εσάς ηθοποιός;
Για μένα η ουσία της τέχνης του ηθοποιού, είναι η απόδοσή του στην κάθε παράσταση. Οταν ευχαριστιέται την απόδοσή του σε ένα έργο, νιώθει πλήρης. Αντίθετα, υπάρχουν φορές, που δεν λειτουργούν απόλυτα οι θεατρικοί κώδικες με τον εαυτό του ή με άλλους επί σκηνής συναδέλφους και εκεί νιώθει ένα έλλειμα. Κάποιες φορές νιώθει και κενός και προσπαθεί, στην επόμενη παράσταση, να διορθώσει τις ατέλειες. Δεν πρέπει ένας ηθοποιός να ασχολείται με την εντύπωση που προκαλεί η φυσική του παρουσία, γιατί τότε δίνει βάρος στην εικόνα του και όχι στα εκφραστικά του μέσα. Τότε είναι που κινδυνεύει να καταστραφεί ένας ηθοποιός, όταν κάνει επίδειξη.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω