Απόστολος Αναστασόπουλος

Δεν την ενοχλεί η πολιτική αντιπαράθεση και πιστεύει ότι όποιος δηλώνει «απολιτίκ» λέει ψέματα. Η ίδια έχει συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση, καθώς είναι μέλος του τοπικού γραφείου Αχαΐας του ΚΚΕ και θέτει ως στόχο να ικανοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερες ανάγκες «για τους πολλούς».

Η νέα αντιδήμαρχος Παιδείας και Αυτεπιστασίας του Δήμου Πατρέων Κατερίνα Σίμου μιλάει στην «Π» για την ευθύνη που ανέλαβε, το πώςς αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική, τις μεγάλες «ανησυχίες», αλλά και τους μεγάλους στόχους για τη θητεία της.

Η «Π» ξεκινά μια σειρά συνεντεύξεων με τα νέα πρόσωπα του δημοτικού συμβουλίου για να γνωρίσουμε καλύτερα ποιοι είναι οι εκπρόσωποί μας στο ανώτατο όργανο του Δήμου Πατρέων.

Είστε κάτοχος δύο πτυχίων, το ένα από την Αρχιτεκτονική του Πανεπιστημίου Πατρών. Πείτε μας μερικά λόγια για εσάς. Πώς ασχοληθήκατε με την πολιτική;
Η πρώτη μου σχολή δεν ήταν αυτή. Αρχικά είχα περάσει και αποφοίτησα από το τμήμα Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων στο ΤΕΙ Πάτρας. Διαφορετική εκπαίδευση που πήρα σε σχέση με του Πανεπιστημίου. Υπήρχε άλλη πειθαρχία στα ωράρια και τα εργαστήρια. Μου άρεσε ως σχολή, αλλά μου άρεσε και η αρχιτεκτονική και τα σχέδια. Το ΤΕΙ το επέλεξα γιατί ήθελα την ανακαίνιση και αποκατάσταση. Τότε κοιτάζοντας το πρόγραμμα σπουδών, τρελάθηκα. Το πρόβλημα ήταν ότι όταν πήρα το πτυχίο, δεν μπορούσα να το κάνω τίποτα. Δεν ήρθαν ποτέ τα επαγγελματικά δικαιώματα όπως μας είχαν πει. Είναι κρίμα γιατί σε αυτές τις σχολές αποκτούν γνώσεις οι φοιτητές. Αργότερα, το 2014 μπήκα στην Αρχιτεκτονική.

Ολα αυτά σας έκαναν να πολιτικοποιηθείτε;
Ολα παίζουν ρόλο. Εικόνες, διαβάσματα, η οικογένειά μου που είχε συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση. Η μητέρα μου ήταν βιομηχανική εργάτρια και ο πατέρας μου ένας ελεύθερος επαγγελματίας στα αλουμίνια που διεκδικούσαν από τη δική τους τη μεριά. Επομένως κι εγώ δεν μπορούσα να αντιληφθώ τον εαυτό μου κάπου αλλού από εδώ που είμαι. Ασχολήθηκα και με φοιτητικά κινήματα, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο, αφού πήρα πτυχίο.

Τελειώνετε τις σπουδές και μπαίνετε στην αγορά εργασίας την περίοδο της κρίσης.
Το πρώτο πτυχίο το πήρα το 2008, έκανα πρακτική, έμεινα στο γραφείο όπου έκανα την πρακτική και αφού είχε ξεκινήσει η κρίση, αποφασίσαμε να ανοίξουμε ένα γραφείο με τον άντρα μου για να δουλέψουμε εκεί. Ακόμα και τότε, εγώ δεν μπορούσα να βάλω την υπογραφή μου κάπου επειδή δεν υπήρχε η αναγνώριση των δικαιωμάτων του πτυχίου. Είναι πρόβλημα να έχεις σπουδάσει, να έχουν ξοδέψει χρήματα οι γονείς σου και να μην μπορείς να κάνεις το επάγγελμά σου όπως πρέπει.

Πώς φτάσατε στο σημείο να αποφασίσετε ότι θέλετε να είστε υποψήφια δημοτική σύμβουλος για τον Δήμο Πατρέων;
Οταν έχεις αποφασίσει να πορευθείς με μια συλλογικότητα, γιατί το ΚΚΕ είναι μια συλλογικότητα/τρόπος ζωής, τότε έχεις επιλέξει να παλεύεις για σένα και για τους άλλους. Επομένως, η απάντηση είναι «για να ζούμε καλύτερα». Είναι σίγουρο πως θέλουμε και μπορούμε να το καταφέρνουμε. Θέλω, λοιπόν, και ξέρω ότι μπορώ. Ηθελα να είμαι κομμάτι αυτής της προσπάθειας για να ζούμε καλύτερα. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, αλλά είμαι 20 χρόνια στην Πάτρα. Ουσιαστικά εδώ μεγάλωσα και έζησα.

Πήρατε πάνω 2.000 σταυρούς στις εκλογές. Ο δήμαρχος σας εμπιστεύεται και σας πρότεινε την αντιδημαρχία Παιδείας και Αυτεπιστασίας. Ειδικά η Παιδεία είναι μια από τις αιχμές του δόρατος της παράταξης λόγω και του έργου που έχει παραχθεί στα σχολεία. Νιώθετε πως υπάρχει «βάρος»;
Ο δήμαρχος και η δημοτική αρχή συνολικά έχουν βάλει ψηλά τον πήχη. Ομως, επειδή πορευόμαστε με συγκεκριμένο τρόπο και προτεραιότητες, γνωστές σε όλους, νομίζω ότι όπου και να πας και με όποιον και να μιλήσεις, υπάρχει κάτι που μας δένει ως παράταξη. Υπάρχει συνεργασία και είμαστε ομάδα. Επομένως, δεν είναι ευθύνη μιας μονάδας το αν θα γίνουν όσα πρέπει στα σχολεία, τον Πολιτισμό, την εικόνα της πόλης κ.λπ. Ολοι μαζί δίνουμε λύσεις και σχεδιάζουμε.
Το μόνο που με αγχώνει είναι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί γενικά στους δήμους. Δεν θα περάσουμε μόνο εμείς δύσκολα. Δεν το λέμε για να δικαιολογηθούμε. Ερχονται διαρκώς στο γραφείο σύλλογοι, διευθυντές και καταθέτουν αιτήματα. Είναι τιμή τους που το κάνουν γιατί ενδεχομένως αυτό που διεκδικούν δεν θα το προλάβει το παιδί τους, αλλά τα επόμενα παιδιά.
Είναι πολλές οι αρμοδιότητες που έχουν περάσει στους δήμους. Ασφαλώς, όσα μας θέτουν πρέπει να λυθούν κατά γενική ομολογία, αλλά ακόμα και στα πιο απλά πράγματα συναντάς τεράστια εμπόδια. Δεν σε αφήνει το ίδιο το σύστημα. Η συντήρηση των σχολείων θα έπρεπε να ανήκει στο κράτος. Αντίθετα, ανήκει σε εμάς και ταυτόχρονα μας παίρνουν 2 εκατ. ευρώ τον χρόνο για το τέλος ταφής. Γιατί αυτά τα δύο εκατομμύρια να μην τα κάνουμε σχολεία;

Εχετε αναλάβει σχεδόν ένα μήνα. Τι σας έχει προβληματίσει περισσότερο;
Η γραφειοκρατία. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να γίνονται όλα με τον πιο δύσκολο τρόπο. Σωστά μας στέλνουν οι γονείς και τα σχολεία τα αιτήματά τους. Υπάρχουν αιτήματα που χρονίζουν και θα έπρεπε να έχουν λυθεί. Ομως κάποτε είχαμε 2.000 εργαζόμενους και τώρα έχουμε 800. Φεύγουν εργαζόμενοι λόγω συνταξιοδότησης, μας προσθέτει αρμοδιότητες το κράτος, ταυτόχρονα μας μειώνει τις χρηματοδοτήσεις και παράλληλα μας δίνει άλλους τρόπους χρηματοδότησης αλλά σε όποιο τομέα θέλει η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Για παράδειγμα, χρηματοδοτεί η Ευρώπη τη συμμετοχή σε εκθέσεις αγροτουρισμού για να προωθηθούν προϊόντα, αλλά όταν οι αγρότες δεν αποζημιώνονται τη ζημιά που έχουν πάθει, τι θα λύσει αυτή η πρακτική; Γιατί να δικαιολογούνται αυτά και να μη δικαιολογούνται χρήματα για πλατείες, επισκευές κ.λπ.
Εμείς κάνουμε μεγάλη προσπάθεια για να απορροφούμε χρηματοδοτήσεις. Δεν μας τα χαρίζει κανείς. Ολα θα τα πάρουμε αν μπορούμε. Αλλά να έχουμε και προσωπικό.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που θεωρείτε ότι θα αντιμετωπίσετε είναι αυτό;
Ναι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι τα λιγότερα λεφτά και οι λιγότεροι εργαζόμενοι, γιατί αυτή η εξίσωση μας οδηγεί στο να παράγουμε λιγότερα. Είναι σαν να στραγγαλίζονται οι δήμοι για να σπρωχτούν παροχές στους ιδιώτες. Θεωρώ ότι είναι ξεκάθαρο αυτό πλέον. Το βλέπουμε σε δήμους που έχουν παραχωρήσει σε εργολάβους την καθαριότητα, τον ηλεκτροφωτισμό και άλλα.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος στόχος;
Ο μεγαλύτερος στόχος θα ήταν να μπορέσουμε όλοι να ανακουφίσουμε περισσότερο κόσμο. Τα αιτήματα όλα ξέρω ότι δεν μπορούμε να τα ικανοποιήσουμε. Θα ήθελα όμως να έχουμε βαδίσει χωρίς να έχουμε χάσει αυτό που κάνουμε τόσα χρόνια. Να ξέρω πως έχω κάνει το καλύτερο που μπορούσα, δίνοντας το 100% του εαυτού μου.

Πρακτικά, υπάρχει κάποιο έργο που έχει μπει ως στόχος;
Τρέχουν πολλά. Προχωράνε οι μελέτες για την πυροπροστασία των σχολείων, έχουν σκαλώσει έργα ανέγερσης σχολείων, έχουμε τα ειδικά σχολεία που θέλουμε να βελτιώσουμε τις συνθήκες και θα έχουμε συναντήσεις τις επόμενες ημέρες. Θέλουμε να ολοκληρώσουμε τα θέματα υποδομών. Είναι μια προσπάθεια ετών που ξεκίνησε από τον δήμαρχο, τους προκατόχους μου και δεκάδες εργαζόμενους. Θέλω να τελειώσουν και θα κάνω ό,τι μπορώ.

Ποιες ανάγκες δεν μπορούν να πάνε πίσω;
Η πυροπροστασία που προχωρά και σε λίγους μήνες θα έχουμε τις μελέτες. Βέβαια, χρήματα δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή για τα έργα που πρέπει να ακολουθήσουν, αλλά υπάρχουν και ΕΣΠΑ που μπορούν να ενταχθούν. Μέχρι το Μάιο θα έχουμε τις μελέτες για να βάλουμε τα έργα σε χρηματοδοτικά προγράμματα.

Με τα προς ανέγερση σχολεία τι γίνεται;
Θα έχουμε πρόοδο στα νηπιαγωγεία του Αγίου Βασιλείου και των Καμινίων. Συνεχίζουμε και παλεύουμε να προχωρήσει η διαδικασία. Ολα κολλάνε στη χρηματοδότηση…

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News